Ostatnio dodane zdjęcia
Ulubione
Sylwetka
O mnie
Informacje o pamiętniku:
| Odwiedzin: | 572303 |
| Komentarzy: | 5114 |
| Założony: | 30 stycznia 2007 |
| Ostatni wpis: | 30 sierpnia 2021 |
Postępy w odchudzaniu
Historia wagi
Podobają mi się te zmiany w pamiętniku. :) I ściemniać się nie da. Wszysto widać i można częściej się ważyć niż tylko raz na tydzień. Nie chodzi mi tylko o siebie, ale o inne dziewczyny (może chłopaków też). Szczerze mówiąc, nie mam pojęcia dlaczego niektóre się odchudzają. Robią ten sam błąd, co ja kiedyś. A teraz mam problem, bo te wieczne odchudzanie, nawet gdy byłam szczupła, odbija się teraz zbędnymi kilogramami. Wyrobiłam sobie "dzięki temu" beznadziejnie złe nawyki żywieniowe. Trzeba było trochę poćwiczyć i byłoby super. No ale nie warto płakać teraz nad rozlanym mlekiem... Tylko trzeba brac się do roboty nad sobą. Według prognoz do końca marca powinnam przekroczyć 80, to może do końca czerwca uda się dobić do 70. Zrobiłabym sobie super prezent na czterdziechę :) Pomarzyć dobra rzecz. A tak naprawdę, cieszy mnie każdy kilogram w dół.
Mam duże problemy z pełnym trzymaniem się diety i wcale nie chodzi mi o to, że jem więcej, ale o to, że nie to co mam w rozpisce. Bo albo mi czasu nie starcza, albo jestem poza domem. Np. wczoraj. Miałam bardzo aktywny dzień. Z całą rodzinką pojechaliśmy na kręgle (2 godz.), na zakupy a na koniec na łyżwy (1 godz.). Wróciliśmy po 20-tej. Poza śniadaniem zjadłam 3 małe kawałki pizzy, nie byłam głodna, ale dziś na wadze jakby więcej. Wiem, powinnam jadać częściej i niewiele. Muszę się przyzwyczaić, bo do tej pory robiłam sobie zbyt długie przerwy w jedzeniu, a to nie wychodzi na dobre.
Dzisiaj, to już w ogóle będzie masakra, aż się boję jutrzejszego ważenia. Weź człowieku i się opanuj, jak wszędzie pachnie pączkami i faworkami. Na razie byłam dzielna, tylko 3 maleńkie przezroczyste faworki. :) No tak, ale jeszcze nie byliśmy u teściowej. Już wczoraj się odgrażała, że robi pączki. A robi naprawdę mniamniusie.
...od pracy, ale nie od odchudzania. Chociaż mam strasznego lenia, ale mam nadzieję, że to reakcja na nadmiar pracy w ostatnim czasie. Staram się, naprawdę się staram. Nie poddaję się tak łatwo. (Parę rzeczy muszę sobie wmówić, no nie? Nie ma to jak autosugestia!!)
Piątek spisałam na straty: najpierw w pracy dwa kawałki ciasta, bo koleżanka się z nami żegnała, potem u teściowej pączki (nawet straciłam rachubę ile zjadłam), a na koniec uczta serowa u przyjaciół. Ale poza tym i jogurcikiem z muesli na śniadanko nic nie jadłam, więc może nie było tak źle. W sobotę starałam się nie przesadzac z jedzeniem, ale nie miałam samozaparcia, żeby popedałować na rowerku. Mąż też coś zleniwiał i tanga też nie ćwiczyliśmy. Za to w niedzielę już byłam grzeczna - cała godzina pedałowania i godzina tanga. I dziś rano nagroda na wadze: 0,2 kg mniej niż w piątek.
Jedno co mnie martwi, to że nie trzymam się godzin ani zaplanowanych posiłków. Nie wiem, czy to później nie zaowocuje efektem jojo. Muszę pogadać z panią Joasią. No dobra, ale teraz zabieram już się do roboty, bo co z tego, że wolne. W domu trzeba odgruzować, bo ostatnio nie miałam nawet kiedy odkurzyć.