Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień 43. Znaleźć w sobie radość dnia.

Myślę że lekarstwem będzie jak sama docenisz ile robisz, pochwalisz sama siebie i powiesz sobie dobre słowo 😊 zasługujesz na to😄🤩

Chwal się sama jak najczęściej, spróbuj treningów wdzięczności, codziennie zapisuj za co jesteś wdzięczna, ciężko doceniać na co dzień to co się ma niestety doceniamy dopiero wtedy kiedy to coś stracimy

mialam tez kryzys w tym wieku i postanowilam cos zmienic, zaczelam studiowac majac 30 lat:) bylo ciezko, ale bylam zadowolona, pozniej przyszla ciezka choroba jednej corki, potem drugiej i kilka lat wyjetych z normalnego zycia, nigdy juz nie bylo i nie jest "normalnie". Pomysl, porozmawiaj z mezem, potrzebujesz moze pomocy.

Jesteś! Jesteś świetną matką, dobrą gospodynią, fajną babką. Jesteś dość dobra! Sama sie pochwal codziennie. Masz za co

Doskonale Cię rozumiem. Pamiętam jak siedziałam na macierzyńskim w domu i miałam dosyć. Z jednej strony wszystko było super: dzieci zdrowe, mąż kocha, jakoś dawałam sobie radę z tym wszystkim, finansowo też na spokojnie, z drugiej miałam wrażenie że codziennie robię to samo, mój mąż tego wogole nie doceniał, albo doceniał ale tego nie wyrażał, miałam dość wiecznie zasyfionego domu pomimo tego że czułam że cały czas sprzątam. Byłam na 3 macierzyńskich i najlepiej wspominam ostatni, kiedy zdecydowałam się na studia podyplomowe i zmianę branzy. Znalazłam wtedy coś swojego, coś na czym mogłam się skupić, co było moje i co musiał uszanować mój mąż. Z perspektywy czasu uważam że za bardzo go wyreczlalm i usprawiedliwialam, a jemu to pasowało. Kobiety częściej zrobią coś czego nie lubią bo wiedzą że musi to być zrobione, mam wrażenie że mężczyźni potrafią bardziej zawalczyć o swój czas, odpoczynek czy hobby. Dopiero po kilku latach mogę powiedzieć że u nas jest zdrowiej, ale musieliśmy podzielić twardo obowiązki, a jak coś z jego listy było niezrobione to to zostawiałam aż jemu zacznie przeszkadzać, albo przy dzieciach mówiłam że tego nie będzie bo Tatuś nie wykonał swoich obowiązków. Mam wrażenie że my kobiety za mało dbamy o siebie i nie chodzi tu o wygląd tylko o nasze samopoczucie. Zawsze wszystko jest przed nami samymi, my na szarym końcu. A tak nie może być.

Musimy nauczyć się być nieidealne bo inaczej się nie da normalnie funkcjonować. Mi pomogła praca gdy po urlopie wróciłam do pracy byłam bardziej zorganizowana i spełniona. Wszystkiego dobrego pamiętaj ze szczęśliwa mama to szczęśliwe dzieci.pozdrawiam;)

