Pamiętnik odchudzania użytkownika:
calcjum

;Rozmowa z wnusiem.tel- ? Cześć Skarbie- cześć Babciu, co robisz?- ja? - Pytam.. nie czekając na moją  odpowiedź ani pytanie , mówi z poważna miną- a ja bim-bam, cały dzień  chodzę i bim-bam. Tak mnie zaintrygował , że od razu mu przerwałam- ? jak  to bimbasz?. Rezolutny prawie czterolatek śmiało ,opowiada, ze nic nie robi , tylko bimba. .sączę dalej pytanie ..a jak to się objawia ?powiedz mi cos o tym???oj Babciu nie wiesz co to znaczy? ? przecież Ty wszystko wiesz..? Udając ?rozgarniętą babcię? a nie zdradzając swojej niewiedzy na ten temat- ?hmm , rozumiem, ale wiesz , powiedz cos o swoim bimbaniu , bo babcia starsza i ma inne ?bimbanie? a jeszcze nie znam twojego , może lepsze niż ja to robię- pytam zaczepnie.? Otóż babciu mam teraz taki czas, że muszę go przebimbać? ? Ok. wnusiu , tylko powiedz skąd u Ciebie się to wzięło? Tu usłyszałam cały wywód. .jak to Ich kochana Pani w przedszkolu miała  wykład na temat odgłosów jakie wydają różne  przedmioty ..niektóre ?robią? bim a niektóre ?bam ? I to całkiem normalne , ale zadanie domowe to sprawdzić jak się mają te sprawy we własnym domku  Bartuś , ochoczo sprawdza,a na pytania i polecenia rodziców , prostolinijnie stwierdza, że bimba.. normalka hehehe. Wziąwszy przykład  z mojego wnusia. .przeprowadziłam podobny wywód ze sprawami do zrobienia na działce?część mówila bim część bam.. Wysnułam wniosek: Bimbam! Na nie! ..dopomógł mi  w  tym ,w deszcz w podjęciu decyzji. I przez 2 dni ostro bimbałam. .nie mając , żadnych oporów.. od ?młodzieży? człek może wiele się nauczyć ..heheh Pozdrawiam zdrowo bimbających bardzo Was buziakując  Niech żyje bim-banie! To może być dla emerytów przesłanie !

