Sobota: godzina step&shape i to by było na tyle
, jeżeli chodzi o poznawanie nowych zajęć z zastępczym klubie. A tak jestem dumna, że nie wyszłam w trakcie, pomimo, że to zupełnie nie moje klimaty, tak skakać po stepie w różnych układach kroków.. a instruktorka..
Niedziela: 10 km rower + 1h TBC + 1h indoor cycling i pomimo, że wciąż nie ma rzutnika i nie mogę patrzyć na góry, czy alpejskie szosy po których niby jadę, to i tak te zajęcia to mistrzostwo
po który ledwo żyję.
Poniedziałek: 20 km rower i pierwsze 10 były wiosenne: +5 stopni, cienka maska i rękawiczki, wiatr w plecy, słońce
w nos. A potem, około 16, przyszła czarna chmura i zamieć się taka zaczęła, jak to tylko przez okno supr jest oglądać. A jak już czas był do domu jechać, to na chodnikach było jako tako(a zwykle to tam jest strefa lodu), a na jezdniach było jak na lodowisku, dosłownie![]:>](http://filesrr.vitalia.pl/gfx/Redactor/emoticons/20/devil.png "]:>")
i takie korki, że jak stąd do księżyca
A ja część drogi jechałam, część szłam podpierając się rowerom, żeby zająca nie złapać. W tych moich wiosennych rękawiczkach
Chyba sobie takie coś zamontuje:
- że uciekłam
i to wcale nie pozioma, tylko jakaś niewygodna, złamany człowiek jest pod niewygodnym kątem i wcale człowiek nie czuje pracy żadnych mięśni tylko rosnącą irytacje.
)
napadał, że nie miałam odwagi i rower z innymi rowerami w korpo nocował
a ja na interwały nie zdążyłam
, w południe kompleks metaboliczny x 4
i udało mi nie się zaplatać w nogi innych i własne..
,
zacinał prosto w nos, ciemno i wiatr jak stąd do księżyca
, dygoczący na zewnątrz (los palaczy nędzny jest w ostatnich latach) pyta: no, jaka dzisiaj odczuwalna_bez zastanowienia mówię +10_mina palacza bezcenna
, chociaż oczywiście pierniczki przeważały.