Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Celinor

Sikam jak szczeniak, tak mi się porobiło na tej diecie. Wczoraj galopowałam przez pół Warszawy do najbliższej toalety... Bieg ów był dość rozpaczliwy, ale Ben Johnson nie miałby przy mnie pojary. Zatem ćwiczenia w dniu wczorajszym - zaliczone.

Sikawka.

No i co? Urodziny kolegi, złamałam się, mały kawałek sernika na zimno zamiast drugiego śniadania. Poza tym, wszystko się zgadza. No Małgorzato, nie o to chodziło! Opamiętaj się! 

Żartowałam... Jeszcze nie, ale jestem na dobrej drodze. Czuję się świetnie, ach jak wspaniale - śpiewam razem z Korą. Skąd ta wesołość? Nie wiem, ale może to nadchodząca wiosna? 

Wczoraj umyłam okna, no nic nie było widać, po prostu. Niemniej jednak uważam, że mycie okien to zajęcie okropne i dlatego nieczęsto zdarza mi się wykonywać tę czynność. W nagrodę wieczorem zgrzeszyłam i wypiłam wino, nie, nie lampkę, więcej... Hmm, dzisiaj na wadze mniej, czyżby sok z winogron miał tak cudowne działanie?

Wszystko przeciwko mnie, no powiem Wam, wszystko. Pogoda błeeee, w pracy oczy mi już z orbit wyłażą od siedzenia z nosem przy komputerze, a garba niedługo będę miała większego niż Dzwonnik z Notre Dame, jak nic. No i jeszcze dieta, dietunia, dieteczka (nienawidzę zdrobnień, tak samo, jak i odchudzania). Mam zgagę, a przynajmniej tam mi się wydaje, bo nigdy zgagi nie miałam i nie wiem, co wówczas się czuje. W każdym bądź razie - pali mnie w rurze, mówiąc dosadniej. Myślę, że to kapucha kiszona oraz owoców moc, których nie zwykłam pochłaniać w takiej ilości. 

Wiosno, przyłaźże szybciej, zanim się wykończę, zakwaszę, zgarbieję i zczeznę! 

Tak na poważnie to chyba brak mi motywacji, muszę nad tym popracować.