Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Queen_Catherine

Właśnie odnotowałam swój największy sukces, nie tylko podczas aktualnego odchudzania, ale w całym moim odchudzaniu ever. 

Wróciłam właśnie z imprezy urodzinowej mojego siostrzeńca. Wiadomo jak takie rodzinne imprezy wyglądają - stoły suto zastawione, alkohol leje się strumieniami (no dobra z tym alko to trochę przesadziłam, w końcu to dopiero pierwsze urodziny, a nie 18-stka 😉). W każdym razie wiadomo wszystko kusi, ciastka, sałatki, półmiski pełne przekąsek. I w tym wszystkim JA, od pewnego czasu na diecie. Co innego wyskoczenie z koleżankami, z którymi widuje się raz na 2 miesiące, na kawę i ciastko w ramach wychodnego, a co innego taka impreza. Przeważnie to właśnie tego typu imprezy oznaczały dla mnie koniec diety, bo na samej imprezie się najadłam wszystkiego, a później jak mi te smaki zostawały to ciężko było wrócić do diety i tak ja odwlekałam. 

Na szczęście udało mi się 😁 Na obiad zupa meksykańska, ciasta nie tknęłam żadnego, nawet tortu, choć był mój ulubiony waniliowy z owocami, z sałatek zjadłam tylko trochę makaronowej z suszonymi pomidorkami (to tak w ramach kolacji), i skusiłam się na pół jajka w majonezie (nie mogłam sobie darować, robione przez moją mamę, jedna z najlepszych rzeczy na świecie) i 3 kieliszki wódki. 

Jestem tak bardzo z siebie dumna i tak natchniona tym sukcesem, że czuję, że jutro (no a w zasadzie to dzisiaj 😁) bez problemu będę kontynuować dietę 🥰🤩🥳

No niestety nie poszło mi pozbywanie się lenia do ćwiczeń :/
Ale za to odnotowałam kolejny sukces w trzymaniu się diety ;)

Przede mną 2 tygodnie urlopu, więc będę miała o wiele więcej czasu na gotowanie i miejmy nadzieję w końcu na ćwiczenia :D

Cały tydzień trzymałam się diety.... do wczoraj.

Umówiłam się z koleżankami na kawę. Niestety trochę źle rozplanowałam sobie czas i nie zdążyłam nic zjeść przed wyjście, więc w knajpce zamówiłam sobie specjalność zakładu - pancakes. No i do kawy wzięłyśmy po kawałku ciasta :( Normalnie może i bym się powstrzymałam, ale koleżanka zaczęła się tak bardzo rozpływać nad tym ciastem (jak ona to nazwała - ciastowy orgazm :D ), że się nie powstrzymałam i też wzięłam :/

Ale dzisiaj już powrót do diety.

Ponieważ aktualnie całkiem skutecznie udaje mi się walczyć z jednym leniem, jakim jest wychodzenie na zakupy, postanowiłam w najbliższym tygodniu powalczyć również z kolejnym leniem - ćwiczeniami. Miejmy nadzieje, że pójdzie mi z nim równie sprawnie :)

Uff...

Dzięki przygotowaniu posiłków wczoraj, udało mi się dzisiaj raz, że wogóle zjeść (co nie zawsze mi się udaje w co drugi poniedziałek :/ ), a dwa - zjeść w miarę o ustalonych porach 

Także, wracam do pracy  

Cóż, weekend minął bez większych problemów. 

Dzięki zakupom zrobionym w piątek miałam pełno produktów na pyszne jedzonko, a gdy naszła mnie ochota na coś słodkiego, miałam pod ręką winogrono 

Jutro czeka mnie ciężki dzień, ze względu na nawał pracy, ale większość potraw już przygotowałam, więc mam nadzieję, że będzie ok 

Dzisiaj jestem z siebie zadowolona!!
To pisanie chyba faktycznie pomaga :D Niby jeden wpis, a już dzięki niemu dwa razy w ciągu jednego dnia pokonałam mojego okropnego lenia. 

