Pamiętnik odchudzania użytkownika:
wiszmana

11 czerwiec - 100 lecie mojego L.O. Oczywiście się wybieram. Na studniówkę też. ( mam na myśli nocny bal).  Dlaczego studniówka? otóż, jestem z rocznika który z racji wprowadzenia stanu wojennego nie miał tego ważnego balu. Jak by co, to buty już mam:) z resztą będzie gorzej.

 Będzie to dla mnie nie lada wyzwanie kondycyjnie i dietowo. Jak na razie jestem dobrej myśli.

Poniżej moje kwietniowe wyczyny:)

Pozdrawiam

94,5 tyle ważę rozpoczynając maj, tyle samo ważyłam 27 września 2007roku (zapis w pamiętniku Vitalii), 9 lat temu. Długą i ciężką drogę przeszłam i głęboko wierzę że, tym razem osiągnę sukces. Aby się nie zniechęcić wydłubałam z szafy bluzeczki, spodnie oraz elegancką spódniczkę, którą miałam na sobie w marcu 2007 roku. Teraz jest nawet trochę luźna. Póki co to garderoby wymieniać nie muszę, ale....kupiłam sobie piękne szpileczki, a co. Zestroję się w nie jutro do pracy

Pozdrawiam:)

26,1- tyle zostało mi do mojej wymarzonej wagi.

Dzisiejszego poranka moja "łazienkowa koleżanka" pokazała 96,1 kilograma. Jakoś to odchudzanie mi idzie.

Wczoraj odłożyłam kolejne spodnie do szafy- bo się rozciągnęły. Dobrze że, na razie nie muszę tracić kasy na ciuchy - mam duże zapasy i z przyjemnością je wykorzystam. Ba, nawet znalazłam w zapasach spodnie nówki sztuki jeszcze z metką, taka zapobiegliwa byłam chowając za małe ubrania. Teraz się przydadzą.

Jeszcze "tylko" 26,1 Oj zejdzie mi się, zejdzie.

Pozdrawiam serdecznie

Witam poświątecznie:)

Bałam się świąt ale było minęło, przetrwałam i jestem z siebie bardzo, bardzo dumna.

Swoją " łazienkową" omijałam szerokim łukiem w końcu ciekawość wzięła górę 97,3 HURA HURA! tego się nie spodziewałam a jednak znowu mnie ubyło. Zaczęłam mocno wierzyć że, mi się uda że, będę mogła osiągnąć wymarzoną wagę. Wiem, mam przed sobą jeszcze długą drogę i nie będzie ona łatwa. Najgorsze są pokusy których nie brakuje. A majówka się zbliża!

UBYŁO MNIE 21 kilogramów!!

Pozdrawiam serdecznie

Dziewięć długich lat zajęło mi osiągnięcie wagi poniżej 100. I stało się! Moja łazienkowa pokazała mi dziś rano 99 i ani grama więcej. Idą Święta, znów będą różne pokusy. Poprzednie święta udało mi się przetrwać dietując. Tym razem będzie gorzej, muszę przygotować obiad świąteczny dla rodziny i niestety nie mogą to być warzywka duszone i mix sałat na deser. tylko coś w ty stylu!!

Dożyjemy, przeżyjemy, zobaczymy. (jakoś to będzie!)

I wahała się, wahała i pokazała równiutkie 100, a przez chwil miała chęć pokazać 99,8 ale i tak jestem szczęśliwa. Moja cierpliwość jest wystawiona na na ogromna próbę, chciałabym szybciej i szybciej ale to niestety tak nie działa. Patrzę na paseczek i wierzyć mi się nie chce że, już 18 kilogramów mnie niema (tyle waży sześcioletnia córeczka mojej koleżanki!). Gdybym miała ją codziennie nosić to byłabym naprawdę bardzo zła, a nawet wściekła. Dzień w dzień, 24 na dobę. 

  Wczorajsze zajęcia 50+ zamieniłam na pilates, później VACU a dziś wszystko mnie boli. Muszę jakoś ten dzień przetrwać, jutro kolejne wyzwanie, ale tylko V.

W piątek robię przegląd szafy.

Pozdrawiam