Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Minął miesiac wpis przygnębiający

Rozumiem jak się czujesz, też mam za sobą trudny czas ( mierzony w latach). Nikt z otoczenia mnie z rozumiał , zero wyrozumiałości czy wsparcia dlatego wiem jak to jest 😔. Ludzie uważają, że chory można mieć żołądek, wątrobę … ale głowę to już wstyd i nikt nie żałuje takich ludzi a to okropna choroba. Jednak chce Ci powiedzieć, że już od ponad roku jest u mnie dobrze - opuściła mnie, gdzieś poszła. Nie wiem na jak długo, mam nadzieję że na stałe także da się to wyciszyć a może nawet wyleczyć na stałe ( mam taką nadzieję). ♥️

jesli jeszcze nie masz to szukaj kontaktu ze specjalista, wiem ze o nich trudno, ale nawet jesli to mialy byc tylko leki to tez na poczatek pomagaja. Moze usiadz rano przy kawie i zrob liste - z tej listy skresl to wszystko, bez czego swiat sie nie zawali a ty zyskasz czas na odpoczynek, dla siebie, jesli rodzina nie umie dnia przezyc bez ciasta to moze kto inny upiecze lub ten kto zechce zje kupione - to tak tylko jako przyklad, spojrzenie z drugiej strony. Zycze ci znalezienia spokoju i duzo zdrowia.

Rozumiem Ciebie doskonale. Ty też potrzebujesz być sobą, a nie spełniać zachcianki innych

Nie przepraszaj i nie wstydź się prosić o pomoc, zwłaszcza Twoja dusza potrzebuje wsparcia, ciało podziękuję Ci za to.

Współczuję 😞 oczywiście powinnaś o tym pisać jak najwięcej. Nie możesz w kółko udawać że jest ok.

Dziewczyno droga, nie przepraszaj za nic. Masz prawo do złych myśli, do złych nastrojów. Jesteś pod presją juz tak długo. Bądź dla siebie dobra, proszę.

Przytulam Cię mocno, przepracowanie u Ciebie bardzo Cię przytłoczyło i po prostu nie dajesz już radę, pomyśl o sobie i poszukaj pomocy dla taty, ja opiekowałam się tatą z chorobą dwubiegunową przez 12 lat, wiem jak jest ciężko, zawalcz o siebie, zdrowie masz tylko jedno, pozdrawiam

Przytulam🫂

Poszukaj kobitko pomocy profesjonalisty,.depresja to nie przelewki. Jesteś dobra wartościowa osoba, musisz w to tylko uwierzyć.

Dajesz z siebie za dużo, bo taka jest sytuacja i to Cię zżera od środka. Bardzo dobrze że o tym piszesz, wyżal się, wykrzycz na zajęciach jest to Ci potrzebne. Proszę, poszukaj pomocy, są okresy wytchnieniowe, wyjedź na chwilę, zmień otoczenie. Twój Tatuś nawet jak pobędzie jakiś czas gdzieś indziej pod opieką to sobie poradzi i może nawet będzie to dobre dla niego. Praca też nie ucieknie a Ty jesteś najważniejsza, zawalcz o siebie. Mocno przytulam:-)))

😢

Oczywiście że pisz co ci na duszy siedzi. Miałam depresję i sądzą ze są chwilę gorszego samopoczucia nadal , ale to już nie to co było. Wyszłam z niej ale poprawiły się okolicznosci w moim życiu i to mi ułatwiło. Dzieci też były priorytetem. Ludzie którzy nas otaczają nie potrafią zrozumieć że powinni być a nie udzielać rad. Profesjonalna pomoc jak najbardziej tylko ilość leków czasami za duża bo mimo wszystko musimy funkcjonować, no i trzeba utrafic na wlasciwe ale warto. Kiedyś na pewno przejdzie tylko trzeba walczyć. Pozdrawiam i przytulam:)))

Nie przepraszaj. W ogóle już za nic nie przepraszaj. Poszukaj profesjonalnej pomocy, wytrzymujesz tak dużo i tak długo. Nie możesz wiecznie serwować innym potrawki z samej siebie, bo to zwyczajnie boli i jest ponad siły. Pomyśl o sobie, jest tyle cudownych rzeczy na świecie, które na pewno na Ciebie czekają. Ale potrzebujesz pomocy. Zrób to, dla tej dziewczyny, która w Tobie siedzi.