Pamiętnik odchudzania użytkownika:
CzarnuszkaHania

Nie wiem gdzie się podział mój zapał sprzed 3 lat. Ależ mi się wtedy chciało! Miałam pełno energii i z łatwością wytrzymywałam w postanowieniach. A teraz? Podsumowumąc ostatnie tygodnie powiem - jakoś daję radę... Bez zapału i radości. Zupełnie mi się odechciało. Mam cel, więc trzymam się wyznaczonej drogi, ale trochę jak za karę... 

Z rzeczy przyjemniejszych, nieźle idzie mi z francuskiem. Uczę się codzienie, zazwyczaj nie mniej niż 30 min i ciągle daje mi to dużo radości. Jestem w połowie kursu dla początkujących SuperMemo i mam nadzieję, że jak go ukończę (pewnie za 2-3 miesiące), to będę w stanie sklecić kilka przyzwoitych zdań. Oglądam też filmy francuskie, słucham sporo muzyki i... piję wino :p Tak, to ostatnie raczej nie pomaga...

Żeby podnieść się na duchu i poprawić samoocenę, zaczęłam zapisywać sobie autopochwały. Może brzmi to głupio, ale mam problem z mówieniem, a nawet myśleniem o swoich sukcesach. Zawsze wszystko podważam i neguję. Teraz zapisuję sobie codziennie 3 rzeczy, które uważam za sukces, z których mogę być dumna oraz cechy, które uważam za zalety. Trochę pomaga - wyrabia nawyk myślenia o sobie dobrze.

Dziś skupiłam się na sprawach zawodowych i chciałabym się publicznie pochwalić moim małym sukcesem. Otóż w zeszłym roku założyłam działalność i zajęłam się rękodziełem. Bałam się bardzo i tak właściwie nie wierzyłam, że może mi się udać. A jednak działam i idzie mi całkiem nieźle. Żeby nie być gołosłowną, podsyłam link do mojego sklepu. 

My Piece of Wood

A tu przykładowa praca :)

Mam nadzieję, że wkrótce znów coś tu skrobnę. Pa!

Ile tych powrotów już za mną? Mam nadzieję, że ten będzie na dłużej. Zapuściłam się mocno w ciągu ostatniego roku i bardzo trudno mi było wrócić. No ale jestem i od początku roku nieźle mi idzie. Przytyłam 10 kg, z czego już 2 za mną, ale 8 do zgubienia. Dieta? Tak, taka moja, ta co poprzednio. Jedyne co zmieniłam to ilość posiłków. Już nie 5, a 3. Całe życie jadłam 5 razy dziennie i nic dobrego z tego nie wynikało - ciągle myślałam o jedzeniu. Teraz jem 3 większe porcje, nie jestem głodna, nie myślę ciągle o tym czy już i co zjeść, przez co mam więcej czasu.

Trochę też ćwiczę, chociaż nie tak jak wcześniej. Na razie zaprzyjaźniam się z Shaunem T, ale w wersji light. Dość regularnie robię sobie T25. Może za jakiś czas dojrzeję do Insanity? Na dzień dzisiejszy, to by mnie zabiło :P Z resztą myśl o P90X, które zrobiłam w całości, też powoduje u mnie zadyszkę. Zmarnowałam kondycję, na którą tak ciężko pracowałam... :/

W zeszłym roku razem z ciałem zapuściłam moją psychę. Teraz odrabiam straty. Zdrowe jedzenie świetnie wpływa na poziom zadowolenia z życia i ilość energii. Uczę się mieć więcej czasu dla siebie, cieszyć się chwilą i w ogóle CZUĆ! Do tej pory żyłam w takim pędzie, że ciągle myślami byłam w przyszłości. Teraz jestem tu i teraz i jest lepiej. Odganiam demony.

Zaczęłam uczyć się francuskiego, samodzielnie w domu, tak dla siebie. Ćwiczę codziennie, krótkimi seriami i na razie mam przy tym wielką frajdę. Zauważyłam, że bardziej służą mi codziennie, ale krótkie ćwiczenia, niż godzinne 2 razy w tyg. Do tego mam fajną, motywującą aplikację. Na razie robię poziom podstawowy. Mam nadzieję, że wystarczy mi zapału, żeby przejść na wyższy poziom :)

Do usłyszenia!

Ile tych powrotów już za mną? Mam nadzieję, że ten będzie na dłużej. Zapuściłam się mocno w ciągu ostatniego roku i bardzo trudno mi było wrócić. No ale jestem i od początku roku nieźle mi idzie. Przytyłam 10 kg, z czego już 2 za mną, ale 8 do zgubienia. Dieta? Tak, taka moja, ta co poprzednio. Jedyne co zmieniłam to ilość posiłków. Już nie 5, a 3. Całe życie jadłam 5 razy dziennie i nic dobrego z tego nie wynikało - ciągle myślałam o jedzeniu. Teraz jem 3 większe porcje, nie jestem głodna, nie myślę ciągle o tym czy już i co zjeść, przez co mam więcej czasu.

