Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
21/2023 Podsumowanie października

Wyniki podsumowania są na samym dole wytłuszczone, a poniżej trochę depresyjny post, więc jak jesteś w super humorze to przeskocz od razu na koniec, żeby smutów nie czytać:

Jeszcze nie cały tydzień temu (w poprzednim poście) pisałam o tym, że zwykle zajadam stres. Niestety pierwszy raz w życiu zaczęłam też doświadczać, tego, że nie mogę czasami jeść z powodu stresu. I to nie jest nic fajnego. Zawsze zazdrościłam osobom, które zamiast jeść (tak jak ja) nie mogą jeść ze stresu i chudną. Cofam wszystko co mówiłam, to jest sto razy gorsze uczucie. Nigdy w życiu wcześniej mi się to nie zdarzało, ale też nigdy w życiu wcześniej nie byłam na takim poziomie zdenerwowania. I jestem wdzięczna chyba za to, że jestem na lekach, bo to byłby ten moment, kiedy dietę trafiłby szlag i moja waga powoli mogłaby rosnąć. Tylko nie wiem na jakim pułapie by się zatrzymała. Zresztą nie wiem jeszcze jak będzie, bo to dopiero tydzień minął w tej nowej rzeczywistości. Już wiem, że czeka mnie wiele trudnych miesięcy, podczas których nie na wszystko będę miała wpływ. Na dzisiaj jest bardzo zagrożona moja stabilność finansowa i nie wiem jak z tego wyjść.
Wyrzucanie tego z siebie trochę pomaga, chociaż pewnie jak się czyta brzmi depresyjnie mocno, ale niestety tak się czuję. Boję się jak diabli. Przez ostatnie 7 dni waga spadała mi 3 razy szybciej niż przez przez pierwsze 3 tyg października... I jak by tego było mało to wirusa jakiegoś złapałam i fatalnie się czuję, chyba 1 listopada w domu spędzę, bo nie mam siły na nic.

W październiku schudłam 4,4kg . Waga z 1 Października to 113,6 kg, a z 1 listopada 109,2 kg i w ten sposób przegoniłam tabelkę marzeń: TABELKA MARZEŃ, ale znając przypuszczalny powód takiego spadku czyli mega stres, jakoś mnie to nie potrafi bardzo  cieszyć.