Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Nadzieja

Jestem po kontrolnej wizycie, krwiak niestety dalej jest, ale się nie powiększa, najpewniej powoli się wchłania. Potwór rozwija się prawidłowo, a nawet trochę podgonił, bo z USG wynika, że jest o dwa dni starszy. Walczy 🙂

Lekarz kazał mi na razie zapomnieć o powrocie do pracy. Na początku było to dla mnie trudne, ale powoli zaczynam się z tym godzić. Tak jak pisałyście w komentarzach, nikt mi orderu nie podaruje, a chodzenie w tym stanie do jak by nie było stresującej pracy byłoby zagrożeniem dla ciąży. Także jestem obstawiona lekami i - jak to lekarz powiedział - mam być teraz traktowana jak księżniczka 😎 Za dwa tygodnie kontrola.

Powiedziałam mamie o wszystkim - chciałam z tym poczekać, ale wiecie jak jest z matkami, one mają nosa do takich spraw i nie chciałam jej okłamywać. Wie o poprzedniej stracie, ale teraz jest nastawiona pozytywnie i podnosi mnie na duchu. Więc w gruncie rzeczy cieszę się, że jej powiedziałam.

Korzystając z okazji, że jestem na zwolnieniu, koordynuję zdalnie budowę domu, zamawiam materiały, wybieram płytki, farby, listwy i inne cuda. Mój mąż pracuje dnie i noce, więc siłą rzeczy cała ta logistyka spadła na mnie. Górne piętro jest już praktycznie skończone, została kuchnia i salon. Najdłużej będę czekać na schody i zabudowę kuchni, bo najpewniej do lipca/sierpnia. Jak to będzie gotowe, to właściwie będziemy mogli się wprowadzać. Może załapiemy się jeszcze na lato na wsi 😍

Wesołych Świąt! ❤