Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Marzy mi się...

Ah, tak bardzo mi się marzy ciepły, czysty piasek i morze, błękitne niczym bezchmurne, letnie niebo... <3

Przygotowania do zmian w trakcie, przeglądam szafki, wyrzucam niezdrowe jedzenie i spokojnie układam plan ćwiczeń. Czas leci szybko, już  w poniedziałek będę mierzyć się, lecz niestety nie ważyć, w swoim studenckim mieszkaniu nie mam wagi, więc jedynie będę się ważyć, kiedy odwiedzę dom. Czas leci szybko, a mi ostatnimi czasy tak bardzo się marzy...

Czuję zmęczenie, przez studia i kłopoty jakie mam na głowie. Ostatnio zakończyłam sesję, dodatkowo mam troszkę problemów ze sobą i nie tylko. Naprawdę czuję zmęczenie, tamte wakacje oraz te poprzednie były... przykre. Dwa lata temu zrezygnowałam z wyjazdu do Turcji przez to jak wyglądałam. Było mi wstyd, cóż, nadal jest, nawet bardziej niż wcześniej. Tyle razy próbowałam i zawsze kończyło się bolesnym upadkiem. Czy naprawdę jestem aż tak żałosna, że nie potrafię powstrzymać się od jedzenia? Ponieważ to o jedzenie chodzi przede wszystkim.

Podobno jeśli naprawdę czegoś nie chcemy to nie uda się nam tego osiągnąć. Może to prawda. Może ja nie chcę schudnąć? Może nie chcę zrezygnować z jedzenia? Zaczęłam o tym myśleć, zastanawiać się. Może źle oceniłam swoje cele? Czego pragnę? Co próbuję osiągnąć? Gdzie tak naprawdę tkwi przyczyna mojego zachowania? Długo myślałam nad tym i wydaje mi się, że zrozumiałam, przynajmniej częściowo, gdzie tkwi problem. Chcę być akceptowana taka, jaka jestem. Wiem, że dla siebie i zdrowia powinnam zrzucić te kilogramy, które mnie obciążają, ale dalej pragnę być akceptowana w całości, nie jedynie przez charakter czy osobowość. To już niestety nie jest tak proste.

Lecz wracając do głównego wątku, marzy mi się morze czytelniku! Takie z czystą, ciepłą wodą, krystalicznie przezroczystą. I plaża, sypki, ciepły piasek pod stopami... Ah, marzy mi się, marzy...