Pamiętnik odchudzania użytkownika:
naati86

Miałam się ważyć raz w tygodniu, ale coś mnie podkusiło, ja na wagę kic a waga nie działa! Nie pomogła zmiana baterii, nawet kota ważyłam bo pomyślałam, że może za ciężka na nią nagle jestem No proszę, jak tyłam to nie omieszkała mi pokazywać że kolejny kilogram, 2,5,10 mi przybyło a teraz się franca ogonem wywija! Ona chyba lubi jak tyłam a spadek wagi już jej nie po drodze. Ale ja się tak łatwo spławić nie dam, już umówiłam się z koleżanką że póki nowej nie kupie będę się ważyć u niej. Ha! I kto wygrał? JA! Bo cotygodniową, obowiązkową wizytą u koleżanki zapewniłam sobie dodatkową porcję ruchu czyli zrzucone kg  

W piątek jak pamiętacie miałam ruszyć z dietą i tak też się stało. Wstałam, porozciągałam się, zjadłam 3 kromeczki z miodem i pestkami dyni, popiłam to zieloną herbatką ubrałam dresy, kijki w dłoń i....

...i wtedy zadzwonił telefon, była to żona naszego najlepszego przyjaciela... Adaś(nasz przyjaciel) musi mieć kolejną operacje kręgosłupa, lekarze rozkładają ręce, grozi mu wózek... uuu... źle i to bardzo źle... Adam jest załamany i żona przyjaciela prosi żeby mój Emek przyjechał, pogadał, pocieszył. Mój Emek w czwartek wrócił z poligonu, wycieńczony, ledwo stojący na nogach, w domu nie było go 3 miesiące. Ale cóż, przyjaciel w potrzebie...i to w dodatku jedyny z licznej paczki który po śmierci naszego synka przyjechał by z nami być. Takie przyjaźnie należy pielęgnować! Nawet kosztem diety... jak staliśmy tak wsiedliśmy do samochodu, ja tylko biegiem spakowałam nasze ciuchy i chudy twaróg, jogurt naturalny, pierś z kurczaka i kefir ( w końcu jestem na diecie). Przyjaciele mieszkają 160 km od nas wiec to nie takie pstryk i jesteśmy ale po 3h (tak, dobrze widzicie- przebudowy)dotarliśmy. Przegadaliśmy Adasiowi nastawiliśmy go pozytywnie, po wydurnialiśmy się z jego córkami (3 i 1,5) i w sobotę w drogę powrotną. Żeby Emek miał okazję poczuć, że jest w domku a ja żebym normalnie wróciła do diety bo niestety moje kefirki i twarożki bardzo przypadły do gustu dziewczynkom i mi mój niewielki zapas opędzlowały a ja byłam zmuszona jeść "normalne" rzeczy ale w ograniczonej ilości.

W sobotę w drodze powrotnej ok 70 km za Giżyckiem(bo tam nasi przyjaciele mieszkają) zapaliła mi się całkiem niewinnie pomarańczowa lampka. Całe szczęście Emek czuwał i postanowił: zatrzymujemy się. Niewinna lampka okazała się chłodnicą, jak się potem dowiedziałam jeszcze pół km i zatarłabym silnik. Auć! Chłodnica poszła, dziura taka że jak się wlewa wodę to ciurkiem leci(kamień z kochanych przebudów dróg), więc dzwonimy po Assistance i tu szok! Owszem nasze ubezpieczenie obejmuje lawetę w promieniu 150 km ale po wypadku!Wrrr.. nauczka nie słuchać pań, tylko czytać umowy! Laweta na nasz koszt 600 zł :( Nie było wyjścia zadzwoniliśmy po Adasia, ten ściągnął nas na holu do Giżycka, tam samochód do zaufanego mechanika i za tydzień w piątek możemy go odebrać. Całe szczęście w Giżycku był też inny kolega Emka i z nim się zabraliśmy w niedzielę wieczorkiem do domu.

Takim oto sposobem ominęłam prawie 3 dni diety! Jedyny plus to taki, ze Giżycko jest piękne, dzieciaki znajomych ruchliwe więc biegałam i spacerowałam aż mi nogi w tyłek wchodziły :)

Dziś telefon odkładam na bok,(gdyby się gdzieś paliło, oddzwonię potem ;)) zaraz wskakuje w dresy i lecę z kijkami. Mam nadzieję, że już bez większych sensacji!

PS. Czy u was też dziś dalej tak pięknie?Czas start ZACZYNAMY! Buziaki

Czuję się jak maratończyk tuż przed startem. Decyzja podjęta i stoję w bloczku startowym, zwarta i gotowa i czekam na ten wystrzał do startu. Aż mnie kręci w tyłku żeby ruszyć przed strzałem bo nogi rwa się do biegu. Ale wiem, ze wszystko ma swój czas.

 Jutro zaczynam dietę i jestem szczęśliwa :) Już od 3 dni przygotowuje się do niej. Jem ciemne pieczywo z dużą ilością ziaren.Staram się jeść min 3 razy dziennie warzywa, dojdę do 5 ale wszystko po kolei ;) Nie słodzę, nie solę i nie pije kawy. Choć tak naprawdę do rezygnacji z soli i kawy zmusiła mnie świadomość mojego wysokiego ciśnienia. Ale mogę to podciągnąć pod przygotowania do diety prawda? :) W końcu nikt mnie do tego nie zmuszał, to moja świadoma decyzja.

Mam nadzieje że dam radę! Muszę, po prostu muszę! Oby mój zapał nie spadł.

Wczoraj na wizycie kontrolnej u lekarza rodzinnego moje ciśnienie rozwaliło wszystkich łącznie ze mną 185/110! Dodam, że zawsze byłam niskociśnieniowcem. Podobno to wpływ leków jakie biorę przy naszych staraniach o dzidzie. Leki mogę odstawić na max 6 miesięcy i chce te 6 miesięcy wykorzystać w pełni!

Kiedyś już schudłam z vitalia.pl ,niestety leki, coraz częstsze folgowanie sobie i w ciągu 7 lat przybyło mi 37kg! Ale DOŚĆ! Dam radę! Musze dać! Liczę na ponowny sukces i wasze wsparcie!