Pamiętnik odchudzania użytkownika:
TrocheSzczescia

Czeeeeść!

Mimo, że jak widać rzadko tu pisze, to jednak zaglądam codziennie. A dziś już dopadła mnie lekka frustracja i zamiast rzucić się na jedzenie wolę wam troszkę pogderać.
Tyję.... a właściwie to utyłam  a już miałam mniej niż 100kg :(
Jestem głupia, bo znowu zaprzepaściłam wiele swojej pracy, znowu... to się chyba nigdy nie skończy. Jestem głupia i gruba :/
I wiecie co jest najgorsze, że nie widzę szans na zmianę w najbliższym czasie, bo jestem za granica na stypendium i jak by to powiedzieć -  korzystam z życia :) a znowu mam wesele i znowu będę potrzebowała super sukienki -  jestem świadkową.
Zabawne jest to, że każdy mi mówi.. jej.. jaka ty jesteś wesoła, jak uśmiechnięta, szczęśliwa, bla bla bla... nie przejmujesz się dodatkowymi kg... Nie wcale się nie przejmuję!!!! Wcale!!! wrrrr...
Ale widocznie na tej całej mojej życiowej walce jestem na przegranej pozycji...
Potrzebuję żeby mi ktoś nakopał porządnie ......

Załączam Wam najaktualniejsze wczorajsze 108,5kg!!!!! Może i wyglądam na szczęśliwą i zadowoloną -  bo szłam na party, więc trzeba być w dobrym humorze...

Hej hej :)

Jestem, żyję wracam. Mój ostatni wpis był 1.03 od tamtej pory waga praktycznie stoi, choć zobaczyłam raz 99.9 kg o_O Teraz postanowiłam podejść do odchudzania od drugiej strony. Umówiłam się do dietetyka, potrzebuję pomocy w ułożeniu diety, bo moje zdrowe żywienie już mi nie pomaga. Oznacza to że coś robię źle :( Jestem w trakcie robienia badań -  chce mieć pewność, że od strony moje organizmu nie ma barier do zrzucania sadła :) Muszę jeszcze dołożyć do tego troszkę sportu... z tym mam największy problem :( no i czasem brak mi motywacji :(
Ale dam radę, będę super ekstra fajną laską :)

Podrzucam Wam moje zdjęcia, pierwsze jest z kolejnego wesela na którym byłam w mojej ukochanej czarnej sukience :D


no i moja 100 kg mordeczka

Hej hej :)
Chciałam Wam się tylko pochwalić, że dziś jest pierwszy od bardzo dawno - perfekcyjny "dietowy" dzień! Jupi :D strasznie się z tego powodu cieszę. Zjadłam 5 zdrowych posiłków, zero słodyczy :D Do powstrzymywania się od słodyczy mobilizuje mnie moja koleżanka, wspieramy się razem, a ta która polegnie i zje coś słodkiego - funduje kino. Ufamy sobie, więc wiem że nie będzie oszukiwania.
W związku z tym, iż zaczęłyśmy od dziś, ja od dziś wracam na ścieżkę zdrowego żywienia. W końcu mam już 18,8 kg za sobą! To już jest dość ładny wynik, prawda?
15 czerwca mam kolejne wesele w rodzinie, muszę więc popracować nad swoimi zwałkami :p a czas leci i leci...
Kolejny mój mały sukces -  nadal chodzę na aqua aerobic :)
Kurcze muszę zrobić sobie zdjęcia, żeby pomogły mi dostrzec różnicę w wyglądzie, bo ja niestety nie dostrzegam :/ Zawsze tak miałam.. że swoich sukcesików nie widzę.
Buziaki dla Was :* ;*

Hej dziewczyny!
Dziękuję Wam za słowa otuchy. Jestem już po weselu. Poszłam z bratem. I nastawiłam się na dobrą imprezę :) Tak też było. Impreza świetna, Młoda Para piękna :) Tylko tak troszkę dziwnie, bo to pierwsi bliscy znajomi się posypali... ech... a tu człowiek samotny jak był tak jest. No ale.. nie marudzę. Wrzucam wam zdjęcie - moje weselne 106kg żywej masy. :/ Na razie tylko takie, bo nie mam z imprezy, ale z czasem się pojawią.

