Pamiętnik odchudzania użytkownika:
wojtekewa

witajcie za oknem piękne słońce, wiosenne powietrze, aż chce się zrzucić kurtki, czapki i szaliki. W sobotę też było ładnie więc zarządziłam mały spacer, po 15 km marudziłam, że chce wracać, bolały mnie mięśnie, paliły stopy i po raz kolejny sprawdziła się zasadą, że dobrze się dzieje tylko ciężej wraca. Wczoraj po południu też poszłam na spacer, ale ponieważ była duża wilgotność 6 km wystarczyło. Słodyczy nie było tylko moje soki świeżo wyciskane, wprawdzie na wadze bez zmian ale jakoś po ciuchach widze, że jakieś luźniejsze, a i mąż mówi jakoś mniej mnie :) Jak to pisał Sztaudynger? Nie ma w tym prawdy ani słowa, a ja szczęśliwa .... Pozdrawiam 

Witam wieczorową porą

W domu już cisza większość domowników już śpi więc mogę coś szybciutko napisać. Troszkę dzisiaj prószył śnieg i tak sobie pomyślałam czy to już koniec zimy czy też nie chce odpuścić (u nas dopiero rozpoczną się ferie). Nie było zimno, ale ze spaceru nici, więc jak przyjechałam z pracy, już ogarnęłam dom wskoczyłam na bieżnię i 60 minut zleciało, nawet się nie spostrzegłam kiedy. Ponad 6,5 km to też dla mnie wyczyn. Brawo JA! Kolejny dzień bez słodyczy, za to z sokami w mojej wyciskarki - nawet nie pamiętam, że nie lubię surowego buraka. Czy macie jakieś doświadczenia z sokami? Bo zastanawiam się czy soki warzywne to tak zamiast posiłku czy w trakcie dnia powinne być pite zamiast np. wody, herbaty? Pozdrawiam

Witajcie

Dawno nic nie pisałam, co nie oznacza, że tutaj nie zaglądałam J. Faktem jest, że ostatnio zupełnie brakuje mi czasu, nie wiem czy obowiązków więcej czy jakoś nie umiem się zorganizować. Czekam na wiosnę bo dzień będzie dłuższy – wprawdzie już widać, że o 17.00 nie jest już ciemno, ale to jeszcze nie to! Tak trochę słabo z moimi postanowieniami i moją silną wolą. Moje wyzwania na bakier, dieta też niekoniecznie prawidłowa, ale się poddaje. Kiedyś czytałam, że noworoczne postanowienia najlepiej podejmować w lutym, bo podejmujemy je świadomie, a nie pod wpływem emocji i „czaru magicznej daty” . Na razie kupiłam sobie wyciskarkę wolnoobrotową do soków i codziennie je przyrządzam. Wprawdzie po tygodniu już mi nie za bardzo chciało ich się robić (muszę rano wstać jeszcze wcześnie, a i tak wstaję chwilę po 6.00), ale nie mogę odpuścić bo jak powie moja połówka „wiedziałem, że tak będzie”. Pamiętam jak kilka lat temu marudziłam, żeby kupił mi kije do Nording Walking , a ON, że nie będę chodziła lub pójdę kilka razy i sobie odpuszczę, a kolejna zbędna rzecz będzie w garażu. Ponieważ polubiłam chodzenie teraz się śmieje z niego, że żałował mi na kije, a tu proszę konsekwentnie z nich korzystam. Więc może i ta wyciskarka mi się nie znudzi. Tak szkoda byłoby gdyby „tysiączek’ stał na górnej półce w spiżarni. Generalnie nie poddaje się i codziennie zaczynam od nowa. Pozdrawiam Was wieczorową porą.

p.s. gdybyście chciały/chcieli posłuchać  spokojnej muzyczki na wieczór polecam utwory Acker  Bilk, szczególnie utwór ARIA (w filmie Mój Rower przefantastycznie zagrał Michał Urbaniak)