totalne bimbanie w kwiatach

a to jak musiałam przestc bimbać , choćby w kwiatach

…Joli wpisy o odejściu jej Mamy wywarł na mnie  takie wrażenie. .że postanowiłam napisać o chorobie i odejściu mojej Mamci. Wcześniej tego nie zrobiłam, nie podzieliłam się z Wami swoją, niesamowitą tragedią …nie umiałam nawet wtedy żyć a co dopiero o tym pisać. Dopiero prawie rok / odeszła 1 XI 11 miała „chody u Świętych / mogę cokolwiek o tym napisać. I nawet teraz mam  blokadę. .choć  moje przyjaciółki powiedziały: pisz , będzie to swojego rodzaju „pożegnanie”, zamknięcie jakiegoś  rozdziału  Twojego życia. No nie wiem…Robiłam porządek w jej rzeczach, pamiątkach, tych prozaicznych zbieranych rzeczach ..i wciąż czułam ,tak niesamowity żal , jakbym dokonywała  unicestwiania , Mamy po kawałku i uśmiercała na nowo, ryczałam jak bóbr .Byłam z Mamą, 24 godz. na dobę, przez 6 lat, znałam , każdy jej ruch na pamięć…wieczorem jak szła spać zawsze , mówiłam jakiś żart, by nie dać się ponieść wizji jej odejścia np., w nocy ..bardzo się tego bałam, za to rano obsypywałam ją całuskami i przytuleniami, mówiac Ty moja laleczko, szczęśliwa, że się obudziła, ze idzie „grzebać” w swoim ogródku, że jest w dobrej formie. .to było moje szczęście. Wiedząc ile Mamcia miała lat/ 92/ w mojej głowie istniała myśl , ze mogę w każdej chwili , rozstać się z  Mami, jednak jej stan fizyczny ani psychiczny na pewno nie zapowiadał, że przyjdzie to tak nagle…Nikt nie jest nigdy gotowy na odejście bliskiej osoby. .nawet jeśli  może się tego spodziewać .Obie nieraz mówiłyśmy o odejściu / nieważne czyim/  i dochodziłyśmy do wniosku ..tak taka jest nasza przyszłość ..musimy odejść z tego świata. .ale nie daj Boże cierpieć. .ona na pewno na to nie zasłużyła swoim długim i pracowitym życiem. Bóg wysłuchał jej  próźb  i odeszła po 2-miesięcznej chorobie, w ostatnim tygodniu w nieświadomości/ dostała wielokomorowego wylewu/ Pamiętam jak dziś, był 1-listopada, najpierw pojechałam na cmentarz zapalić znicze na grobie Taty a potem do szpitala, siedziałam przy Mamie do 16-ej , pielęgnując, sarkając na siostry , że to czy tamto, ale to nie było istotne / opieka była dobra/ Byłam wściekła na siebie ,że jestem taka bezradna/ a niby taka mądra co i kiedy../ a tu w szpitalu przy łóżku kochanej osoby byłam jak „dziecko we mgle” Nic ode mnie nie zależało, nic nie mogłam zrobić, choćbym miała wszystkie pieniądze świata. Żegnając się z Mami, bo chciałam jeszcze innym zmarłym krewnym zapalić  znicze i przyjechać późnym popołudniem do Mamy, szeptałam jej do ucha/ choć nie było z nią fizycznego kontaktu/ : Mami co mogę jeszcze dla Ciebie zrobić? A Mami, która od tygodnia  nie wykazywała żadnych odruchów, pokazała mi ręką/jak to czynią małe dzieci…pa pa. Poszłam, a za 2 godziny umarła ..nie było mnie w tak ważnej chwili ..cały rok to sobie wyrzucałam , bo byłam przy niej prawie 24 na dobę. .dzisiaj wiem , ze nie chciała bym była w tym momencie, bo znała moja rozpacz i jak bym to przeżywała. Jednak i tak jak przyjechałam /zastałam łózko zajęta przez innego pacjenta/ widok zwala z nóg/ przesiedziałam w samochodzie wyjąc jak zranione zwierzę, bez czucia i zupełnej „degrengoladzie” ciała i ducha zanim zadzwoniłam do bliskich . Do dzisiaj mam poczucie pustki i jakkolwiek się staram ,/ bo do żywych świat należy/nie umiem sobie z wieloma sprawami poradzić ..ale każdy zapewne ma na takie przeżycia swój sposób, z jedną okolicznością- już to „przerobił” jeśli nie to o „kant…” Ja nadal „przerabiam” wierze , ze Gdzieś moja Kochana Mami mysli o mnie i nie da za długo mi cierpieć Wybaczcie ..ale chyba musiałam… Zdałam sobie sprawę , że.juz nigdy nie zapytam: Mami co dzisiaj robimy?<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Mecz za meczem<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

„skecz za skeczem”

A w tym wszystkim ja!

 Piję  piwo

 Jadam frytki

Wszystko to , dla kobitki

Która to wciąż neguje

Bo organizm ostro truje

Ale co tam!

Atmosfera się udziela

Choc wygladam : jak ta bela

Mówie :trudno

 Tych klimatów-nie powtórzę

Przetrwam dietetyczne burze

Byle nasi zwyciężyli!!!

Będę się odchudzać potem

Z tym koleżką co za płotem

Świętowałam

Będzie chudo , dietetycznie

Jadać będę połowicznie

„coś’ na ząb

Jeszcze nie wiem: no bo który?

Może ten co nie ma „dziury

Będzie prościej

Póki co to trwa zabawa

Z dietą jest totalna laba

I tak być ma!

A od jutra  hmm –odchudzanie

 Dieta ma totalne branie

Tylko wody łyk

A tak na „marginesie” rzeknę

Że uczucia to mam sprzeczne

Co do diety…

A nie poddam sie terrorowi..zawsze się od czegos takiego wymiguje

bo mi bardzo cere psuje!!! heheh Buźka laseczki

A już myślałam, że straciłam<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

To co wcześniej ,ot tak przytyłam

A tu niestety rozczarowanie

Może ta waga mi pozostanie?!

Za dużo jem? Ruszam za mało?

Nie chcę by mi „TO” coś  zostało

Chyba zawezwę dla siebie „posiłki”

Niech wszyscy znajomi ruszą swe  tyłki

Pod wspólnym hasłem: no to chudniemy

Ku zdrowiu drogę swą torujemy

Mamy tak trochę. Hmm.. do zgubienia

Wystarczy tylko pokonać  lenia

Wróg to okropny ,no i przebiegły

Ogarnia teren bardzo rozległy

Trudno pokonać takiego wroga

Bo do nad nim zwyciężyć  , to długa droga

Moi znajomi , ja razem z nimi

Ostro te grządki wspólnie plewimy

Za to przy grilu i łyku „wody”

 Zmierzymy swoje , „te” nowe obwody

Już widzę, „ostra jazda” to  będzie

No i kilosków  nam nie przybędzie?

