Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Znowu zaczynam 61,5 kg

😁

Kolejny początek

Od wczoraj, na razie dieta niskokaloryczna z naciskiem na niskie IG, Ćwiczenia i ogólną aktywność

Poza ćwiczeniami chcę się ogólnie więcej ruszać, zabrałam się za mycie okien, generalne porządki, dzisiaj zajeżdżam na myjnie. W ten sposób połączę pożyteczne z pożytecznym 😁

Podobnie jak wiele pań tutaj zmagam się z depresją i jakimś dziwnym wycofaniem, lękiem uogólnionym. 

Po wyjściu ze szpitala moja aktywność życiowa jest minimalna, wiem że ukrywam się w 4 ścianach. Tak na prawdę ciągle dochodzę do siebie mentalnie po tym że prawie się zabiłam. Poza tym, że prawie się zabiłam to spokojnie przez nałóg straciłam małą kawalerkę. Gdyby nie to, że tak bardzo się stoczyłam mogłabym być teraz w zupełnie innym miejscu. Ja po prostu nie ufam do końca sobie. Zawiodłam się na swoim instynkcie przetrwania. Przez swoją bierność dalej się zawodzę. 

Jest ostatnio jednak duża poprawa, mam w domu czysto, załatwiłam parę ważnych spraw, od czerwca planuje pójść do pracy. Chcę żeby to była praca fizyczna, niestresująca i na pół etatu. Na szczęście mieszkam w bliskiej odległości od granicy i planuje coś takiego znaleźć w DE.  Nie pracuje już od kilku lat, nawet nie wiem kiedy to zleciało a planowałam zrobić sobie kilku miesięczną przerwę. 

Czytając Wasze pamiętniki zdałam sobie sprawę, że prawie wszystkie walczymy.

Życie to ciągła walka o szczęście, to najważniejsze szczęście wewnętrzne. 

Pozdrawiam

Aaaaa i dzisiaj waga pokazała 61,5 🙂