Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Nelawa

a, żeby był jeszcze większy, to publicznie się przyznam - 73,4 - okienko pokazało z samego rana. znaczy ponad kilo smalcu więcej niż przed tygodniem. O matko!!! weekend w gościach, późniejsze grzeszki, stan przedmałpowy.. no i jest ON. Pierwszy wzrost od 94 dni 

Tak moje Panie, nie ma sukcesu bez poważnego podejścia do problemu. A markowaniem działań można oszukać jedynie siebie. Szklana nie da się oszukać. I dobrze. I bardzo dobrze. W końcu za to jej płacą 

Dzisiaj moje trzy posiłki - bez pudełka malin, woreczka czereśni i paczuszki orzechów pomiędzy nimi. Po południu solidny trening. I tyle w temacie.

Dobrze, że w końcu weekend w domu. Nie będzie szarlotek na ciepło i bułeczek z konfiturą na śniadanie.

A dzisiaj moje dziecko małe (czyt. 19 lat) leci z koleżanką do Londynu. Moja córcia robi za głównego ogarniacza sytuacji. Znaczy ma coś po mamusi 

Może i dobrze, bo koleżanka jakoś mocno nieogarnięta.. wczoraj przyjechała do nas i.. najpierw spóźniła się na pociąg (miała być w Warszawie o 19, a była o 24). Potem zgubiła bilet i musiała kupić drugi u konduktora. Potem nie mogła ogarnąć aplikacji ubera. Mówię: "dobra, daj spokój, już niech będzie, wyjadę po nią samochodem".. a moje dziecko na to: "o nie, niech sobie radzi, co ona ma 70 lat, czy 19, że nie może telefonu ogarnąć? na politechnikę się właśnie dostała".. no i, po szczegółowych instrukcjach, sobie poradziła.. dotarła w nocy cała i zdrowa.. coś mi się wydaje, że Zośka ją tam nieźle wyćwiczy w tym Londynie 

hahaha..  we wczorajszym wpisie napisałam, że mam 5 tygodni do okrągłych urodzin.. no to redakcja prostuje, że do okrągłych mam  jeszcze cały 1 rok i 5 tygodni. Spotkałyście kobietę, która po dwudziestych urodzinach dodaje sobie lat?? ciekawostka przyrodnicza  Koniec sprostowania. Bo poniżej siedemdziesięciu kilogramów mam zamiar zejść do 18 sierpnia 2019 , a nie 2020.

mam przynajmniej taką nadzieję, że nie będę na to potrzebowała 57 tygodni. Oby 

no chyba, że przyjąć nasze wspólne z moim k., setne urodziny. Urodziliśmy się tego samego dnia, o podobnej godzinie, tyle, że ja, dwa lata później. W tym roku stuknie nam wspólne 100 lat. Co Wy na to? wychodzi, że musieliśmy się spotkać 

Słabo to wygląda. Plan 13 kg, a wykonanie niecałe 6 kg. Nawet nie połowa. Nie ma się czym chwalić. Pocieszam się, że dobre i tyle i nie odpuszczam.

Mam pięć tygodni do okrągłych urodzin - plan: poniżej 70 kg, czyli około 3 kilogramy. Myślę, że to realne założenia. Ani za dużo, ani za mało. Wykupiłam kolejne 3 miesiące na Vitalii. Niestety nie trzymam tej vitaliowej diety w 100 %. Wymieniam posiłki, ilości posiłków, ale mimo wszystko, jak zapłacę to jakoś bardziej działa. Niestety sprawdzają mi się trzy posiłki - ok. 9-10 śniadanie (owoce, jogurt i płatki), ok. 13-14 lunch (zielsko z białkiem i kawałek pieczywa) i ok. 17-18 obiad po powrocie do domu. 