Najpierw podczas pory obiadowej - baaaardzo nie chciało mi się gotować i już nawet zaczęłam przeglądać menu mojej ulubionej tajskiej knajpki, ale wtedy przypomniałam sobie o wczoraj i stwierdziłam, że tak nie może być. No bo z jednej strony przecież nie muszę pisać codziennie, mogłabym pominąć tą kwestię, napisać za parę dni, jak jest super, jak fajnie idzie z dietą. Z drugiej jednak strony te wpisy są dla mnie, a nie dla innych, więc jeżeli tutaj zacznę kłamać, czy pomijać nieprzyjemną prawdę, to tak naprawdę zacznę oszukiwać samą siebie, a to sprawi, że nie zmienię w zasadzie nic :/ I tym oto sposobem na obiadek miałam pyszny pełnoziarnisty makaron z kurkami, szpinakiem i indykiem 

Podobny dylemat miałam jakieś dwie godziny temu, kiedy przypomniałam sobie, że jutro jest święto, w związku z czym nie będę mogła, jak to mam w zwyczaju pójść na zakupy i trzeba je zrobić dzisiaj. A wyjście u mnie jakiekolwiek, to nie założenie butów i zgarnięcie maseczki. Po domu chodzę w jednej z moich stary porozciąganych koszulek i jakichś dresach, więc pierwszy etap to znalezienie bardziej wyjściowych ciuchów . Kolejna rzecz to ogarnięcie jakoś reszty mojej osoby, w tym przynajmniej włosów, które w zasadzie i tak zaraz będą w nieładzie, ale mniejszym  No i na koniec przygotowanie listy zakupów. Nie ważne, czy korzystam z Vitalii, czy nie, staram się nie wychodzić do sklepu bez listy, bo takie wyjścia kończą się furą niepotrzebnych rzeczy i najczęściej, albo moim przejedzeniem, albo wyrzucaniem zepsutego jedzenia - a tego baardzo nie lubię 
Także już w zasadzie stwierdziłam, że w sumie coś się w lodówce, czy szafkach znajdzie, no i zawsze jest jeszcze moja ulubiona tajska knajpka, która za pewne będzie jutro otwarta, kiedy zabrzęczał mój telefon. Po przeczytaniu wiadomości zaczęłam sprawdzać pozostałe powiadomienia i zauważyłam, że mam nową wiadomość w Vitalii. Dzięki tej wiadomości zauważyłam, że w innych powiadomieniach Vitalli jest informacja o komentarzach do mojego wpisu. Zdziwiło mnie to bardzo, więc postanowiłam poczytać co tam też ludzie mają ciekawego do powiedzenia 

I wiecie co, to dzięki tym komentarzom zebrałam się w sobie i poszłam zrobić zakupy.
Dziękuje wszystkim komentującym 

Niecały rok temu wykupiłam abonament Vitalii. Podyktowane to było po części postanowieniem, że przed 30-stką doprowadzę się do porządku, po części zbliżającym się ślubem brata, a po części moim stanem zdrowia.

Generalnie czuję się dobrze, nie mam nadciśnienia, wszystkie dotychczasowe badania mieściły się w normie. Niestety mam problem z kolanami, a wszystko wyszło na jaw, gdy.... zaczęłam uprawiać sport :/ 

Prawie dwa miesiące temu skończyłam 30 lat, ślub brata został przesunięty na przyszły rok, kolana nie bolą, bo od korony mało się ruszam. Z moich postanowień nici.........

Dzisiaj trafiłam w telewizji na film "Julie i Julia". Rozmowa Julie z jej matką dała mi do myślenia. Parafrazując: pisanie bloga ćwiczy dyscyplinę, pomaga wyznaczać sobie cele i osiągać je krok po kroku. I tego mi własnie aktualnie brakuje - dyscypliny w dążeniu do celu. 

Dlatego postanowiłam spróbować - mam nadzieję, że pisanie mi w jakiś sposób pomoże. 

Aktualnie jednej rzeczy jestem pewna - jedyne co stoi mi na przeszkodzie do wymarzonej (niekoniecznie) szczupłej sylwetki - to ja sama, a w zasadzie mój leń :D