Pamiętnik odchudzania użytkownika:
feniks_z_poznania

No. Kolejny pomiar za mną. I coraz bliżej pierwszego celu:)
Trochę oszukałam podając wagę, bo... wskazanie wagi było mniejsze! Ale uznałam, że waga szwankuje, że niemożliwe aby spadek z tygodnia był większy niż kilogram:) Ale cieszę się, bo pasek zapinam ciaśniej, brzuch (najbardziej newralgiczna część ciała) wyraźnie bardziej płaski. 

Dziś rano zjadałam pierwszy, domowy, mojego własnego wypieku chleb na zakwasie. Jestem bardzo dumna, że udał się, że wyszedł tak smaczny i połowy już nie ma. Pieczenie chleba ma dla mnie jakąś magię. Fakt, że w domu, tak po prostu można zrobić coś z mąki, wody, soli i ziaren słonecznika... Obawiam się tylko, że z racji tej smaczności mocno wzrośnie moje spożycie pieczyw

Powoli kolejny tydzień dietowania zbliża się ku końcowi.
Czym mnie zaskoczył? Najbardziej tym, że nie czuję głodu. Porcje są sycące, propozycje smaczne a i ja dbam o ich atrakcyjność posypując kiełkami, zieleniną, dodając ulubione przyprawy. Poza tym zimno na dworze i drapanie w gardle sprawiło, że naprawdę dużo piję (herbaty ziołowe, ciepła woda z cytryną i imbirem) - i faktycznie ta ilość płynów sprawia, że czuję się syta a jednocześnie lżejsza:)

Jest spadek, spadeczek, spadunio. Sukces mały a cieszy:)
Bardzo przybijał mnie fakt, że ważyłam tyle, ile w dziewiątym miesiącu ciąży. No... to teraz ważę tyle, ile ważyłam w ósmym. Czy muszę dodawać, że zamierzeniem/planem jest ważyć tyle, ile przed ciążą? Czyli tyle ile... ponad osiem lat temu:)

Trzeci dzień z dietą Vitalii. Chcę, pragnę, potrzebuję sukcesu w postaci SPADKU WAGI!
Co założyłam? Że do wakacji - a więc jeszcze pół roku - osiągnę wymarzoną wagę i upragniony rozmiar 40. Czuję, że to realny cel: dwa rozmiary mnie, 15 kilogramów mniej i aż sześć miesięcy na jego osiągnięcie. A historie innych użytkowniczek bardzo mnie motywują. Że można schudnąć, że można zgubić znacznie więcej kilogramów!