Co jest ze mną nie tak?????
Za tydzień mam wesele, kiecka kupiona, buty, też, fryzjer zamówiony, zgubione 8 kg - partnera BRAK! Naprawdę mam jakiegoś pecha... żaden z moich kolegów nie może iść :(
Wyczerpałam już wszelkie możliwość. Naprawdę dobija mnie to. Oczywiście zwalam na to, że nikt nie chce z grubasem iść :( I tak sama się dobijam, ale innym oczywiście mówię, że jest ok. Dobra mina do złej gry. :/ Tylko ile można????
Naprawdę mam już dość.... Samotności... ciągłej walki z samą sobą... aj......

Co do diety -  idzie w miarę sprawnie. Mój metabolizm poważnie ucierpiał po tych wszystkich dietach i waga spada wolniej, ale spada! Do tego chodzę na aqua aerobic :) i planuję w najbliższym czasie na siłownię. Tylko muszę troszkę odbić się finansowo.

Pozdrawiam Was ciepło :*

Hej!

Jest potrzebna pomoc! Jest już trochę późno, ale zawsze jest nadzieja, że jednak nie wszyscy rozliczyli PIT i może ktoś będzie tak dobry i odpisze 1% na Warszawskie Hospicjum dla Dzieci. Hospicjum opiekuje się dziećmi nieuleczalnie chorymi w ich własnych domach w Warszawie i w promieniu 100 km od niej, dodatkowo wspomaga finansowo inne hospicja w Polsce.  Proszę Was jeżeli chcecie pomóc nieuleczalnie chorym dzieciom spędzić te najtrudniejsze ostatnie chwile, tam gdzie będą się czuły najlepiej, tj. w ich własnych domach – z kochająca rodziną, w znajomym otoczeniu, wśród ulubionych zabawek – przekażcie 1% na WHD. Dodam iż celem prowadzonej opieki jest zmniejszenie cierpienia i poprawa jakości życia zarówno chorego dziecka jak i jego rodziny. Hospicjum pozwala spokojnie odejść, w miłości, ciszy, z jak najmniejszym bólem.  Myślę, że najlepiej o swoje pracy mówi zespół WHD:

Zawsze jest coś do zrobienia….

 

„Gdy choroba dziecka jest nieuleczalna,

gdy lekarz w szpitalu wykorzystał już wszystkie możliwości,

gdy leczenie niesie coraz więcej cierpienia,

gdy padły słowa „nie ma już nic do zrobienia”,

gdy dalszy pobyt w szpitalu staje się bezcelowy,

gdy dziecko i rodzice chcą wrócić do domu

- wówczas zaczyna pracę hospicjum.

To nieprawdą, że nie ma nic do zrobienia.

To nieprawda, że ból jest nieunikniony. Życie trwa nadal.

Wiemy, jak opanować ból i zmniejszyć cierpienie.

Dzięki temu ostatni okres życia może być przeżyty z godnością.

W miłości i prawdzie. Bez strachu, rozłąki, niepotrzebnych zabiegów.

Z poczuciem, że robimy wszystko co należy w takiej sytuacji robić.

W miejscu gdzie dziecko  czuje się najlepiej.

Pośród najbliższych, z ulubionym zwierzakiem, wśród zabawek – w domu.

Hospicjum pomaga rodzicom przygotować się

do tej najtrudniejszej chwili, gdy dziecko umiera.

Zostaje z rodzicami po śmierci dziecka.

Umożliwia wsparcie ze strony rodzin, które straciły dziecko.

My nigdy nie mówimy „nie ma już nic do zrobienia”

Bo zawsze jest coś do zrobienia!”

 

Widok cierpiącego dziecka w szpitalu, to straszny widok, można załagodzić ból lekami, ale z jego oczu nie zniknie tęsknota za domem. Pozwólmy dzieciom wrócić do domu!

Z całego serca proszę Was o wsparcie, jest nas tu bardzo dużo, możemy wiele!

To naprawdę bardzo proste.

Wystarczy, że wypełniając PIT wypełnisz także znajdujący się na tym samym druku „Wniosek o przekazanie 1% podatku należnego na rzecz organizacji pożytku publicznego (OPP)":

W rubryce "Numer KRS" wpisz numer KRS Fundacji WHD tj. 0000097123

W rubryce "Wnioskowana kwota" wpisz kwotę stanowiącą 1% podatku zaokrągloną do pełnych dziesiątek groszy w dół.

To wszystko!

Jeśli chcecie poczytać więcej o hospicjum www.hospicjum.waw.pl Jeżeli macie jakieś pytania, odpowiem!

Wolontariuszka WHD