Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Małe wege fotomenu, ważenie i dwie piosenki na
poprawę humoru :)

Dobry wieczór!

O dzisiejszym dniu najchętniej bym zapomniała. Przede wszystkim w końcu nie wytrzymałam i wlazłam na wagę. Miałam to zrobić jutro, ale nie ważyłam się już ok. 3 tygodni i stwierdziłam, że 1 dzień naprawdę nie zrobi różnicy. Waga spadła o... 300g :/ Nie, nie cieszę się ze spadku, bo to żaden spadek. Przez 3 tygodnie 300 g? No bez przesady. Zauważyłam co prawda, że nie chudnę, ale nie wiedziałam, że jest aż tak źle...

Dziś od razu zmniejszyłam więc porcje (poza śniadaniem, i w ogóle starałam się nie wprowadzać od razu drastycznych zmian) i starałam się sporo ruszać. Mój problem przez ostatnich kilka tygodni, no powiedzmy przez ponad tydzień, polegał niestety na jedzeniu 4 razy dziennie dość sporych porcji. Na takie jedzenie można sobie pozwolić przy stabilizacji, ale na pewno nie na diecie. Od jutra jadę więc z 5 małymi porcjami, tak jak na początku. Poza tym chcę więcej chodzić, dystans od dworca do instytutu to jakieś 3 km, dwa razy dziennie... Może się udać. Poza tym mniej owoców, więcej warzyw. Bardzo lekkie kolacje. 3 główne posiłki, 2 małe. Nie podjadanie mentosów i innych cukierków. No i co najmniej 30 minut ćwiczeń siłowych dziennie (poza tymi spacerami, w weekendy będę też jeździć rowerem). Szlag... Aha, będę się ważyć co tydzień, nie co dwa, zawsze w poniedziałki. Jutro już nie będę, bo bez sensu, ale w Lany Poniedziałek już tak. Świąt się nie boję, bo planujemy grilla, zresztą nie będę gotować nic specjalnego, tylko pokoloruję jajka J

Byliśmy dziś w ogrodzie. Odwłok nadal mnie boli, choć może nie tak jak wczoraj, ręce zresztą też. Nie bardzo miałam dzisiaj siłę, moja aktywność polegała na posprzątaniu całej kuchni, ponad godzinnym prasowaniu, sprzątaniu swojego pokoju i zasuwania przez niecałą godzinkę z grabiami po ogrodzie. Boli mnie głowa i w ogóle przez większość dnia byłam głodna – uczucie, którego nie zaznałam od dłuższego czasu, a może powinnam...

Zrobiłam plan posiłków na cały tydzień, ale zaraz trochę go odchudzę. A propos posiłków, oto maleńkie fotomenu. Było mało oryginalnie, więc dań, które znacie na wylot, nie fotografowałam J

Śniadanie (07:30): owsianka taka jak wczoraj i przedwczoraj, czyli papaja i mango, na szczęście te owocki już mi się skończyły, więc jutro będzie coś innego J Do tego pół czekoladowego ciastka z avocado własnej roboty (zdjęcia w poprzednim wpisie).

II śniadanie (10:30): jabłko z cynamonem, wiśniowa activia z otrębami, drugie pół ciastka J

Obiad (14:00): groszek z marchewką i jajkiem, resztka wegańskiego grillowego miksu. Danie wyjątkowo niefotogeniczne i jeszcze to idiotyczne jajko tak się głupio rozbełtało... Nic to, wstawiam mimo wszystko.

Podwieczorek (17:00): surówka z białej i czerwonej kapusty z marchewką, selerem naciowym i własnoręcznie robionym sosem cezar, do którego następnym razem dodam mniej musztardy, a więcej jogurtu J

A tu jeszcze zdjęcie plenerowe, bo sałatkę jadłam w ogrodzie ;)

Kolacja (19:20), której nie chciałam jeść, ale autentycznie byłam głodna: jakieś pół papryki. Nie fotografowałam, bo jadłam w biegu J

Co poza tym? Jutro na uczelnię... Mam nadzieję, że to ostatni semestr, bo chociaż lubię slawistykę, to germanistyki nienawidzę, a to właśnie mnie czeka w tym semestrze. A muszę ten szajs studiować, bo taki jest w Niemczech popieprzony system. Chyba nie będę się bawić w magistra (o, przepraszam – Master of Arts), bo nic mi ten papierek nie da. Wolę zrobić licencjat i zdobyć jakieś konkretne wykształcenie, choćby kucharskie czy fryzjerskie...

Chwilowo przechodzę jakiś kryzys, mam nadzieję, że niedługo mi przejdzie, że jak się czymś zajmę, to nie będę miała czasu na głupoty ;) Ale nie tylko o studia chodzi, nie mogę zejść poniżej tych cholernych 85 kg i to też mnie drażni. Absolutnie nie zamierzam się poddawać, powiedziałam sobie, że nigdy już nie wrócę do wagi 100 kg, poza tym zbyt wiele wysiłku włożyłam w stratę tych kilkunastu kg, żeby teraz po prostu się poddać. Ale zła i tak jestem :) Nawet te dzisiejsze zdjęcia nie powalają...

Dobra, nie marudzę już, idę poczytać i posłuchać mojego ukochanego Andy'ego Williamsa ^^ Uwielbiam jego głos, nikt mnie chyba tak nie odpręża, a jeszcz jak sobie przypomnę, jak wyglądał... Ach! ^^ Stareńka to muzyka, ale taką właśnie uwielbiam J Zresztą ja w ogóle kocham muzykę J

Tę jedną piosenkę na pewno znacie (każdy ją zna), a w jego wykonaniu w ogóle jest przepiękna...

...a tę dopiero dzisiaj odkryłam, straszni pozytywnie na mnie działa i ma śliczną melodię J

Trzymajcie się cieplutko, buźka! ^^