Do tego mam mój kalendarz treningów. Przyzwyczaiłam się do nich i staram się trzymać harmonogramu. Nawet wczoraj, jak wróciliśmy od znajomych, zdążyłam jeszcze poćwiczyć. Nie jest tak ze mną źle. Jakbym przez te kolejne 3 miesiące odgrubiła się o następne 6 kg, byłabym całkiem zadowolona 

Powoli, skutecznie, bez katowania. Kilka prostych zasad wprowadzonych w życie na stałe, a nie tylko na czas diety:

1. Unikać cukru - udaje się . Nawet lody aż tak nie kuszą 

2. Zmniejszyć pieczywo i alkohol - pieczywo w niewielkich porcjach i tylko do 2. posiłku; jeśli wino to max 2 kieliszki i tylko w weekendy

3. Nie podjadać pomiędzy posiłkami - opanowałam w stopniu mocno przyzwoitym; czasami gryzę warzywka lub kilka orzechów

4. Umiarkowanie się ruszać - moje treningi 3x w tygodniu, uważam za optymalne rozwiązanie (rozciąganie, modelowanie i cardio - razem ok. 1-2 godz

5. Używać kremów i balsamów do ciała - tutaj nie jestem konsekwentna, zbyt często rezygnuję - DO POPRAWY - zwłaszcza, że widzę efekty kilkudniowych konsekwencji. A potem jadę na weekend lub w delegację i odpuszczam.

Takie podsumowanie mojego niewykonanego planu - 90 dni. 

Obiecuję sobie i Wam, że będę pilnować moich prostych zasad. Nie ukrywam, że Wy i ten oto pamiętnik, jesteście bardzo istotnymi  "składnikami" mojej "diety". Bardzo Wam dziewczyny dziękuję. Piątka 

PS. Alfa przywiozła nas wczoraj bez przygód. Stęskniła się chyba 

lubię małe studyjne kina.. sporadycznie bywam w tych wielkich, wygodnych głośnych salach, pełnych krzyczących reklam, odgłosów i zapachów chrupania przekąsek i świateł komórek w trakcie seansu.. trochę nie rozumiem takiego kina..

byłyście kiedyś w kinie na 33 fotele? ja byłam wczoraj.. znalazłam w Warszawie przez przypadek, bo film, który chciałam obejrzeć grali tylko tam.. "Pamiątki Claire Darling".. francuski dramat z Catherine Deneuve.. lubię francuskie kino.. zarówno to komediowe, jak i refleksyjne.. tym razem było to drugie.. sens życia, starość, samotność itp. Ładne to było i chyba dobre, skoro nadal mam w głowie.. 

zwłaszcza, że wracając do domu skmką, słuchaliśmy rozmowy dwóch tegorocznych maturzystów (wynikało z rozmowy, której nie dało się nie słyszeć).. "kto z jaką dziewczyną.. a ona to się spotyka z tym.. a tamta z tamtym.. a ja nie wiedziałem o tym, bo ona nie powiedziała. to skąd mogłem wiedzieć.. a z tamtymi to ja nie mam ochoty się kontaktować.. bo ja żyję na poziomie, mam pieniądze i piję whiski za 400 złotych.." itd.. itp.. przez ok 20 minut.. o tej whiski powtórzył chyba ze trzy razy.. dramat jakiś.. totalny brak jakiejkolwiek dojrzałości.. nie chce mi się nawet tego komentować.. szkoda słów 

Miłego weekendu 

ograniczę się tutaj do tych kulinarnych 

wino, bagietki, sery i rogale musiały zostać zauważone przez moja łazienkową.. i tak okazała dużą łaskawość, bo pokazała dokładnie tyle, co tydzień temu. Mimo, że od wtorku byłam grzeczna i zrobiłam jeden trening, ale to trochę za mało czasu na skuteczną pokutę. Najpierw byłam zawiedziona, ale jak sięgnęłam pamięcią do normandzkich śniadań i kolacji, zrobiło mi się trochę głupio. Kobieto, zastanów się, czy waga spada od takiego jedzenia? to by było raczej mocno nie fair. . Tak sobie nawrzucałam i postanowiłam się ucieszyć, co niniejszym czynię 

jutro jedziemy do znajomych odebrać mój samochód (zaniemógł i został), a przy okazji pomożemy wodować żaglówkę na Jezioraku. Pewnie w sobotę trochę popływamy, a w niedzielę spróbujemy wrócić do domu moją smoczycą. Oby się udało. Trzymajcie kciuki.

