Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Fedora1

Niedawno wróciłam z Anglii, widząc ile tam jest osób mojej postury oraz fakt, że w sklepach (sieciówkach) spokojnie znajdziesz rozmiary do 50, postanowiłam coś z tym zrobić. To już nawet nie chodzi o mnie, ale o statystyki. Osoby "puszyste" zaczynają przytłaczać świat. I proszę mi nie mówić, że duże jest piękne, że to indywidualna sprawa każdego z nas, że niektórzy dobrze się czują we własnej skórze będąc grubym. Prawda jest taka, że każdy by schudł gdyby tylko można było zrobić to za pstryknięciem palca. Nikt nie chce być gruby. I nie chodzi mi tutaj o wygląd, tylko samopoczucie, chęci do życia, zdrowie... Gdy ważyłam 73kg czułam się o niebo lepiej. A teraz mam 20kg dodatkowego obciążenia. Męczę się przy najdrobniejszych rzeczach. Żeby jeszcze spowodowane to było ciążą... Ale ja po prostu żarłam! Czas przestać być pobłażliwym w stosunku do siebie. W celu motywacji, codziennie przeglądam moje zdjęcia za czasów 73kg. Zapisałam się na siłownię, piję wodę do posikania, jem to co zwykle acz rozważniej i ze zwiększoną ilością warzyw i owoców, nie jem po 19.00. Nie mam zamiaru się dietować, bo wiem, że na dietach nie wytrzymam. Więc jem to co do tej pory, mając na uwadze aby nie przesadzić i popijać wodą. W ten sposób łatwiej mi będzie rozsądniej chudnąć. No i oczywiście ograniczamy słodycze... Nie, nie zrezygnuję z nich... Ale jedno ciastko mi nie zaszkodzi... I ta duma, gdy przez cały wieczór uda Ci się powstrzymać od zjedzenia reszty :). A jak nie? To rachunek sumienia i od nowa. Nie poddajemy się po każdej załamce, tylko wznawiamy proces.
I tak, dzięki moim słodkim przemyśleniom, przez dwa dni zrzuciłam 2kg. Głównie woda spadła, wiem. Ale na początku zawsze szybko idzie. Poczekajcie aż dojdę do 80kg, będę stała tygodniami :).
Pozdrawiam wszystkie zdeterminowane :)

Wracam do Was, Moje Kochane. Potrzebuję wsparcia, czasem dobrego słowa... A czasem operacji odsysania tłuszczu i szarej taśmy na usta. Żarłam, żarłam i wychodzi na to, że zeżarłam aż 93kg tłuszczu. Yeeeeeey! +20kg od ostatniej metamorfozy. Wy chudniecie, a ja tyję... Czuję się ociężała, łatwo się męczę, w nic się nie mieszczę... W piwnicy czeka na mnie worek po ziemniakach, ale i on może być opięty... Ludzie, pomóżcie, bo już sama nie umiem... Nie mogę się ogarnąć, opanować... A kiedyś było to dla mnie takie łatwe - po prostu tyle nie żarłam. Jak to jest, że nie mogę się opanować na widok głupiego cukierka? To nie rząd, ale słodycze sprawują nade mną władzę. Rzucisz mi czekoladowego cukierka i mogę iść na wojnę... Mehhh.. Nie dość, że gruba, to jeszcze pie*dolnięta... Witajcie w moim świecie, Robaczki :*

Witam po przerwie :)
W tym roku mam dwa wesela (co najmniej, bo kolejne dwa są niepewne acz możliwe). Pierwsze mam pod koniec kwietnia, drugie na początku sierpnia. Obiecałam sobie, że nie będę wyglądać jak słoń i wzięłam się za siebie. Od tygodnia co drugi dzień śmigam na siłownię i staram się trzymać diety - wyrób własny, po prostu MŻ, no i piję dużo wody.
Jak myślicie, ile jestem w stanie schudnąć do końca kwietnia? 10kg? Póki co, zrzuciłam 2,5kg i czuję się nieźle. Pokusom nie ulegam, na siłownię chodzę chętnie. Macie jakieś wskazówki?
3majcie kciuki po raz kolejny :)
Pozdrawiam.

Ludzie są wredni. 
"Wbić nóż w plecy? Proszę uprzejmie."

Nawet najlepsze komplementy teraz nie pomogą. Dół, dół i z dziesięć metrów mułu... 

Jaki jest najlepszy komplement od mężczyzny wyższego rangą i sporo starszego?

