Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
A myślałam, że już umiem panować nad
'obżarstwem".. myliłam się

Jeśli chodzi o kompulsy, to u mnie jedynym sposobem, żeby nie popłynąć - jest nie fogować zachciankom. Najwyżej mogę sobie pozwolić na kawałek ciasta, rządek czekolady. Jak się objem - to płynę. Jeśli chodzi o bakterie to miałam zakażenie w ciąży i skończyło się miesięcznym zapaleniem płuc u mojego dzieciątka. Pytanie - jaki szczep, jakie zakażenie? Miałaś robione posiewy? U mnie to było s.agalciae. ....ja się prawdopodobnie zaraziłam w basenie. W II ciąży nie moczyłam się w niczym, zero basenu, zero jeziora.

kochana, tak to niestety jest. Odkąd poczytałam o ukladzie nagrody w mózgu, już nie mam złudzeń, że czlowiek jest zaprogramowany na miłość to tłusto-słodkiego ;) łatwiej jest się oprzeć pierwszej pokusie, niż zatrzymywać lawinę. Powodzenia :*

ja wczoraj pożarłam górę słodyczy, pod względem trzymania diety wcale sobie nie ufam bo sama nie wiem kiedy mi cos odbije i się objem

Po każdym upadku, trzeba wstać, otrzepać kolana i z podniesioną głową dalej zmierzać do celu :-) Potraktuj to jako nowe doświadczenie. Już wiesz ze nawet w dni dla przyjemności, musimy i tak się kontrolować. Głowa do góry i walczymy dalej ;-)

Oj...doskonale znam ten ból :( Ty w porę się opamiętałaś, ja niestety wiele z tego co udało mi się schudnąć zaprzepaściłam... No ale cóż walczę od nowa.

Takie dni obżarstwa są najgorsze, trzeba wyprzedzać myśli i mieć w pamięci jak źle się później czujemy. Walcz dalej! Trzymaj się ciepło! Powodzenia! :)

Również tak myślałam i również przeżarłam 4 dni. Więc wiesz, nie jesteś sama... Trzeba czasu. Nie disuj się, nie myśl o tym. Było, minęło, jutro jest kolejny dzień, miejmy nadzieję, że nowy :) trzymaj się cieplutko!

Nie zawiodłaś, ważne, że dalej nie płynęłaś i znów powiedziałaś sobie dość. Ja też mam gorsze momenty, ale nie jest tak źle żebym tyła. Kiedyś mi się tak nie udawało, odchudzałam się z tydzień, dwa i nie szło.. a teraz wszystko idzie dobrze od 3 miesięcy. Widać musiał przyjść ten odpowiedni moment. Uda się w końcu, wierzę w to, głowa do góry! :*

Z tego się nie wychodzi. Trzeba tylko umieć to uśpić i z tym żyć i się pilnować od czasu do czasu.

najważniejsze, że w porę się opamiętałaś i wracasz do ćwiczeń i diety a nie, że trwało by to kilka miesięcy i Twoje wszystkie zrzucone kilogramy by do Ciebie wróciły nawet z nadwyżką. Nie ma co się poddawać, dasz radę na pewno ;)

I dobrze że się opamiętałaś i dostrzegłaś, że tak nie możesz :) To najważniejsze! Może jeśli tak Ci brakuje tych FF, słodyczy i innych pierdółek, rób sobie coś podobnego w zastępstwo, tylko w domu i odchudzone? Mi to bardzo pomagało na początku. Hot Dog w pełnoziarnistej bułce z sałatą lodową, oszukana pizza na omlecie czy hamburger z pieczoną piersią z kurczaka.... ciasteczka owsiane, kisiel własnej roboty na kompocie... Jest masa opcji! :) I pozwól sobie na nie od czasu do czasu. Z tym serio łatwiej przetrwać ;) Pozdrawiam i trzymam kciuki!

ja też tak mam, że nie znam umiaru i nie poprzestaje na jednym dniu przerwy, ale widzę że już się ogarnęłaś ;D tak więc trzymam kciuki za dalsze sukcesy w odchudzaniu ;))

nie masz za co przepraszac kazdemu sie moze zdarzyc wazne ze sie opamietalas :)