Witam Jakiś czas temu doszłam do wniosku, że nie lubię niedzieli – może inaczej, nie czekam na nią, tak jak kiedyś. Zanim wstaniemy, ogarniemy się, już trzeba zrobić obiad. Zaczynam myśleć, że jutro do pracy, dzieci do szkoły, w głowie układam plan na cały tydzień: co trzeba zrobić, co załatwić, tu wpada mój dentysta, syna ortodonta, tu jakaś wywiadówka i słowa: mama a kiedy zrobisz racuchy? Wczoraj wieczorem mówię do połówki, żebyśmy poszli się przejść, pomyślałam sobie z jakieś 7-8 km zrobimy i wrócimy. Jak tylko wyszliśmy z domu, zaczął padać śnieg. Było ślicznie tylko, że jakoś nie umiałam podziwiać tego piękna, wyglądałam jak Teletubiś, jak żywy bałwanek, który brnie momentami w śniegu, a czasami w błocie pośniegowym. Po 3 km miałam dosyć, ledwo zrobiłam 5 km i wróciłam do domu. A śnieg padał przez całą noc, więc jak jadę do pracy jakieś 10 minut  to dziś jechałam 25, a drogowcy mówili, że są przygotowani do zimy i ona ich nie zaskoczy. Miało być pięknie, a wyszło jak zwykle. A Wam jak zapowiada się tydzień?

Witajcie

Ostatnio nic nie pisałam ponieważ brakuje mi CZASu. Właściwie też źle się czułam, od poniedziałku dolała mnie głowa, to fatalne uczucie kiedy budzisz się z bólem głowy i kładziesz się do łóżka także z nią (przestała w czwartek rano). Z tego wszystkiego poddałam się w mojej walce ze słodyczami i w środę zjadłam jakieś wafelki czy cukierki, ale to i tak uważam, że to mój mały sukces (nie jadłam ich od 1 stycznia). W czwartek pojechaliśmy z ekipą z pracy na kręgle. Było super, mnóstwo śmiechu i fantastycznej zabawy – kto nie był powinien spróbować. WARTO. A dzisiaj? Kiedy się obudziłam świeciło słońce , jest pełno śniegu, było tak ślicznie… więc szybka decyzja spacer, jednak zanim się zebraliśmy słońca już nie było, za to padał śnieg wprawdzie małe płatki, ale padał. W połowie drogi padał już mocniej, ale my niezrażeni szliśmy dalej. Pamiętacie jak pisałam, że mam tak, że jeszcze kilometr, jeszcze kawałek, a potem ciężko wrócić. Dzisiaj też tak było wprawdzie 11 km zrobione w śniegu i błocie pośniegowym (momentami), ale warto było. A Wam jak mija dzień?

Witajcie

Za oknem mróz, śniegu mnóstwo, nie ma wiatru więc szybka decyzja: spacer. Trapery na nogi, czapka i szalik (rękawiczek nie noszę, ale mam ciepłe dłonie, nawet nie pamiętam kiedy miałam je zimne) i wyszliśmy całą rodzinką. Słońce świeciło, była przyjemnie choć dość ciężko się szło. Nie wiem czy też tak macie, ale jak gdzieś idę to jeszcze kilometr, jeszcze kawałek, a potem ciężko wrócić. Niby 10 km to niedużo, ale już nie miałam siły. Połówka popatrzyła na mnie i zapytała czy może ma iść po samochód i przyjechać po nas, ale my twardo DAMY RADĘ. Teraz jestem w domku, w kominku się pali, a jak w fotele, czego chcieć więcej. 

miłego popołudnia

p.s. dziś jest kolejny dzień bez słodyczy, a i waga pokazała ciut mniej.

