Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Super plan na sobotę i co?

Plan był super: mąż miał jechać na rower o godz. 6 rano (tak lubi) - mieszkamy w Karkonoszach i lubi jeździć po girach raniutko i wrócić do południa. Miał mnie o godz. 7 obudzić- miałam iść na kije i wg planu wrócić około 8:30, naszym sklepiku kupić bułeczki na śniadanie dla chłopców i jakieś drobiazgi. Potem śniadanie i miałam jechać na ryneczek kupić ogórki i kalafior. Mąż miał wrócić około 11 i jak to w sobotę na działkę. No i się rypło!!! Mąż zamiast o 7.00 obudził mnie o 8:30, pojechałam po bułki, a potem poszłam na kije. Było już gorąco, prawie nie czuć było wiatru, a ja krok za krokiem, pod górkę i z górki wytuptałam 8,5 km. Przyszłam umęczona i zła, tylko nie wiem czy na siebie, że poszłam w taki upał czy na mojego męża, że mnie późno obudził. Zanim odpoczęłam, zjadłam śniadanie i dzwonię do męża bo już dobrze po 11pytam, gdzie jest bo przecież umówiliśmy się z tatą na działce, a on, że jeszcze z godzinę... Więc pojechałam sama. Wypiliśmy z tatą kawkę, coś tam podziubałam w grządkach i wróciłam do domu po 15. A mąż zdążył przyjechać chwilę przed mną i od razu zaczął się kajać, że mnie zawiódł, że tak późno przyjechał.... Posiedzieliśmy na tarasie; on umęczony, ja jakaś nijaka, potem jeszcze na chwilę na działkę zebrałam truskawki i maliny. A wiecie co jest najsmutniejsze? Że nie mam poczucia, że to był dobrze skorzystamy dzień. Pozdrawiam weekendowo.