Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
a miało być bez kombinowania...

Chyba się nie da. Nie na tym etapie spaczenia "myśleniem cały czas o dietach i odchudzaniu". Niemal każdy pomysł na posiłek generuje skojarzenia "a na Montiniacu to bym nie dodała tutaj tłuszczu", "kiedy byłam na keto nie wsadziłabym tutaj bobu" itp itd.

To, że nic nie robienie strasznie rozleniwia wie chyba każdy. A wyobraźcie sobie, że do tego nie jest się głównie gotującym w domu... Po stokroć łatwiej jest zjeść co się dostanie pod nos, niż dodatkowo coś przygotowywać. Gorzej jak głównie gotujący też się nieco rozleniwia i część posiłków opędza kanapkami... ;) nie to, że uważam, że w kanapkach jest coś złego, ale jak mi nakładli do głowy, że jak pieczywo to tylko żytnie pełnoziarniste, to jedzenie czysto pszenicznych kromek wywołuje dziwne poczucie winy i dyskomfort. Zawzięłam się zatem i stwierdziłam - koniec z chlebem. 

Od kilku dni do posiłków zjadam kaszę, ryż, makaron. Ciekawe jak na tym wyjdę :] nie wiem tylko z czym ja teraz będę jadła śledzie...