Pamiętnik odchudzania użytkownika:
liliasin

Tak, nadal na diecie.

Długo nic nie pisałam, nie miałam czasu, nie miałam weny... Prostuję sprawy na uczelni, odbywam praktyki w szpitalu i zaczęłam pracę, gdzie wreszcie zaczęłam zawodowo zajmować się dietetyką :) Moja waga miała zastój, teraz znowu się ruszyła w dół, co mnie cieszy. Jem zdrowo, staram się często, ale przy nadmiarze obowiązków nie zawsze wychodzi... Praktycznie nie ćwiczę, bo ciągle jestem w ruchu, w domu spędzam mało czasu...Mówię sobie przeżyć do końca maja, to chociaż mi uczelnia odpadnie i nie będę tak zabiegana. Pod koniec kwietnia planuję zacząć chodzić na aerobik i siłownię cardio raz w tygodniu, zobaczymy jak wyjdzie...

Praktyki w domu opieki zakończone, nareszcie... Dziś miałam pierwszy dzień spaceru marszowego z koleżanką a tu niespodzianka w parku pod nosem: Herkules siłownia zewnętrzna. Po prostu świetnie, wypróbowałam wszystkie przyrządy, mimo że byłam w płaszczu... W życiu się nie spodziewałam takiego cuda tak blisko domu :)

Zdjęcie z wagi 55 kg, do której teraz dążę, to jest moje wspomnienie i mój ideał, nie wiem czemu wtedy sądziłam, że jestem gruba...

To już 12 dzień, a niestety spadek wagi niewielki... przestałam ćwiczyć i trudno mi do tego wrócić, staram się dbać o ciało a zamiast ćwiczeń wprowadziłam codzienny marsz na świeżym powietrzu, okazuje się to być dla mnie za mało. Jeśli chodzi o diete miałam trochę grzechów... Na wczorajszych zakupach nie kupiłam sobie żadnej przekąski, nawet o mniejszej zawartości tłuszczu niż zwykłe, bo to one mnie gubią... Mam w domu sałatę, kurczaka, szynke drobiową, rzodkiewke, jajka, kiwi, jabłka, marchew, mleko, kefir 0 %, płatki fitness i otręby pszenne. I to mi musi wystarczyć... Za 4 tygodnie jadę do rodziny, której nie widziałam od listopada i muszę być bliżej 70 kg niż 80 kg. Sukcesem jest że nie daje się namówić chłopakowi na wieczorne jedzenie i jego przekąski, którymi mnie częstuje i wręcz podstawia pod usta kilka razy dziennie. Spadł mi brzuch, bo aż 4 cm w talii i 2 cm w brzuchu tym wiszącym, poczułam się luźniej w spodniach, ale wiem że nie mogę spocząć na laurach, właśnie w tym momencie zazwyczaj to robię, dlatego proszę was o motywację...

Dziś mam w planach same pyszności, zamierzam zrobić sałatkę, której przepis tutaj znalazłam. Wtorkowe praktyki były złe, po prostu złe. Wszystko do mnie wróciło, a tak cieszyłam się, że nie trafie do hospicjum... Niestety tam gdzie chodzę w sumie jest jak w hospicjum, przynajmniej na kilku salach. Nie mogę doczekać się końca praktyk i zmiany miejsca. Dziś też tam idę...

Ech, przez zakwasy przestałam tymczasowo ćwiczyć, staram się bardziej dbać o ciało, robie masaże i balsamowanie różnymi specyfikami. Najważniejsze jest chyba że udaje mi się wypić butelke 1,5 l wody dziennie. Nie czuje się głodna, jem bardziej z obowiązku, bo wiem jaki "sprytny" jest nasz metabolizm. Głodówkę nawet kilkugodzinną, dłuższą niż 3-4 godziny uzna za sygnał do odkładania energii w postaci tłuszczyku na potem. Robię brzuszki, skrętoskłony, kręcenie tułowiem aby jak najszybciej likwidować tkankę tłuszczową na brzuchu. To właśnie ona jest czynna hormonalnie i chce mi uniemożliwić schudnięcie.

Dziś zjadłam za mało... tylko 2 posiłki, nie byłam w stanie więcej w siebie wcisnąć, ale wypiłam przy tym 1,5 litra wody :) Ćwiczenia się odbyły, jak poprzednio 20 minut na gazelli, ale dodałam 100 brzuszków. Faktem jest że chodzę na nogach jak na kołkach, każde napięcie mięśni boli jak diabli... ale nie poddaje się, masuję nogi i ćwiczę dalej. Mój ukochany po tym jak poprosiłam go o motywacje w odchudzaniu podkładał mi pod nos moje ulubione białe michałki zamkowe... nie uległam, byłam bliska ale sprawdziłam kaloryczność jednego cukierka i wyszło mi że to tyle samo co mały jogurt 0 % tłuszczu.

Na początek postanowiłam, że będe ćwiczyć. Spędziłam 20 minut na gazelli xl, tak żeby zakwasów nie było. Piję butelke wody dziennie. Staram się trzymać diety i posiłków co 3 godziny, gdy jestem głodna pije wode. Zobaczymy jak będzie jutro. Znając życie ledwo będę chodzić... ale warto!