"Jest Pani bardzo inteligentną kobietą".

Cóż, może i jestem gruba, ale inteligencji nikt mi nie odmówi. Zapas dobrego humoru na cały dzień. Jedno miłe słowo potrafi zmienić nastawienie do człowieka o 180 stopni :).

PS. Zrzucanie dupki odcinek 1985. A to dopiero pierwszy sezon :)

No, poległam, no... Lada moment @. Nie chce mi się nic. Brzuch już pobolewa. Chce mi się żreć i nie chce być na diecie. Nie chce mi się nic. Generalnie dupa i o.. :(

Ostatnio byłam we Wrocku. Było cudownie, ale moja dieta na tym ucierpiała. Byłam w nowym miejscu, po raz pierwszy, więc wiadomo, chciałam spróbować lokalnych specjałów. Były boskie, szkoda tylko, że nie dla mojej wagi. Troszkę mi się przytyło, ale na szczęście organizm współpracował i Szklana Menda pokazała 88kg. Ciężko było mi się podnieść, jak zawsze po obsuwie... Dziś postanowiłam się podnieś po raz kolejny. Dietka i siłownia. Tak bardzo mi się nie chciało iść... Tak bardzo... Ale zmusiłam swoje grube dupsko i zrobiłam pełny trening na łapki. Wróciłam zmęczona acz szczęśliwa. Zasnęłam jak dziecko (3 godziny drzemki :P). W czwartek robię nogi, w piątek brzuszek. Będzie się działo. 3majcie kciuki. Znów. I znów. W sumie... Najlepiej nie puszczajcie :).
Pozdrawiam :*:*:*

Jestem tak chora, że nie chce mi się nic. Nie chce mi się chodzić na siłownię, nie chce mi się jeść, nie chce mi się żyć. Kręci mi się w głowie, leje się z nosa, boli głowa i mięśnie, kaszel... A do pracy trzeba iść... Przez ten perfidny katar nie czuję nawet smaku jedzenia. Dziś brat kupił mi ciastka (myślałam, że choć to przyniesie mi chwilę uciechy). A gdzie tam... Ciastko bez smaku. Nawet to nie dało mi radości... No tak... Eintstein nie żyje, Newton nie żyje... Teraz moja kolej.... :P.

3majcie się Kochane. Byle lepiej ode mnie :):*

Dalej walczę i już widzę poprawę. 

Nie obrażając nikogo.... ^^

Obiecałam więc jestem...
Staram się trzymać, choć nie jest łatwo. Wczoraj na przykład pokusiłam się na dwa kawałki makowca, więc postanowienie CUKIER STOP padło. Ale mój organizm przyjął to na klatę i schudłam do 88,7kg :). Nie zmieniam paska, bo za mało, a poza tym, @ w trakcie, więc liczę, że po niej o raz sumiennej diecie waga jeszcze trochę spadnie.
Ostatnio rozpisałam sobie w które dni wybiorę się na siłkę. We wtorek, czwartek i piątek - tylko w te dni mogę. Zajeżdżam od razu po pracy, czyli koło 10.00, a kolejne zajęcia mam ok 15.00 więc spokojnie dwie godzinki mogę sobie pośmigać.
Ostatnio miałam ciekawą sytuację... Tzn, aż zaśmiałam się gorzko.
Szanowny Pan Trener dał mi ciężarek 4kg, pokazał ćwiczenie na łapki i kazał śmigać - 4 serie po 12 powtórzeń. Ja nie zrobię?! JA NIE ZROBIĘ?! Jedna seria - pach! Druga seria - pach! Trzecia - paaaaaaach! Czwarta - o żesz ku%$#@.... paaaach! Dyszę zawzięcie, ale duma poszła na wykresie w górę. Odwracam się w prawo i co ja paczę? Pakerek, lat ok 30, ciężarki w łapach po 10kg i trach.... raz... dwa... trzy... sto pięćdziesiąt... Paczam na niego, paczam na swoje 4 kg, znów na niego... i aż się zaśmiałam nad tą swoją niemocą... :)
Ale to dopiero początek. Jeszcze się będą oglądać :P.
No, a teraz lecę na pogaduchy z koleżanką o wodzie i cytrynie, bom już po kolacji. Trzymajcie się cieplutko :*
PS. Ciekawe ile dupo-kilogramów uda mi się zrzucić do Sylwestra. Tak do 80kg byłoby całkiem fajnie :).