Pamiętnik odchudzania użytkownika:
anulkako

I niestety już jutro rano trzeba wstawać do pracy. A dopiero był piątek i cieszyłam się na dwa dni wolnego... Wczoraj poszłam na działeczkę zobaczyć czy wszystko ok. Mrozik tak mi dokuczył, że po powrocie wypiłam kieliszeczek wiśnióweczki, którą latem robiłam, zresztą po raz pierwszy. Wyszła pyszna i mocna. Nawet mój mąż, który nie lubi "wynalazków" pochwalił. Więc mały sukcesik poza dietowy

Ciekawa jestem jak wagowo, ale ważenie dopiero w piątek, zatem wytrzymam. Pa, pa

Dzisiaj dzień ważenia (jak ten tydzień długo trwa od ważenia do ważenia)  i ... 1,6 kg mniej!!! Hurra!!! Już mniej niż 20 kg do stracenia do wagi, którą założyłam zgubić (żeby już lepiej się czuć,ale to jeszcze nie prawidłowa waga). Chcę w skrócie szybko napisać co myślę i chyba trochę motam, ale moje Vitalijki bystre i zrozumieją na pewno o co mi chodzi :-)

No to dalej dietkowo!!!

Ach oderwałam się trochę od tych liczb, zestawień itd. Już na oczy nie widzę. Mam nadzieję, że już niedługo zamkniemy ten 2011 rok i będę mogła oddac się lekturze Waszych pamiętników. Dzieki lidianna- dzieki Tobie troszkę wyluzowałam z bilansem ;-)

Dietka przestrzegana. orbitek wieczorkiem relaksuje po całym dniu przesiedzianym przy kompie. Wczoraj pobiłam kolejny mój rekord- 15 km!!!!

A jutro dzień ważenia...

No dobra zerknę jeszcze co u Was :-)

Dzisiaj drugi dzień imprezkowania. Wczoraj wypiłam parę drinków (z sokami, a nie słodzonymi, gazowanymi napojami- choć miałam ochotę na mirindę- choc tyle silnej woli wykazałam) i zjadłam 2 cukierki czekoladowe. Dzisiaj z wyrzutami sumienia wskoczyłam na orbiteka i zrobiłam 12 km (mój nowy rekord). I dzisiaj już stosuję się dokładnie do diety, choć wszyscy zajadali się pysznościami od rana. Ale cóż dobre samopoczucie wymaga wyrzeczeń! Dobrej nocy. Lecę do gości- ale obiecuję, że już nic nie będę jadła, a piła będę tylko wodę mineralną- ale gazowaną  (dobrze, że imprezka przeniosła się do nas, to mam okazję jeść to co chcę i mogę- czyli dostosować się do poleceń diety)

Jak zaczęłam się odchudzać, to postanowiłam nikomu w otoczeniu nie mówić o tym- powiedziałam sobie, że największą radością będzie, gdy ludzie sami zobaczą. I dzisiaj tak się stało!!!! Najpierw szefowa, potem koleżanka (obie zupełnie niezależnie ) zwróciły uwagę, że szczupleję i widać efekty!!  

Same wiecie laseczki jaka to radość. Musiałam się z Wami tą radością moją podzielić. To dało mi motywację. Do wiosny schudnę!!!!!!!!!!!!! A później utrzymam wagę, a co!!!

Dzisiaj do jednego z pamiętników dodałam komentarz:

"Też kupłam kiedyś "coś do brzuszków". Trochę poćwiczyłam, potem schowałam do komórki. Przyszła bratanica, spytała, czy może pożyczyć na weekend. Bez wahania jej oddałam na zawsze- ja mam czyste sumienie, że nie ćwiczę- bo nie mogę- przecież nie mam ;-) Teraz mam orbitrek. Na razie mnie jeszcze cieszy, ale jak długo... "

No i kiedy to pisałam, okzało się, że właśnie dzisiaj ten sprzęt przywiozła  (właśnie mąż zadzwonił i powiedział, że przedtem była i oddała). I jaka teraz ma być wymówka???

No to może jeden dzień orbitek, jeden brzuszki? Ale tak codziennie????

I wczoraj znów wskoczyłam na orbitreka i zrobiłam... 11 km! Jak do tej pory to mój rekord. Postanowiłam sobie przynajmniej 3 razy w tygodniu ćwiczyć. W tym tygodniu już 2 razy mi sie udało  Tylko jak długo???  No zobaczymy w piatek po ważeniu, czy będę miała dalej motywację. Będę miała, będę. Nadchodzi wiosna i nie tak łatwo już będzie maskować brzuchol, a potem lato. Och jak chciałabym bez wstydu móc się rozebrać, coby troszkę sie opalić. Dam radę, a co!

Dzisiaj rano z pewną dozą nieśmiałości założyłam marynarkę, która się na mnie nie dopinała i... hurra- zapięłam się. Oczywiście jest jeszcze opięta, ale już się w nią mieszczę. Dla takich chwil warto liczyć kalorie.

Wczoraj dietka zachowana i były kalorie spalone na orbitreku! Myślę, że myśl o moich ciuszkach przymałych i dzisiaj pchnie mnie na orbitreka!