A od poniedziałku zaczynam kupować nowy samochód. Planowałam to dopiero w przyszłym roku, ale sytuacja jest podbramkowa i nie ma na co czekać. Bunt smoczycy skutecznie mnie odrzucił od korzystania z jej usług. Próbowałam ją przekonywać, rozmowy, opłacone pobyty w spa, prywatny terapeuta, a ona dalej te swoje fochy 

Nie, to nie. Moja cierpliwość też ma swoje granice, mimo głębokiej sympatii. Bo tak naprawdę, to ja ją bardzo lubię i dobrze wspominam naszą siedmioletnią współpracę (obecnie skończyła 10 lat). Niestety, samochód musi być pewny. Nie mogę się bać jechać w trasę, a naprawdę często jeżdżę sama w delegacje po kilkaset kilometrów. Pora na zmianę 

było wspaniale, ale jak zwykle.. za krótko. Znaczy nie zrealizowaliśmy planu w 100%. Nie szkodzi, wrócimy. 

Najważniejsze punkty zaliczone:

1. nocleg na plaży 

to było tutaj, ale na trawiastej półce, bo na tych kamieniach nie było zbyt wygodnie 

2. normandzkie miasteczka. Śliczne - np. Lyons la foret (foto)

3. inne pocztówkowe widoki (zobaczcie ten domek, po prostu bajka)

4. Wspaniale świeże owoce morza

Polecam Normandię. Może uda mi się tam kiedyś wrócić i zachwycić obrazkami, które tym razem mnie ominęły.

A waga? myślę, że nie przesadziłam. Ale diety nie bardzo pilnowałam. Dzisiaj trening, a kolejna chwila prawdy już w czwartek rano 

jest dobrze, a nawet lepiej niż się spodziewałam. Przez tydzień odgrubiłam się o 1,2 kg 

wychodzi, że na nasz francuski weekend jadę z minimalną nadwagą - BMI 25,09 . Podejrzewam, że wrócę z nieco większą, ale trudno. Dozwolone wszystko, oprócz słodyczy. No, może jedna francuska słodycz - rogalik do porannej kawy. W końcu to obowiązkowy punkt programu i raptem trzy poranne kawy w Normandii 

Ogromnie się cieszę. Sama nie wiem co lubię bardziej - jechać w nowe miejsce, czy odwiedzać jakieś ulubione i już znane. Trudny wybór  lubię jedno i drugie. Z tym, że w poznane już miejsca lubię zabierać znajomych i bawić się w przewodnika, a nowe wolę zdobywać w kameralnym gronie, znaczy ja i On . Ewentualnie ja i moja córka. Ale tylko jak nie ma fochów  - a to dość rzadki przypadek.

W każdym razie rozpoznałam teren. Zaplanowałam luźny plan wycieczki. Nawet znalazłam miejsce noclegu na plaży  W końcu od czego mamy google maps i zdjęcia satelitarne? wszystko widać jak na dłoni. Ciekawe, na ile plan wypali. Ale jak mówią plany są po to, żeby je zmieniać, a ziemia jest okrągła 

Mówię wczoraj do mojego k. "chodź, pokażę Ci na mapie co zaplanowałam." a on na to "kochanie, nie ma takiej potrzeby, przecież wiem, że masz wszystko doskonale obmyślone. Nawet na której łące zjemy bagietkę z serem i gdzie pójdziemy na ostrygi z białym winem. Przecież ja Cię znam. Siądę za kierownicą i zawiozę Cię wszędzie, gdzie sobie zażyczysz.." no i gadaj z takim ignorantem. I tak mu pokazałam 

Zatem do zobaczenia we wtorek  Może wrzucę jakieś foto. Na bikini nie liczcie  - jeszcze nie ten czas.

pobyt, nawet krótki, u moich rodziców zawsze mnie mocno rozstraja psychicznie.. wiem, nie są młodzi - Tato 87, a Mama 81 lat, ale to jeszcze nie powód, żeby ludzie u schyłku swojego życia mieli tak pod górkę. wiem, jest wielu, którzy mają gorzej.. bardziej cierpią, z różnych powodów.. ale to tylko dowód, że nie jest to beztroski czas i słoneczna jesień.. wiem, że piszę banały i oczywiste oczywistości.. wybaczcie.. jakoś musiałam 

jedyny wniosek z tego wszystkiego (też niezbyt odkrywczy), że trzeba korzystać z życia póki zdrowie i siły dopisują.. cieszyć się chwilą i nie odkładać przyjemności i realizacji marzeń na święte później.. na emeryturę.. na lepsze czasy.. aż pomogę dzieciom itd itp. 