Na początku roku pomyślałam sobie, że spróbuję nie szukać dziury w całym. Po co się złościć, kłócić,wkurzać przecież szkoda czasu. Rano pojechałam do sklepu zrobić zakupy i staję do stoiska, na którym sprzedawane są krojone sery, obok jest stoisko z wędlinami (krojonymi). Pani obsługuje klientkę kupującą wędliny, innych klientów do tego stoiska brak, Pani zerka na mnie kilka razy (ja na nią również). Po chwili do stoiska wędliniarskiego podchodzi kilka osób jakieś  6-7 osób i Pani krzyczy do mnie: do serów i wędlin jedna kolejka. Nie wytrzymałam i moje postanowienie wzięło w łeb. Ale jakby tego było mało po chwili stanęłam do stoiska z mięsem, druga Pani pyta grzecznie co podać i ja już na koniec, że poproszę jeszcze udka i po chwili mówię o jej nie udka tylko ćwiartki. Pani wkłada do woreczka udka więc ja proszę pani chciałam ćwiartki a Pani do mnie przecież pani mówiła udka! Na to ja, że owszem tak powiedział, ale po chwili się poprawiłam. Pani na mnie nawrzeszczała ja również nie byłam dłużna. Dwa razy w ciągu jednego dnia i to jeszcze w tym samym sklepie? Tego już było za wiele. Potem się śmiałam, że kiedyś to zrobiliby mi zdjęcie powiesili na ścianę z napisem: "TYCH KLIENTÓW NIE OBSŁUGUJEMY". Wczoraj 7 km na bieżni, ale dziś nawet na nią nie spojrzałam. Mój sukces tego tygodnia? ZERO SŁODYCZY :) pozdrawiam wieczorową porą.

Dzisiaj trudny dzień - po dwóch tygodniach urlopu nastąpił ten dzień, kiedy trzeba było wyjść z domu i iść do pracy. Pracuję z fajnymi ludźmi więc miło było ich zobaczyć, ale reszta? Jak się ogarnąć? Kilka dni przed Świętami mój nastolatek załatwił sobie kolano: najpierw SOR, jeden chirurg, potem drugi, rtg i słowa trudno powiedzieć co się stało (syna złapał skurcz, skurcz puścił, ale nogi już nie wyprostował, kolano się zablokowało), my teraz odblokujemy kolano, ale trzeba zrobić usg. Badanie zrobione, ale wszystko jest ok i decyzja lekarza: trzeba zrobić rezonans. Biegnę więc dziś raniutko z rozwiany włosem aby zarejestrować dziecko - na skierowaniu na cito - uśmiechnięta pani w rejestracji proponuje lipiec, pytam a prywatnie? Koniec lutego i kwota 500 zł. Próbuję czy może coś wcześniej, ale pani zdarta płyta. Chyba poranny entuzjazm gdzieś uciekł... Pozdrawiam wieczorowo

No i się rozpoczął Nowy Rok i troszkę mi żal Starego, ale jednocześnie zastanawiam się co przyniesie ten Nowy. Czy zrobiłam jakieś noworoczne postanowienia? Wczoraj usłyszałam słowa dziennikarza, który powiedział, że On zawsze ma jedno postanowienie noworoczne żeby nie robić noworocznych postanowień. A znowu gdzieś przeczytałam, że najlepiej postanowienia zrobić w lutym. Może coś w tym jest? Pierwszy dzień Nowego Roku upłynął spokojnie, bez słodyczy, z 40 minutowym spacerkiem na bieżni (5 km), bez podjadania. Tylko na jak długo starczy mi tej silnej woli? Życzę Wam wszystkim samych pogodnych, radosnych dni, nowości, zaskoczeń - samych pozytywnych oraz zmian na lepsze. A najważniejsze zdrowia i prawdziwych przyjaciół wokół.

Witajcie

W czwartek dopisała pogoda na kolejny spacer, było pięknie, lekko mroźnie i słonecznie. Niby nie dużo kilometrów około 10, ale góra -dół, góra-dół i łydki do dzisiaj czują te pagórki. Kilka fotek z tego spaceru w galerii.