Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Akcja -41 kg do wakacji rozpoczęta! :)

Dziękuję Wam za te słowa. Te mocniejsze i te delikatne. Wszystkie są dla mnie ważne! Wiem, że mi się uda, bo nie może być inaczej :) 

Może kilka słów o mnie. Nie jestem osobą, która nie ma pojęcia o odchudzaniu, która chce schudnąć szybko i byle jak. Wiem ile pracy kosztuje każdy stracony kilogram, ale przede wszystkim jaką daje satysfakcję. Wiem, że 140 kg brzmi tragicznie i uwierzcie mi tak też wygląda, ale... ja nie jestem osobą o wielkim żołądku, wpychającą w siebie na obiad garnek ziemniaków i 6 kotletów. Wciąż karmię piersią i staram się zdrowo odżywiać. Generalnie nie jem fast foodów, bardzo rzadko jadam coś smażonego, ziemniaki też bardzo sporadycznie, nie używam cukru w ogóle, nie piję słodkich napojów,chipsy dla mnie nie istnieją. Jem dużo warzyw, na śniadanie zawsze owsianka, piję mnóstwo wody. Nie piję kawy ani alkoholu. Brzmi nieźle? Więc dlaczego jestem potworem ważącym 140 kg? Moją zmorą są słodycze w sporych, choć nie w olbrzymich ilościach i... kanapki. Uwielbiam kanapki, ale nie, że ser żółty i kilo majonezu.Jem praktycznie tylko ciemne pieczywo. Dla mnie kanapki zawsze wyglądają smacznie i kolorowo: wędlina i co najmniej 3 warzywa, rzodkiewka, ogórek, pomidor, papryka, szczypiorek, sałata, zielona pietruszka... pycha. Zjadam spokojnie 4 :)

Nie mam problemu ze zdrowym odżywianiem. Mój problem to słodycze, kanapki, ale nie tylko. Przy dziecku ciągle jest coś do zrobienia, a u mnie kondycja zerowa. Wieczorem padam razem z nim o 21... nie mam czasu dla siebie. Jem z doskoku coś na szybko, na stojąco zwykle, bardzo nieregularnie. Dlatego moje główne postanowienie, to zaprzyjaźnienie się z rowerem stacjonarnym, przyspieszenie kroku na spacerach z Synkiem, wykorzystywanie dokowych czynności i zabaw z Maluszkiem do poćwiczenia, potańczenia, poruszania się. Rzucam słodycze! No i muszę zacząć regularnie jeść. Dlaczego jestem w stanie dziecko karmić regularnie a siebie nie? Może by tak zawsze po jego posiłku znaleźć czas na swój? Dla moich chłopców, dla siebie, dla zdrowia, dla życia. Potrzebuję tego!

Będę dziś działać, coś postanawiać, jakoś się motywować. Odezwę się jeszcze i dziękuję, że jesteście. To ważne!