a tak bardziej ze spraw branżowych - oczywiście się dzielnie trzymam. Dieta na piątkę, no może z minusem . Treningi robię, zawsze jak tylko jestem w domu. Regularnie wcieram cudowne żele po kąpieli. A jutro sprawdzę, co na ten temat sądzi moja łazienkowa. Ja dostrzegam efekty - zaczęłam się ubierać bliżej ciała, bo widzę, że mogę sobie na to pozwolić, a co?  oczywiście w granicach rozsądku. widzę się w lustrze i wiem, że do celu to jeszcze ho.. ho.. kawał drogi 

no bo ta środa, to też był taki piątek. A wczoraj taka soboto-niedziela, bo to i procesja była, ale również pranie, prasowanie, zmiana pościeli i takie tam..

dzisiaj jedziemy z córką do moich rodziców. Pewnie się trochę urwę z pracy, żeby nie dojechać późno i posiedzieć razem wczesnym wieczorem. W niedzielę dziecko pojedzie do ojca na parę dni, a ja wrócę sobie do domu. Stwierdziła po zakończeniu roku, że te wakacje, to gorsze niż szkoła  (19 lat - promocja do 4 klasy technikum).. a dlaczego? cytuję: "bo taka presja, że trzeba pracować, albo się dobrze bawić.." hmmm.. kto to moje dziecko tak stresuje?? bynajmniej ja jej do pracy nie wyganiam.. a idzie od 1 lipca.. myślałam, że chce.. nie nadążam.. i żeby nie było, wyjazdy też ma zaplanowane.. niezbyt długie, ale atrakcyjne i z przyjaciółmi.. i z matką na kilka dni do spa w sierpniu.. to chyba przez tą presję.. biedactwo 

weekend u rodziców, a więc sobotni trening w plecy.. chyba, że w niedzielę po powrocie nadrobię.. zależy o której się uda wrócić.. no i z michą też trzeba będzie się pilnować 

miłego weekendu dziewczęta.. udanego pod każdym względem 

Okienko pokazało 73,7 kg - do granicy nadwagi brakuje 1,5 kg. Nie ma takiej siły, żebym to zrzuciła w tydzień. A z nadwagą do Paryża nie jadę. Nie wypada. Trudno. Jakieś zasady trzeba mieć.

A teraz poważnie, co nie znaczy, że powyżej napisałam nieprawdę. Lecimy zgodnie z planem, ale koncepcja pobytu się nieco zmieniła. Taki wczorajszy spontan w drodze z pracy do domu.. "a może zamiast dusić się w mieście razem z tysiącami innych turystów, weźmiemy na lotnisku samochód i pojedziemy na północ. Do Normandii. W Paryżu już byliśmy, a tam nigdy. Szerokie plaże, małe miasteczka, ostrygi, camembert i calvados.." w ciągu godziny od rzucenia hasła, odwołałam hotel w Paryżu i rejs po Sekwanie, a zarezerwowałam sympatyczne Renault Clio. Rozeznałam google maps i już jest całkiem nowy plan  Nawet sprawdziłam gdzie, blisko lotniska jest decathlon, żeby kupić najtańsze śpiwory. Bo jest plan nocowania na plaży. Choćby jedną noc. To nasza tradycja - co roku chociaż jeden nocleg na plaży. Taki romantyczny zwyczaj od naszego pierwszego wspólnego urlopu 

Czy ja już kiedyś wspominałam, jak ja to uwielbiam?  jak się coś dzieje..  coś organizuje.. coś znowu trzeba planować, szukać, przeglądać wpisy o nowych, ciekawych miejscach do odwiedzenia 

A propos.. widziałyście francuska komedię "Jeszcze dalej niż północ"? jeśli nie, to polecam z dużym uśmiechem na dziobie (na samo wspomnienie)