Już nie wiem . kochane.. za bardzo  czego…

Pewnie to  bardzo coś  niedobrego…

 Z „ostrej pracy” na działce wasza Baśka!!! Buźka

Miałam sen: sprawa śliska<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Mój gabaryt to walizka

A we śnie długie nogi

Sięgające do ..podłogi

Niczym osy cienka talia

Jak popiera miss Witalia

Zgrabne uda, kształtne łydki

Prawie 100% kobitki

Zgrabna pupa, zero „brzucha’

Dużo pozytywnego „ducha”

Lśniące włosy , białe ząbki

Żadnej cellulitu  gąbki

We śnie siedzę jak królowa

Której obca jest odnowa

Zewsząd słychać tylko: pięknie!

Serce aż od tego mięknie

Po śnie ,to się  człowiek budzi

I z rzeczywistością trudzi

Nie ma tego, co się śniło

A tak chciałam , by ubyło

Prawda jedna musi być

Nie śnij, tylko zacznij żyć

Tylko ja odmienię ciało

 Boże spraw by mi się chciało!!!

I tym pozytywnym akcentem wspieram wszystkie kobietki aby : nam się chciało, w końcu zmienić nasze ciało, Sprawy ducha już nie poruszę , jedno wiem : ŻE MUSZĘ!..I tego  Wam kochane piękne Laseczki życzę!

Witam, witam i o zdrowie pytam. .heheh  wiem , że razem z wiosna budzi się w nas „LWICA’ więc pytanie jest sztampowe. ale co tam , warto zapytać..  We mnie obudziło się „zwierzę działkowe” ..szaleję. .sadzę wysadzam, wysiewam, pielę , podcinam, kopię palę., .i tu mały przykładzik; usiadłam na swojej 40-letniej ławce/ trzyma się super/ i oddaje się chwilom odpoczywania z lekko znudzona miną. .gdy nagle zza płotu odzywa się głos sąsiada:”- a może popalimy trawkę?” ,,zastrzygłam uszami./sąsiad ma 75 lat, zapewne kawał przygód miał, ja z trawką żadnej/….eeee  panie Henryku. .jaką trawkę…no świeżuchną- pada odpowiedź. Moje myśli już wyprzedziły rozum. .a czego by nie ..tak mało wiem o używkach, a jak powiedziała moja ciocia w pewnym wieku trzeba mieć jakieś uzależnienie ..odpowiedź brzmiała  –oczywiście! Może to będzie jakiś fajny środek na moje utrapienia, choć na chwilę? ..”panie Henryku ..to tak my oficjalnie będziemy palić , czy tak przy płocie w ukryciu?” –„no w ukryciu , to się nie da bo dym , będzie okrutny”..?????? Już pomyślałam , ze my będziemy palić „FAJĘ” rozmiarów tuby. .i nie przy płocie tylko tam  trochę  dalej.. No już moja wyobraźnia rozgalopowała  się na całego. .a tu ciach!! Ma tu pani zapałki i idziemy popalić te uschnięte trawy w odległych partiach działek. Szok! A już myślałam , ze czeka mnie coś , czego nie znam ,również doznań po nich a tu …hehe sama z siebie się śmiałam ..ciągnie mnie do grzechu a tu doopa! Myślę , że w pewnym wieku człek chce spróbować wszystkiego. .wreszcie życie jest po to by skosztować różnych przeżyć, nawet tych zakazanych. .bo kto lepiej będzie wiedział , co złe jeśli nie ja , po spróbowaniu co mi służy ..dzisiaj już nie wierzę ,żadnym autorytetom/ często naciąganych dla „dobra ludzkości”  Moje motto- wypróbuj, sam zanim wydasz osąd .  Przypomniała mi się wizyta u doktora  od pracy – czy się nadajesz”. Przyjął mnie p.dr „okrągły jak piłka, palący jak smok” słowami –trzeba schudnąć , nie trza  palić a będzie ok.!” Byłam w małym szoku ..i co?! same się domyślacie co się stało z tym panem. .i to niedługo po mojej wizycie.. Dzisiaj ,sama wszystko sprawdzam na swoim organizmie , bo codziennie dowiaduję się o nim czegoś  nowego. .i to co miało mi szkodzić ..pomaga i na odwrót  SŁUCHAJCIE  CO ON NAM PODPOWIADA !<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

 Odnośnie palenie trawki , skończyło się kielichem dobrej nalewki mojego sąsiada…a ja mam nowe poletko do obsadzenia! Buziaki dla Was