Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
wreszcie piątek/waga stoi/ obawa przed starymi
nawykami

jeden z plusów sprzątania (opróćz czystości) jest to, że można spalić dużo kcal więc motywacja jest ;D wiesz co. ja tez do niedawna ważyłam się codziennie. ale zrezygnowałam z tego, ponieważ gdy tak stała w miejscu parę dni ja się zniechęcałam i podjadałam wtedy. a to się okazało, że mięśnie mi urosły i dlatego waga stała w miejscu. teraz ważę się raz w tygodniu i na prawdę wtedy widać efekty, waga się zmienia ;) pozdrawiam i życzę miłej niedzieli ;)

Mięśnie też potrzebują odpoczynku ;). Zasada: co zjadasz w ukryciu, pokazujesz publicznie. Szkoda że tak często o niej zapominam jak sięgam po coś zakazanego :o

Jeden dzień nie tragedia gorzej jak już to trwa tydzień tak jak u mnie .... Nie umiem się ogarnąć . A zachcianki też mam jakieś dziwne :((( jak mnie wieczorem brał głód to zabiłam go brzuszkami lub Chodakowską. A teraz jakaś apatia we mnie weszła nic mi się nie chce .

Modlę się razem z tym kotem:)))) i mam identyczne fantazje:))) ale jeszcze troszkę i laaaabaaaa:)))) A Ty nie podjadaj nocą więcej, a będaies z siebie dumna!:))

Ja też lubiłam podjadać właśnie wieczorami. Teraz mam swoją żelazną zasadę: nie jem po 21.00. Trzymam się tego i jest dobrze :). A co do wagi, to u mnie też zastój. W poprzednim tyg.zeszło 300g a teraz nic. To strasznie dołujące :(. Jem mało i regularnie, ćwiczę itd.a tu nic. A niby karmienie piersią pomaga schudnąc? He.....

też tak miałam, ze miałam "napady" ;/ Też się ich boję, ale zeby ich nie dostać to trzeba podejść ze spokojem do diety, bo każde głodzenie tym grozi ;/

kochana jeden dzień bez ćwiczeń to nie katastrofa, czasem to dobre dla organizmu jak sobie odpocznie :) co do jedzenia w nocy, wierzę że już do tego nie wrócisz! Najważniejsze to po prostu zdrowo jeść i nie popadać ze skrajności w skrajność wtedy na pewno nie pojawią się zapędy do objadania się nocami :) gratuluję wytrwałości w diecie i ćwiczeniach i życzę dalszych sukcesów !

Oj zazdroszcze już skończonych porządków,ja weekend pracuje więc jeszcze mnie to dziś czeka..aaa boże spraw żeby mi sie chciało tak jak sie nie chce..:) Pozdrawiam:)

Ja też się tego boje najbardziej. Powrotu starych nawyków. Ale wierzę w to że im ciężej będzie mi schudnąć tym bardziej będzie mi żal sie zajadać :D

dziewczyno Ty już chudniesz, a ja dopiero zaczynam... zazdroszczę efektów bo chociaż wiesz, że coś za Tobą, a ja? Jeszcze w sobotę chciny siostrzeńca :/

Myślę, że drobne słabości ma każdy i nie jest to żaden problem. Jeśli trzymasz dietę i dodatkowo dużo ćwiczysz na pewno osiągniesz wymarzoną figurę, mimo drobnych wykroczeń. Fajnie, że podzieliłaś sobie prace domowe na kilka dni. Masz teraz wolniejszy weekend. Ja też tak robię. Życzę Ci miłego weekendu.

Heh najgorsze to te nocne wypady do barku brrrr tylko że ja tam chodziłam na legalu i to było jeszcze gorsze heh a co sobie będę żałować....męża nie mam podobać się nie mam komu...dzieci duże brrrr człowiek potrafi się przed samą sobą z wszystkiego rozgrzeszyć ...masakra...ale się spinam i powoli powolutku dam rade ;) pozdrawiam gorąco trzymam kciuki i powodzenia ;) ....

No ja póki co tak samo próbuję sama... Oby nam się udało :)

Jako studentka psychologii powiem, że najbardziej skuteczna byłaby terapia. Wbrew pozorom takie zachowania bulimiczne mają duży związek z naszą samooceną i akceptacją a nawet trochę z masochizmem. Jako osoba, która się z tym zmaga od lat powiem, że trzeba o tym myśleć i walczyć z tym do końca życia. Poważnie zaczynam zastanawiać się nad terapią, bo wiem, że jest to uleczalne, a o ile życie byłoby piękniejsze bez tych kompulsów?:)

Dziękuję kochana :* a co do chowania jedzenia i spozywania go w samotności to doskonale wiem o czym mówisz. To są typowe zachowania bulimiczne, mam je odkąd pamietam. Jak trzymam się mocno diety to nic mnie nie kusi, ale jak sobie powiem, że trochę sobie zluzuję, to momentalnie ten potwor w glowie od razu zaczyna się uruchamiac. Tragiczne to jest :/ no ale nie dajmy sie!