Po prostu odpuść. Ja kiedy urodziłam drugie dziecko, syna, w porównaniu do córki był aniołem, jadł, spał i nic więcej nie wymagał, do czasu oczywiście, stwierdziłam, że teraz mam czas na odpoczynek, sprzątanie i inne takie. Chciałam mieć idealnie i tak było do momentu kiedy córka z przedszkola wracała tu nachlapane, tam pokruszone i zabawki wszędzie. To ja szmata, mop i do roboty, a przy tym wieczne pretensje, że znów brudno, po pewnym czasie zauważyłam, że to do niczego dobrego nie prowadzi. Odpuściłam, miałam czasem plamy na podłodze, ciastka na tapczanie i zabawki wszędzie, ale miałam też uśmiechnięte dzieci i mnie było radośniej. Teraz mam czwórkę dzieci i czasem chciałabym mieć piękne posprzątane mieszkanie na dłużej, ale cóż nie realne, więc się cieszę tym co mam. A mąż chwali jak błyszczy i nic nie mówi, jak musi pokonywać tor przeszkód. A jak nie chwalą, to sama to robię głośno mówię, tak żeby wszyscy słyszeli, ale pięknie tu posprzątałaś Ewuś, albo pyszny obiad dziś zrobiłaś kobieto i takie tam inne, to się odzywają z uśmiechem i przytakują. Nie da się mieć wszystkiego na tip top przy dzieciach i z różnymi innymi obowiązkami, zrób to co pilne i razi w oczy, zapytaj czy smakowało, czy ładnie, czy się podoba. Pogadaj z mężem, faceci są mniej skomplikowani, ale też ciężko domyślni, może jemu się wydaje, że jak nic złego nie mówi to już wystarczy. Pozdrawiam Cię ciepło i przesyłam promyki radosnego słońca

jakbym czytała o sobie...

Mając małe dzieci jest bardzo dużo do zrobienia. Tez starałam się zawsze by było prefekt czasami z perspektywy czasu dla siebie nie przeznaczalam wcale czasu. Ale w tamtym momencie najważniejsze były dzieci i wszelkie obowiązki domowe. Wymagalam od dzieci by każda zabawa kończyła się posprzataniem zabawek a dzieci dużo bawiły się że sobą a ja w tym czasie robiłam w domu. Jedynym plusem tamtych czasów było że dzieci od 5 lub 6 lat miały kolegów i kolezaneki i chodzili do ich domów lub do nas i nigdy nie było marudzenia nudzi mi się co dostrzegam teraz wśród dzieci i rodzice muszą inicjowac zabawy i duzo czasu w ten sposób poświęcają dziecku a czas nie jest z gumy. Okres wychowywania dzieci jest bardzo absorbujacy ale pamiętaj co wlozysz to później odbierzesz. A kiedy nie masz sił i czujesz zmęczenie to po prostu odpuść złap oddech jutro też jest dzień i można nadrobić. Ale systematyczność pomaga. Tez byłam w młodości perfekcyjna. Gdy dzieci były na studiach i obecnie to czas dla mnie i naprawdę wykorzystuję to w pełni i jestem spełniona. U Ciebie też Bedzie później lżej a dziś radość uśmiech miłość dzieciaków to najwspanialsza nagroda za dany dzień. Pozdrawiam i czerp radość z drobnych przyjemności dnia codziennego.

Idealne nie istnieje! A każdy lubi być docenionym. Każdy. Kiedyś rozmawiałam o tym z moją siostrą. I na końcu tej rozmowy zawarłyśmy układ: jak jedna chwali się czymś, albo opowiada co zrobiła i tak nie do końca uważa, że zrobiła to idealnie (idealne nie istnieje) to druga z automatu mówi DOBRA ROBOTA, GRATULUJE. To na prawdę daje cudowne uczucie spełnienia. Wszystkim polecam zawarcie takiego układu.

Chwal sama siebie:) Od kogoś prędzej się usłyszy co jest zrobione źle. Jak jest dobrze to wiadomo -standard. Sama nie mam dzieci, ale domyslam się na podstawie obserwacji, że to ogromne wyzwanie. Nie musisz być zawsze idealna, czasem trzeba wyluzować i to nic złego, że coś jest nie zrobione na tip top:) pozdrawiam!

Zjadłbym taka sałatę 😋 jest pomysł na jutro 🙂

Jak tylko jest to możliwe , spróbuj gdzieś wyjść sama. Mieć czas tylko dla siebie... U mnie zawsze działa. Tylko, że ostatnio coś mało takich chwil mam...

Wszystkich się Kochana nie zadowoli,nie jesteśmy idealni ;) Potknięcia, błędy się zdarzają. Ja swego czasu robiłam podobnie, jak Ty.... I też odbijało się na domownikach. Teraz robię, to co w danym momencie mam, a raczej jeśli mam na to ochotę ;) Brawo za wodę ;)