Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Wyglądasz jak kobieta po ciąży...

Depresja albo narcyzm,egoizm i idiotka w jednym ze skumulowaną siłą

szkoda się tak męczyć. Niewykluczone, że chorujesz na depresję i to nie jest rzecz, której trzeba się wstydzić. Na tym m. in. polega ta paskudna i podstępna choroba, że może Ci się wydawać, że czujesz się tak, a nie inaczej z określonego powodu, podczas gdy mogłabyś się czuć tu i teraz dużo lepiej, lżej. Dużo rzeczy, które nam się wydaje, że są przyczyną naszego stanu nie muszą nią być i na tym między innymi polega ta choroba. Że człowiek nie potrafi ocenić, że to wcale nie chodzi o tę fałdę/faceta/cokolwiek. Dlatego radziłabym naprawdę poszukać dla siebie pomocy. Dobry lekarz nie będzie Cię oceniał, dawał rad jak na vitalii. Niestety największą przeszkodą jest często zauważenie problemu i zwrócenie się pomoc. Trzymam za Ciebie kciuki.

Ja też po ciąży miałam paskudny brzuch, karmiłam piersią dwa lata ,wiec wiadomo jak wygladał mój brzuch. Ale teraz niedlugo Mała bedzie miala cztery lata, ja poltora roku temu wziełam sie za siebie i dzieki diecie i ćwiczeniom jest dużo lepiej, choć nie idealnie. Kochana daj sobie troche czasu, dobrze, że ćwiczysz, a smarujesz czymś skórę na brzuchu??

Mój brzuch po ciąży również wygląda okropnie. Nigdy nie widziałam u nikogo tak głębokich i licznych rozstępów. Piersi również wyglądają gorzej. Ale pewne zmiany są nieodwracalne. Ja próbuję pracować nad sobą, by wyglądać najlepiej, jak to jest możliwe przy aktualnych warunkach mojego ciała. Wiem, że nigdy nie będzie super. Ale może chociaż będzie znośnie i przestanę patrzeć na siebie z obrzydzeniem. Nie raz jestem przygnębiona z tego powodu i płaczę. Ale wygląd, to nie wszystko! Poszukaj jakiejś pasji, zaintresowań. Ciesz sę tym, że jesteś zdrowa,masz wspaniałe dziecko. Przecieź pisałaś, że je planowałaś, chciałaś zostać mamą. Udało się, odnajdź w tym trochę radości.Wiem, że jesteś zmęczona. Sama mam 6 miesięcznego syna i bywa bardzo ciężko. Ale masz jedno życie. Nie trać go na umartwianie się. Od tego lepiej nie będzie, tylko kiedyś staniesz się starą, zgorzkniałą kobietą, która jest niezadowolona ze swojego życia. A masz naprawdę wiele powodów, by było inaczej. Jeślinie potrafisz poradzić sobie z tym sama, poproś o pomoc. Nawet psychologa. Nie nastawiaj się, że nic nie pomoże. Bo zaszkodzić nie zaszkodzi, a może jednak coś uda ci się poukładać w głowie i przewartościować podczas takich spotkań.

Rozstępy nie znikną , cycki dalej będą zwisać i powiewać.Jeśli mialaś cesarkę to brzuch może z czasem zacząć radośnie zwisać nad blizną tworząc uroczy wór skórny. Takie są realia. Z tego co się orientuję tunel czasoprzestrzenny jest nadal w sferze marzeń , więc cofnąć się w czasy sprzed ciąży nie dasz rady.To fakt.Faktem jest tez to że robisz się coraz starsza i tak jak napisalaś wcześniej, młodość nie wróci. Więc albo posłuchaj mądrych dziewczyn / kobiet które świetne rzeczy ci piszą albo po prostu nie męcz ludzi tym że znowu w życiu ci nie wyszło. Pisze to matka dwójki dzieci , która w swoim życiu zdążyła być laską , ciachem czy co ty tam wolisz , grubą babą po pierwszej ciązy , potem znowu byłam wirującym seksapilem , a teraz po drugiej ciąży znowu walcze o mniejszą dupę. Brzuch po cesarkach mam brzydki , skóra zwisa. Więc mimo wszystko powodzenia , choć ja ze swojej strony zamiast napiętego brzucha życzę Ci ze szczerego serca odrobiny realizmu i przybicia piątki samej sobie ( razem z brzuchem i cyckami).

