Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Motywacja i cel

Każda z nas ma "coś", jakąś motywację, która pozwala jej dążyć do upragnionego celu. Jednych motywują szczupłe, wysportowane sylwetki, innych swoje zdjęcia z okresu odchudzania, a jeszcze innych - swoje odbicie. 

Ważę w chwili obecnej 81,5 kg. To dużo czy mało? Dla kobiet, które ważą powyżej 100 kg to mało, to pewnego rodzaju wymarzony cel. Dla osób szczupłych to tragedia, no bo jak można tyle ważyć? Jak można doprowadzić się do takiego stanu? Dla mnie?........

Ani dużo ani mało. 

Ważyłam już przecież 92 kg! W 9 miesiącu 96 kg. Tak więc czegoś już dokonałam. Wiem też, że ważyłam przecież te 64, był nawet okres, gdy ważyłam 58 kg. Przeskok niesamowity.

Motywacja. 

• chcę się sobie podobać, chcę spojrzeć w lustro z zachwytem, a nie przejść obok, odwracając wzrok z obrzydzenia;
  

• chcę założyć moją czerwoną obcisłą sukienkę. Czekam na ten moment, na ten dzień, gdy założę ją i będę wiedziała, że robię furorę, naprawdę furorę, tak by wszystkim szczeny opadły, zawistnym ciotkom, żeby była ta zazdrość. Osiągnięty cel, czyli utrata dużej wagi będzie jeszcze bardziej cieszył, niż spadek z wagi 70 kg;

• chcę by ktoś wreszcie zauważył to, że już tyle schudłam. Na razie widziała to moja rodzina, u której jestem raz na dwa/trzy tygodnie. Chcę by mi wreszcie powiedziano: "wow, schudłaś. Świetnie wyglądasz." Żadna osoba z rodziny męża jeszcze mi nie powiedziała, że schudłam. Nie usłyszałam komplementu. Czytaj: za mało schudłaś. Nie na tyle by się podobać;

• chcę by paru osobom z rodziny naprawdę opadła szczena.Są osoby, które śmieją się pod nosem, bo przecież oszczędziły ich geny i mogą wpieprzać 4 czekolady na dzień. Nie zapomnę wzroku kuzynki, gdy w ciąży jadłam karkówkę z grilla. Ten wzrok mówił: "Ta świnia wpieprza tłuste mięcho, ja bym nie mogła na siebie patrzeć, niech żyje powietrzem". Utrata wagi sprawi, że będę ponad te osoby, znam swoje możliwości. Nigdy nie narzekałam na powodzenie, chyba jestem ładna, mąż twierdzi, że piękna, ale mogę być też seksowna!;

• chcę założyć taką sukienkę jaką chcę, a nie taką jaka na mnie pasuje. Czytaj: 3 sukienki na krzyż w ogromnym sklepie, z czego jedna wyglądała w miarę na moim cielsku (wspomnienie z ciąży);

• chcę kręcić zalotnie pupcią, a nie ogromnym dupskiem :D haha;

• chcę założyć strój kąpielowy w lecie, to nie że jednoczęściowy, ale sexy! ;D

• chcę się podobać mężowi, jest zazdrosny, ale może być jeszcze bardziej, chcę żeby się mną chwalił, chcę by jego kumple mu zazdrościli takiej zadbanej żonki. Umówmy się, że w chwili obecnej nie jestem spełnieniem marzeń.Smukła sylwetka i jędrne ciało w seksownej sukience lub bieliźnie. O tym marzę!;

• i ostatnie. Najbardziej motywuje mnie to wyobrażenie siebie "po". Wcale nie motywują mnie szczupłe dziewczyny, swoje zdjęcia przed i po. Tylko to chore wyobrażenie siebie samej w mini w szpilkach, które kupiłam w ciąży, wysokie, ekstrawaganckie. Ta myśl o świetniej sylwetce, to wyobrażenie mnie prześladuje i motywuje. 

Cel na Święta: 77 kg. Wątpię by mi się udało. Przewiduję, że może przekroczę te magiczne 7, ale tak daleko nie zajdę. 

Cel w dniu ślubu:chciałam 70 kg. Nie uda się. Liczę, na 73-74 kg. 

Czerwona kiecka, o którą między innymi walczę :)