Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
W tym domu nie można być szczupłym..

Moja rodzina jest podobna, ciągle od babci słyszę ze dobrze wyglądałam jak byłam grubsza masakra. A teraz słyszę po co się odchudzasz przecież dobrze wyglądasz tak jasne jak ktoś ma przeszło metr w pupie to nie wygląda dobrze.

Moja rodzina jest podobna, ciągle od babci słyszę ze dobrze wyglądałam jak byłam grubsza masakra. A teraz słyszę po co się odchudzasz przecież dobrze wyglądasz tak jasne jak ktoś ma przeszło metr w pupie to nie wygląda dobrze.

Kiedyś napisałaś jak bardzo chciałabyś od pewnej osoby usłyszeć np. , że "masz całkiem niezłe nogi". Jakoś tak pomyślałam sobie, że skoro tak Ci zależy na opinii tej osoby, to pewnie chodzi o Twoją Mamę. I widzę, że moje przypuszczenia potwierdziły się. Może dlatego, że mam podobne doświadczenia. Nigdy od mamy nie usłyszałam, że fajnie wyglądam, że mam dobrą figurę (nawet jak miałam naprawdę dobrą) itp. Jak mi się przytyło, to słyszałam, że jestem za gruba, a jak chudłam i wyglądałam coraz lepiej, to "po co się odchudzasz". Tylko, że ja już nie zwracam na to uwagi, ale w końcu ja mam już swoje lata, trochę zajęło mi dojrzewanie do tej sytuacji, gdzie uwagi nt. mojego wyglądu i tuszy nie ruszają mnie. Trzymaj się i nie dawaj :*

nie daj sie! walcz o siebie! powodzenia!

Przykre to. Musisz to ignorować po prostu

Rozumiem, że te uwagi są dla Ciebie bolesne i jednocześnie pewnie irytujące, jak ktoś nie mając pojęcia na jakiś temat wmawia Ci, że to masz, ale pamiętaj: ust ludziom nie zamkniesz (w tym rodzinie..). Rób swoje, bo robisz to mądrze i czerp z tego owoce. Babcie i mamy i tak będą miały swoje "racje". Głowa do góry :)

ooo jestem w szoku :) widzę swój blog i przepis, mam nadzieję że Ci posmakowały ! :) co do ogólnego wpisu to się nie przejmuj, ja mam tak nie tyle co w domu podobną sytuację, co u teściów czy znajomych. Mało kto rozumie, że np nie mam ochoy na ziemniaki z kotletem o 20, czy frytki o 23, bo po prostu mam inny tryb funkcjonowania :) Olejmy wszystkich i tyle ! :)

Dokładnie, nie przejmuj się rodzinką tylko rób swoje, jednym uchem wejdzie, a drugim niech wyjdzie;)

Ja także bardzo często spotykałam i nadal spotykam się z "opiniami" rodziny, przyjaciół, znajomych, sąsiadów. A to za chuda, kościotrup, a to za gruba, ale przytyła lub że przesadzam z małą ilością jedzenia, czy też dziwią się, jak to można wogóle nie jeść słodyczy, nie solić, itp. Powiem jedno - bardzo, ale to bardzo mnie to wku**** ! Przecież każdy żyje tak jak chce, je tak jak mu smakuje; ja nikomu do garnka i talerza nie zaglądam. Więc bardzo dobrze Cię rozumiem. Ale nie poddajemy się, róbmy swoje, bo to NASZE ŻYCIE !

ps. podsylam link do zdjecia ktory kiedys mnie rozbawil 'o babciach podczas odchudzania ;) http://i1.kwejk.pl/site_media/obrazki/2012/08/49432c0919d8fa2cdbd8f999b67fded4.jpg?1345628026

babci juz nie zmienisz, Mama moze z czasem zrozumie..ale najwazniejsze ze Ty wiesz, ze 'idziesz wlasciwa" droga:)

oczywiście ważne jest by nie przesadzać z dietą. babci nie trzeba mówić i pokazywać wszystkiego, bo babcie mają to do siebie że zwykle się wszystkim zamartwiają (a najlepiej żebyśmy jadły u nich obiadki, deserki, najlepiej z dwoma dokładkami i wyglądały jak pucołowate niemowlaki - wiem coś o tym, moje obie babcie to mistrzynie kuchni i straszne uparciuchy) pozdrawiam!

rodzina czasem przesadza. Sama wiesz co dla Ciebie jest dobre. Dbaj o siebie, jedz warzywa i ćwicz. Sami z czasem się wezmą za siebie.

Jakbym czytała o sobie... moja mama zna tylko dwa pojęcia: anoreksja i bulimia... niestety nie zna pojęcia 'kompulsywne odżywianie'. A szkoda, bo jeśli mam już jakieś odchyły, to jedynie w tę stronę, czasami. Nawet nie ma kto mi pomóc, bo jak się nażrę, to się cieszą że "rozum mi wrócił, bo już prawie anoreksja była"... Nie ma to jak wsparcie najbliższych

też uwielbiam być sama w domu, a na ewno bym nie dopuściła do tego ,żeby ktoś widział jak się mierze. wcale nie przez wstyd /obsesje. kompleksy, po prostu dla świętego spokoju ;)

Moja kumpela twierdzi że jak już taka jest to taka pozostanie i nic ze sobą nie robi choć widzę po niej że jest nieszczęśliwa sama ze sobą, kiedyś stwierdziła że waży około 80 kg, na moje oko to jakieś 88-90 kg ale jej nie powiedziałam, wspieram ją ale niedługo moja waga będzie poniżej jej domniemanej wagi i co wtedy, czy pójdzie za moim przykładem czy dalej będzie się użalać, cóż niektóre osoby już takie są a my róbmy swoje i zmieniajmy nasze życie na lepsze, a jeśli lepsze znaczy chudsze i wysportowane to musi też znaczyć ZDROWSZE i do tego dążmy ! ZDROWIE - efekt końcowy :) koniec tematu ;)

Nie przejmuj się, tylko kontunuuj:) Robisz to przede wszystkim dla siebie:)

dasz przepis na ciastka ? wygladają cudnie ! :)

dasz przepis na ciastka ? wygladają cudnie ! :)

W moim domu też nie mozna byc szczupłym, bo wszyscy jedzą kompletnie NIE dietetycznie...Męczę się gdy czuję te różne zapachy, a ja teraz liczę kalore,wszystko ważę.bo przestałam panowac nad tym, co jem i ile. Jeszcze ze 2 dni i będa na mnie patrzec spod byka. Kładę wszystko na wagę,potem zapisuję itd. O tak, mój dziadek twierdzi,że jestem bardzo zagrabna i kiedyś w tv pokazał mi taka jedną dziewczynęw "jaka to melodia". Mówi: "patrz jakie ma nożyska grube i pokazuje, widzisz? a Ty mówisz,ze Twoje grube". A ja przecież swoje wiem. Chociaż cąłkiem niedawno mama zwróciła i uwagę, zebym TYLE ne jadła, bo znowu zamknę się przed światem. To byl znak,ze trzeba się brac za siebie. Ale jak wazyłam 62 mówili, że same kości. W sumie jak patrzę na zdjecia, chyba rzeczywiscie nie wyglądałam zbyt "apetycznie". TRZYMAJ SIĘ!