A ja Cię niestety rozumiem, bo też mam dość dzieci, męża i siebie i najchętniej cofneła bym czas do bycia singlem.... Nawet aż tak daleko... Miałabym spokój, porządek i czas dla siebie. No ale co zrobić... Czasu się nie cofnie... Trzeba jakoś żyć i dostrzegać pozytywne strony tego terażniejszego życia... No i właśnie tera mój synek przyszedł, objął mnie i powiedział że mnie kocha... I to jest chyba to co mi wynagradza to co straciłam i pomaga przetrwac te ciężkie dni. Tobie też życzę byś znalazła takie pozytywne strony tego szarego życia, Ściskam mocno.

A skad wiesz, ze psycholog nie pomoze? Ja chodze od 1,5 roku i bardzo sie zmienilam przez ten czas. To nie tylko moja obserwacja - wszyscy to zauwazaja. Znam mamy, ktorym tez zostaly po ciazy rozstepy i zwiotczaly brzuch, a nie wstydza sie paradowac w dwuczesciowym stroju kapielowym i sa naprawde mega atrakcyjne (wygooglaj sobie chociazby Rachel Hollis - bardzo pozytywna kobieta). Zreszta jak dobrze poszukasz nie brakuje tez takich na vitalii:) Ja cale zycie mialam biust mniejszy nawet od czesci moich kolegow, ale nauczylam sie podkrelasc inne moje atuty, zeby czuc sie kobieco:) Teraz jest tez tyle wariantow przeroznej bielizny - ponczochy, haleczki, gorsety, specjalne biustonosze, ktore nie zakrywaja piersi, ale je podnosza. Poszukaj czegos, w czym bedziesz czula sie dobrze i doda Ci pewnosci siebie. PS. Slicznego masz synka:)

dawaj foto to ocenimy czy jest gorzej!! ja niby mam wagę sprzed ciąży, ale na brzuchu mam luxną skórę - trudno, też ryczę z tego powodu ale nic z tym nie zrobię.

hallo, zajrzalam do ciebie kilka razy i wkolko to samo , dno, idz wkoncu do psychologa bo zwariujesz, to tylko twoj odbior rzeczywistosci jest zaburzony, masz jakas depresje poporodowa czy cos podobnego bo nawet jak jest zle to nie moze byc tak zle by z tego taka tragedie robic, jak bylas taka gwiazda to nie moze byc ze raptemaz tak sie zmienilas, nie wierze, za bardzo skupiasz sie na szczegolach, popracujesz na tym i bedziesz spowrotem gwiazda, nie obwiniaj za to dziecka, ciazy, bo tedzie dzieciak mial traume na cale zycie - idz wkoncu do psychologa - co nie znaczy ze masz nie zadbac o cialo, troche pracy i osiagniesz duzo, ale naprawde nie rozumiem jak moze to byc najwiekszym problemem zyciowym.

na blizny polecam olejek biooil, smarowałam w ciązy i nic mi nie wyszło. A jeśli chodzi o jędrność skóry to może spotkaj się z jakimś trenerem personalnym który ułoży ci plan i może pomogą ćwiczenia siłowe z ciężarkami, sama nad tym myślę żeby do ćwiczeń wprowadzić ciężarki :) życzę ci dużo szczęścia

Widać, że jest z tobą źle i rozumiem. Między innymi dlatego nie chcę mieć dzieci, w zyciu nie chciałabym tak wygladać, niestety ty już czasu nie cofniesz ale może zastanów się nad operacją? Szkoda życia na smutki. Oglądałam kiedyś program o operacjach plastycznych i była dziewczyna po ciąży - szczupła ale z okropnym zwisającym brzuchem w rozstepach, po operacji wyglądała świetnie poza niewielkimi bliznami

z tego co wywnioskowałam, przez prawie całe zycie byłaś 'wieksza", pozniej udalo Ci sie schudnac....i nie zdazyłas wystarczajaco długo nacieszyc sie tym stanem, dlatego tak zalujesz? w sumie rozumiem cie, gdyby mi zmasakrowalo brzuch rozstepami tez byloby mi ciezko udzwiganc to psychicznie.. Tylko ze ty juz czasu nie cofniesz i-nie masz wyjscia, musisz to sobie wszystko poukładac w głowie, bo w innym wypadku zycie, mlodosc przeminie ci na uzalaniu sie, i za pare lat bedzisz zalowała ze sie nie potrafiłas ogarnać..

