Pamiętnik odchudzania użytkownika:
figa123

witam...ponownie :(

niestety moja walka z kilogramami trwa.... i to już ładnych parę lat. Jak zawsze z marnym skutkiem. liczę, że w końcu się to zmieni. Dla motywacji poczytałam sobie Wasze pamiętniki :). Od 8 dni jestem "na diecie" o ile można to tak nazwać :). Więcej ruchu... i czekam na efekty.

Pozdrawiam

Witam Wszystkich.

Moja sytuacja powoli sie stabilizuje, ale waga jakoś nie. Po ostatnich przeżyciach waga raz w doł raz w górę!!! nie potrafię nad nią zapanować. :(( i troche mnie juz to męchy do tego wystkiego załapałam grypkę i już nawet nie mysle o diecie. :((((( mam nadzieje, że nastepny wpis będzie bardziej optymistyczny.   aaaaa i dziekuje Wam za te wszystkie budujące komentarze!!!!!! BUŹKA!!!

Słuchajcie, to co wydarzyło sie w moim życiu przez zaledwie trzy dni to mi sie samej w głowie nie mieści...... byłam kłębkiem nerwów. jedyne pozyteczne z tego to to, że waga poszła w dół, a to przez to, że nic nie mogłam przełknąć.

Dobra, ale po koleii.... już od jakiegos czasu zauwazyłam, że będąc w pracy gdy rozmawiałam z szefem to on nie bardzo chciał mi spojrzeć w oczy. jak ze mna gadał to w sumie miałam wrażenie, że gada ze ścianą..bo patrzył sie na nią. Jakos przestał ze mną żartować omijał mnie łukiem, no a ja nie starałm sie mu wchodzic w drogę. ale to że gościu chce mnie zwolnić!!!!!!! to nawet przez głowę mi nie przeszło. jak mnie wezwał i usłyszałm to od niego to poczułam sie tak jakbym dostała cięzkim przedmiotem w głowę (SZOK SZOK SZOK). Dodam, że pracowałam w firmie prawie 10 lat, a są tacy co pracuja po 2 lata!!!!! < no ale niestety jak sie "nie ma pleców> to okazuje sie, że mając umowę na czas nie określony to i tak nie mamy żadnej gwarancji, że nie zostaniemy zwolnieni :(((. W czwartek minał pierwszy szok (dodam, że bardzo pomogła mi moja najbliższa rodzinka, a zwłaszcza ojciec, który naprawde mnie nieźle zmotywował), a siora powiedziała : "słuchaj nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło"... No i tak jakoś przetrwałam...do wieczora. nie wspomnę,że całą noc nie mogłam spać..z nerwów :(. Jestem w piatek w pracy i nagle dzwoni moja komórka, odieram telefon i słyszę: 'ZAPRASZAMY PANIĄ NA ROZMOWĘ KWALIFIKACYJNĄ"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ponownie SZOK. Pomyslałam, że to chyba jakis żart.

I wiecie co!!!!!! od poniedziałku ide do NOWEJ PRACY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Jak czytałam, Wasze komentarze do swojego ostatniego wpisu, to nawet sie poryczałam:((( i pomyslałam  , że mam Wirtualnych Przyjaciół!!! dziękuję Wam za to, że jesteście bo od dziś naprawdę zaczynam

WIERZYĆ W CUDA!!!!!!!

Dziś 8 dzień dietowania. Oczywiście w niedzielę i w sobotę troszkę sobie pofolgowałam i dietka poszła w małe zapomnienie J. Ale od dzis znów OSTRO!!!!!<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Czekam z utęsknieniem na SZÓSTECZKĘ z przodu!!!!!!!!!

hej vitaliomaniacy J

słuchajcie , jak to się mówi …-   wracam ze zdwojona siłą!!!!!

od wczoraj liczę kalorie. Koniec Koniec Koniec !!!!!!!!!!!

teraz się nie poddam.

Depresja minęła, czuje się lepiej i zaczynam walkę. Tym razem nie mogę się już poddać. Będę walczyć do końca.

Mam nadzieję, że do świąt zgubię co najmniej 5 kg!! Było by naprawdę cudownie. Wczoraj wrzuciłam do swojego wielkiego brzuszka ok. 850 kalorii!!

I wiecie co, bez Witali i Was tutaj wszystkich jest znacznie trudniej!!!!!

DOBRZE , ŻE JESTEŚCIE JJJ

Końcówka sierpnia tez nerwowa, bo miałam kontrolę na swoim stanowisku. Wszystko poszło OK. ale ja jestem WYCZERPANA. Do tego waga poszła w górę całe 2 kg. !!!! i jak tu się nie załamać!! Wiem, że musze walczyć, ale przychodzi taki okres załamania i zwątpienia, że już człowiek nie ma siły……  Trochę posmuciłam, ale może mi trochę ulży….:(((