Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Wiewra

Środa jednak okazała się być mało łaskawą..

Tzn była przemiła.

Byłam z moją siostrą i szwagrem w aquaparku :)
co się na pływałam, wyszalałam to moje :)
godzinne szaleństwo w wodzie dobrze mi zrobiło :)
Natomiast to co działo się potem to już tylko porażka...
Obie z siostrą dietujemy, niestety po takim wysiłku tak burczało nam w brzuchach...i co ? I wybrałyśmy pizze..w prawdzie nie zjedliśmy jej dużo..
jedynie po 2 małe trójkąciki ale wyrzuty są tak czy siak :)
Ale nie załamuje się, zrezygnowałam z planowego podwieczorku i kolacji
(pizze jadłam w godzinach w których zwykle biorę się za kolację.)
myślę że ogólny bilans kcal nie został mocno zachwiany :)
a dziś zaczęłam dzień zgodnie z jadłospisem,
więc wszystko jest w jak najlepszym porządku :)
Jestem tylko człowiekiem i łatwo ulegam pokusom,
natomiast mam nadzieję, że częściej niż raz w miesiąc

nie będę się poddawać:)

"Na początku jest to trudne, ale na początku wszystko jest trudne."
Musashi Miyamoto

A więc mamy środę.
Oznacza to że minął równiutki tydzień stosowania przeze mnie diety Vitalia...
codziennie trzymałam się jadłospisu za wyjątkiem niedzieli,
z powodu wyjazdu do Gdańska..
ale bilans spożytych tego dnia produktów nie wygląda najgorzej,
były to tyciuteńkie szaszłyki drobiowe z cebulką i papryką, i mikroskopijne cevapcici z chudego mięsa wieprzowego(może po 5-6 sztuk, ale takich małych na wykałaczce do ząbków :D ) później sałata z tuńczykiem i grzaneczkami i na kolacje pierś zapiekana w sosie keczupowym z rodzynkami i serem. :)
not that bad.

Poza tym zdarzało mi się podjadać ale były to tylko i wyłącznie orzeszki :)
z czego jestem przedumna bo mam w zwyczaju ciągle coś podgryzać:)

Dietą jestem zachwycona, problemów w jej przestrzeganiu nie mam bo jak trafi się coś za czym nie przepadam łatwo jest to wymienić bez konsekwencji : )) co dla mnie jest mega opcją.

Moja motywacja do chudnięcia jest przeogromna, tym razem chce pokazać że dam radę i nie zawiodę po całości. Ćwiczyć zacznę niestety dopiero od przyszłego poniedziałku(sesja, zjazd, nie chciałabym teraz rozpraszać umysłu ćwiczeniami), ale to tylko na własne życzenie i będę mogła sobie pluć za to w twarz później.
Na razie nie czuję żadnego spadku wagi...
mam nadzieję że na podczas ważenia w piątek zobaczę jakiś deficyt,
bardzo by mnie to podbudowało..
natomiast jeśli nic się nie zmieni to trudno...zagiąć rękawy i dalej dzielnie walczyć..
by wygrać wojnę, mimo porażek na bitwach..

To chyba na tyle w dzisiejszym wpisie.

Trzymam za siebie kciuki.

By móc spojrzeć w lustro jak przeleci kolejny rok.

To już chyba setny raz kiedy postanawiam "tym razem na poważnie"....
Ale coś mi mówi, że tym razem to na 100% na poważnie :) i że efekty przyjdą...do lata :)
Mam dość już tego tłuszczu, tych boczków, tego że w co się nie ubiorę to zawsze wyglądam źle..grubo.. eh
ciągłego braku pewności siebie...zwątpień..wymówek...usprawiedliwiania samej siebie..
to do niczego "chudego" nie prowadzi...
marzę żeby ważyć mniej..normalniej..
ubierać rzeczy, które mi się podobają
a nie takie, w których nie widać nadprogramowych kg...
męczące to i nie fajne...
uwielbiałam siebie jak ważyłam 58 kg, teraz aż tyle od siebie nie wymagam...
jak zobaczę 60 na wadze-------------------->będę prze szczęśliwa...
tylko ta walka trudna jest...szczególnie jak już się staram,
daje z siebie 100% a nawet 105% stawiam czoło wyrzeczeniom,
ćwiczę, pilnuje diety i wypitej wody a efektów brak..
...........strasznie demotywuje...........
sprawia, że przestaję wierzyć w to, że na prawdę uda mi się zgubić ten mój balaścik...

DAM RADĘ!

Pierwszy chaotyczny wpis --> done.