Trochę też ćwiczę, chociaż nie tak jak wcześniej. Na razie zaprzyjaźniam się z Shaunem T, ale w wersji light. Dość regularnie robię sobie T25. Może za jakiś czas dojrzeję do Insanity? Na dzień dzisiejszy, to by mnie zabiło :P Z resztą myśl o P90X, które zrobiłam w całości, też powoduje u mnie zadyszkę. Zmarnowałam kondycję, na którą tak ciężko pracowałam... :/

W zeszłym roku razem z ciałem zapuściłam moją psychę. Teraz odrabiam straty. Zdrowe jedzenie świetnie wpływa na poziom zadowolenia z życia i ilość energii. Uczę się mieć więcej czasu dla siebie, cieszyć się chwilą i w ogóle CZUĆ! Do tej pory żyłam w takim pędzie, że ciągle myślami byłam w przyszłości. Teraz jestem tu i teraz i jest lepiej. Odganiam demony.

Zaczęłam uczyć się francuskiego, samodzielnie w domu, tak dla siebie. Ćwiczę codziennie, krótkimi seriami i na razie mam przy tym wielką frajdę. Zauważyłam, że bardziej służą mi codziennie, ale krótkie ćwiczenia, niż godzinne 2 razy w tyg. Do tego mam fajną, motywującą aplikację. Na razie robię poziom podstawowy. Mam nadzieję, że wystarczy mi zapału, żeby przejść na wyższy poziom :)

Do usłyszenia!

Równowaga odzyskana. Powoli wprowadzam do diety nowe produkty. W tym tygodniu są to moje ulubione strączki. Waga powoli spada. Teraz jest 64,6 kg, czyli tyle co 8 lat temu. Jest to waga do zaakceptowania, ale nie jest to waga z marzeń. 2 lata temu miałam 61 kg, w tym duuużo mięśni. Teraz mięśnie zamieniły się na tłuszczyk, ale i nad tym popracuję :)

Dobranoc!

Moja waga po długiej przerwie kilka tygodni temu pokazała przerażający wynik 72 kg. Nigdy w życiu tyle nie miałam... Przed świętami trochę schudłam, a później lekka stabilizacja. Dziś właśnie mijają 2 tygodnie na diecie Ewy Dąbrowskiej. Poranny wynik to 65,6 kg. Ufff, od razu to lepiej wygląda, a ja czuję się znakomicie. Nie żebym na samych warzywach tryskała energią. Po prostu czuję się mocniejsza, dzięki temu że wytrwałam. Postanowiłam ograniczyć się do jedzenia warzyw i owoców według Dąbrowskiej przez 2 tygodnie i udało mi się. Od dziś lekko ją urozmaicam, ale nie porzucam :) Stopniowo w każdym kolejnym tygodniu będę dodawała jedną grupę pokarmową. Tym sposobem nie będzie nudy, a ciągle będzie dietetycznie.

Dzięki tym dwóm tygodniom uświadomiłam sobie, że jeśli chcę, to mogę. W związku z czym mówienie "chcę schudnąć, ale nie mogę", to kłamstwo. Ewentualnie można powiedzieć "chciałabym być szczupła, ale nie mogę, bo nie chcę zrezygnować z jedzenia" :)

Tak więc, chwilowo mam sporą motywacją i mam nadzieję, że utrzyma się ona jak najdłużej.

Miłego dnia!

Środowe ważenie zaliczone. Jak to zwykle na początku bywa - jest sukces. Wynik ujemny: - 1,4 kg. Jem mniej, ale się nie głodzę. Widać rozpędzonej machinie niewiele potrzeba, by zrzucić kilka kilogramów. 

Jeszcze rok temu martwiłabym się taką wagą ( w końcu 2 lata temu właśnie z taką wagą startowałam...). Teraz jednak chcę się skupić na tym co mi wychodzi, a nie na tym co straciłam. Mam skłonności do takiego właśnie rozkminiania, jednak z tym roku postanowiłam nad tym popracować i na razie jest dobrze :)

Miłego dnia!

Trochę to trwało, ale w końcu jestem. Nie żebym się jakoś szczególnie cieszyła z powodu dla którego znów tu jestem... :P

Cieszę się, bo w końcu znów jem przyzwoicie. Waga pokazała mi wynik jakiego jeszcze w życiu nie widziałam, więc nie mam wyjścia.

Trzymajcie kciuki!