Komentarz został usunięty

"Bo ja przed ciążą to, bo ja przed ciążą tamto, sramto..." dziewczyno ogarnij się, bo już nie jesteś "przed ciążą" tylko "po ciąży" i nie masz wyjścia - musisz się z tym pogodzić. Rzadko czytam Twoje wpisy, pewnie max co dziesiąty i w każdym, który czytałam, jest to samo napisane. Nie pamiętam, ile Twoje dziecko ma miesięcy, ale odkąd się urodził smęcisz wciąż to samo. Nie znudziło Ci się jeszcze?

Dziewczyno, wez sie w garść! Ty masz problem ze sobą, nie z mężem, ani z dzieckiem. I myślę, że tu nie o wygląd chodzi. Bo naprawdę przed ciążą nie wygladalas jak MEGA laska tylko przeciętna dziewczyna. A teraz moim zdaniem też nie ma tragedii. Rozumiem, że nie akceptujesz swojego ciała (ja swojego też) ale męża też rozumiem że nie chce gadać o tym skoro ciągle go tym zameczasz (swoją drogą ciekawe, czy rzeczywiście wygląda jak młody Bóg tak jak piszesz...) Jeśli tak Ci źle to zostaw ich, przecież nie musisz się męczyć do końca życia. Macierzyństwo nie jest łatwe to prawda, ale to co Ty wypisujesz to jakaś paranoja! Zero pozytywnych uczuć w Tobie, szukasz tu pomocy, ale wszystko negujesz. Zastanów się czego tak naprawdę chcesz i co jest problemem? Wygląd? Dziecko? Relacja z mężem? Zmęczenie? Brak czasu dla siebie? Chęć wyjścia z domu? A może jeszcze coś innego? Odpowiedź sobie sama i próbuj coś z tym zrobić!

Z Tobą to się gada jak z Eukaliptuskiem na forum o odchudzaniu, idź do tego psychologa albo się weź w garść, bo takie biadolenie nic nie da. Jest jak jest, myślenie o przeszłości czasu nie cofnie, rób tak żeby było lepiej.

Banka chinska na skore- masaz codziennie. Boli jak cholera ale daje efekty. No i na rozstepy, ktore i tak zbledna- suchy mazaz.... pumeksem. Serio mowie- poczytaj na ten temat.

jeśli naprawdę masz aż w tak fatalnym stanie brzuch i piersi to bez plastyki się nie obejdzie i lepiej poszukać dobrej kliniki bo co masz do stracenia? chyba i tak już nic...

wstrętne jest to co napisałaś, że dziecko ci nie wynagradza... pewnie żadnej normalnej mamie by takie coś przez głowę nie przeszło... niestety też się czasem łapię na tym, że dziecko mi nie wynagradza tego czy tamtego i wiem że to okrutne bo co może być ważniejszego od dziecka!!!? niestety też mam takie myśli i uważam, że czas znaleźć dobrego psychologa bo tak myśleć nie wolno, coś nam poszło nie tak i trzeba to naprawić!

Bo wygląd nie jest najważniejszy, ale tylko dla kogoś, kto sam jest o tym święcie przekonany. Dla mnie wygląd ma znaczenie mocno podrzędne. Znacznie ważniejsze są charakter, inteligencja, poczucie humoru, odpowiedzialność, lojalność, umiejętność radzenia sobie w życiu itp. itd. Wygląd ma dla mnie jedno z ostatnich miejsc w szeregu. Tyle że ja całe swoje życie tak uważałam, całe swoje życie otaczałam się ludźmi o podobnym sposobie patrzenia na świat. Pod tym kątem dobierałam sobie partnera. W Twojej sytuacji to wygląda nieco inaczej. I Twoim największym problemem nie jest wygląd, tylko jego znaczenie dla Ciebie i Twojego męża.