Pamiętnik odchudzania użytkownika:
wiiiii

Jestem z siebie dumna. Dlaczego? Bo odrzuciłam z własnej woli, postawione przede mną ciastka ;> Może to brzmi jak coś nic nieznaczącego, ale jak dla mnie to duże osiągnięcie :)

A to było tak:
Złapała mnie taka nagła ochota na coś słodkiego, coś z czekoladą i cukrami prostymi ;> 
Już miałam się poddać i zjeść kupione przez moją mamę ciastka, ale w drodze do kuchni zahaczyłam o łazienkę i przypatrzyłam się sobie w lustrze. Zauważyłam, że jakoś tak twarz mi wyszczuplała, policzki są bliżej zębów, brzuch mam mniej wydęty i ogólnie coraz lepiej wyglądam. I to mnie powstrzymało! :) Pomyślałam sobie, że nie mogę tego zaprzepaścić jakimiś głupimi ciastkami. Te wszystkie wyrzeczenia odpłacą mi się z nawiązką, kiedy za parę miesięcy będę widzieć w lustrze swoje wymarzone ciało. I wiecie co? Jestem cholernie szczęśliwa, że nie zjadłam tych głupich ciastek :) 

Ale dzisiaj mam zły humor. 
To już 5-ty dzień diety. Jaki paradoks - odżywiam się zdrowo, a organizm źle się czuje. W sumie to bardziej moja psychika.  ;)
Biorę się za ćwiczenia - przyda mi się dodatkowy zastrzyk endorfin! :) 

Jestem taaaaaaka szczęśliwa, bo po raz pierwszy ( a zaczynałam w poniedziałek) udało mi się wykonać ćwiczenia Ewy Chodakowskiej od początku do końca! Oczywiście nie obyło się bez narzekania, ale jestem taka z siebie dumna :) 
Odkryłam mój sposób na motywowanie się: 

O CHOLERA... Umieram...

No to zaczęłam. W KOŃCU :)

Na razie zjadłam tylko śniadanie, za jakąś godzinę czeka mnie przekąska. Muszę powiedzieć, że nadal odczuwam lekki głód i chciałabym sięgnąć po coś jeszcze do przegryzienia, ale próbuję wytrzymać. Trzymam przy sobie cały czas butelkę wody i jak tylko złapie mnie lekkie uczucie głodu to piję wodę. W sumie, tak sobie myślę, że to nawet nie jest prawdziwy głód, przecież z jakieś pół godziny temu jadłam, tylko wynik przyzwyczajenia do ciągłego podjadania :) Żołądek jest pełny, ale umysł domaga się jeszcze więcej ;> 

Mam nadzieję, że po tygodniu lub dwóch chęć podjadania stanie się mniejsza, a mój organizm powoli będzie się przyzwyczajał do nowego trybu odżywiania. :)

Nic z moich planów "odchudzeniowych" z marca mi nie wyszło ;p Nadal ważę tyle samo. Ale...
ZAMIERZAM TO ZMIENIĆ. 
Coś się stało z moją psychiką - nastąpiła we mnie gruntowna zmiana w myśleniu i to na lepsze. Zaczęłam siebie inaczej postrzegać, jakoś tak teraz ubrania na mnie lepiej leżą i pomimo mojej nadwagi zdarzają się chwile, kiedy uśmiecham się do siebie do lustra, bo podoba mi się, jak wyglądam. Ale to tylko chwilowe momenty ;) Nadal nie lubię swojego ciała, uważam że 16-latka nie powinna tak wyglądać i chcę się zmienić nie ze względu na ładny wygląd, ale po prostu ze względu na zdrowie. Chociaż... jakbym miała płaski brzuszek to cieszyłabym się jak głupia :D 
Tak więc, doszłam do wniosku, ale takiego prawdziwego wniosku, że pora na zmiany. Poszłam do empiku i kupiłam książkę Ewy Chodakowskiej. W niedzielę wracam z wakacji w Chorwacji i planuję od razu w poniedziałek zacząć nowy tryb życia :) Nie tylko dieta, ale także ćwiczenia, również spoza książki Ewy - obiecałam sobie, że poprawię swoją kondycję i zacznę biegać; na początku będzie to pewnie tylko marne 20 min, po których będę wypluwała sobie płuca, ale liczą się małe kroczki :) Pod koniec wakacji, będzie pełne 45 min, a co! :D 
Trzymam sama za siebie kciuki. Mam nadzieję, że wytrwam w postanowieniach. 
Po 30 dniach, dodam zdjęcia z efektami przed i po ;) 
Liczę, że jakieś będą ;p

dzisiaj po szkole obejrzałam program w TLC o lekarzach (ojcu i synu) wykonujących operacje i pomagających ogromnie otyłym ludziom w walce z nadwagą. 
To naprawdę skłoniło mnie do myślenia.
Ludzie dzięki silnej motywacji, diecie, ćwiczeniom i operacji potrafią schudnąć nawet 150kg!!!!!!! W takim razie moje nędzne 14kg to nic w porównaniu do nich ;p
Najciężej dla mnie jest odrzucić jedzenie ;( Motywację do ćwiczeń mam; ćwiczę codziennie w domu + 3-4 razy w tygodniu na siłowni + w-f w szkole 3 razy w tygodniu (prawdziwy w-f, naprawdę męczący ;p). Tylko ciężko mi jest samemu się pilnować, planować posiłki z wyprzedzeniem itp.
Ale założyłam ten pamiętnik, by samą siebie ciągle motywować do pracy nad sobą, więc mam nadzieję, że do wakacji będę już co najmniej w połowie drogi! :D Dzięki czemu będę świetnie się czuć na wakacjach w Chorwacji ;)

przestałam się pilnować ;( 
teraz w weekend zjadłam chipsy, ciasto, pizze - TRAGEDIA.
Wiem, że same ćwiczenia mi nie pomogą, dlatego codziennie przed snem sobie obiecuję, żę "od jutra na serio biorę się za siebie i pilnuję tego, co jem". Ale gówno z tego wychodzi :<