Zjebałam i to ostro moi mili!
Moja waga nawet nie przypomina tej na pasku! Dziś doszło do mnie, że jeśli nie wrócę do nawyków sprzed dwóch miesięcy to wrócę do swojej wagi z początku diety... Jak mogłam tak się poddać??!!![]()
Wracam do Was. Odwiedziłam pamiętniki starych znajomych z Vitalii i żal mi, że nie dotrzymałam Wam kroku. W czasie kiedy ja na powrót tyłam, Wy walczyłyście, a co najważniejsze wygrywałyście. Szczerze Wam gratuluję i biorę się dziś za swoją małą walkę. Pierwsze moje postanowienie: trzymać się z dala od posiłków serwowanych w pracy (podjęłam ją na wakacje, a moja firma zajmuje się serwowaniem posiłków obiadowych, oczywiście wszystko tłuste i wysokokaloryczne!![]()
). Trzymajcie kciuki bo jeszcze o mnie usłyszycie ![]()
Wracam do Was. Odwiedziłam pamiętniki starych znajomych z Vitalii i żal mi, że nie dotrzymałam Wam kroku. W czasie kiedy ja na powrót tyłam, Wy walczyłyście, a co najważniejsze wygrywałyście. Szczerze Wam gratuluję i biorę się dziś za swoją małą walkę. Pierwsze moje postanowienie: trzymać się z dala od posiłków serwowanych w pracy (podjęłam ją na wakacje, a moja firma zajmuje się serwowaniem posiłków obiadowych, oczywiście wszystko tłuste i wysokokaloryczne!
). Trzymajcie kciuki bo jeszcze o mnie usłyszycie 
Poza tym to oczywiście dziś już koszykówka zaliczona, przede mną jeszcze brzuszki i jakieś dywanówki, no i oczywiście bieg! Ach, ależ jestem dziś podekscytowana! Nawet sobie nie wyobrażacie, co swoją drogą jest dość dziwne bo za dwa dni @
A jutro basenik (jupiii!!!) i to dwie godziny zupełnie za darmo
Cieszę się, bo dawno nie pływałam (z tydzień) przez te święta i zjazd do domu itd. Dzisiaj już Wam nie marudzę. 
i to jest mój największy błąd jeśli chodzi o gubienie zwyżkowych kilogramów. Otóż gdy jestem aktywna na Vitalii (chodzi głównie o dodawanie wpisów min. 3 razy w tygodniu, bo czytam was niemalże codziennie) to nie popełniam żadnych dietowych gaf i na wysiłek fizyczny, ćwiczenia poświęcam tyle czasu, ile sobie zaplanuję, natomiast gdy zapominam o wpisach wszystko bierze w łeb. To Wasze komentarze dają mi siłę i dzięki Wam trzymam się w swoich postanowieniach (podejrzewam, że jestem po prostu bardzo uzależniona od opinii innych i w sumie sama już nie wiem czy to dobrze, czy źle
). Chcę być piękna dla siebie, ale przede wszystkim chcę czuć się 
, a z ruchu na jakiś czas musiałam zrezygnować bo połamałam nos podczas gry w koszykówkę (dostałam przez przypadek w twarz)
. Całe szczęście złamanie nie spowodowało zmiany obrysów nosa i szybko mój spuchnięty kinolek wrócił do normy. Jednak przez czas gdy mnie bolał zrezygnowałam z biegania i robienia brzuszków (podczas ich wykonywania zwiększa się ciśnienie i bałam się krwawień). Wczoraj i dziś na szczęście rower już zaliczony (chociaż uczę się topografii Wrocławia
i miejscowości pod nim leżących) i dieta jest ok (prócz dzisiejszego Milky Way'a - ale cały dzień chodziło za mną coś słodkiego, a prawdę mówiąc nie przepadam za słodyczami, no i się skusiłam). Postanowiłam sobie, że od dziś wpisuję co zjadłam - przynajmniej będę się pilnować. Na koniec publikuję zdjęcia mojego brzucha. Nigdy prędzej nie robiłam tego typu rzeczy, bo najzwyczajniej wstydzę się swojego ciała. Może parę szczerych opinii od Was otworzy mi oczy. Zdjęcia robione są telefonem, także z góry przepraszam za jakość. 
Może to i nie szał ale po tak długim zastoju dla mnie to jak grom z jasnego nieba, a do tego w niepamięć (mam oczywiście taką nadzieję) poszło 74 kg 
Kuźwa ależ już bym chciała zobaczyć 6 z przodu, mam nadzieję, że mi się uda do 1 maja, ot co!
Po pierwsze: poszłam tam, rozebrałam się i miałam gdzieś co sobie inni myślą. Po drugie: weszłam do wody i pływałam całe 60 minut bez przerwy pełnym stylem (kraul) bądź wyłącznie rękoma
? Czyli muszę wyjść? No spoko w sumie to nie wiedziałam bo pierwszy raz tu jestem
R: -Masz zamiar częściej tu przychodzić? 
A w dupie z tym - teraz powinnam myśleć wyłącznie o mojej diecie, a na ten basen pójdę jeszcze raz (może jutro) i mam nadzieję, że będzie ktoś inny strzegł naszego bezpieczeństwa (bo jeśli miałabym spotkać tego pana jeszcze raz, to już bym się wstydziła
Najbardziej jestem jednak zadowolona z braku zajęć na psychiatrii (i nie chodzi tu o pacjentów - wręcz przeciwnie: o mojego jakże ekscentrycznego prowadzącego i o aurę jaką wokół siebie stwarza
ale pójdę tam - nie myślcie sobie, że nie! Trzeba czasem zawalczyć ze swoimi słabościami. Kuźwa, a niech się patrzą, ot co! (heh, ale cwaniara, hyhy - zobaczymy jak będzie w rzeczywistości). 
, a co ważniejsze mój K. też od dzisiaj zaczyna rzucać 
. Jednak jestem przekonana, że stoi za tym (jak w temacie) moje rzucanie palenia
i muszę się pochwalić, że póki co, świetnie mi idzie - nie spalam już ani jednego papierosa, nawet do piwka
, jeżeli takowe akurat spożywam (ze względu na dietę oczywiście unikam takich sytuacji, no ale wiecie jak to jest, zwłaszcza na studiach
). Dym papierosowy mnie drażni, a pokus, jakie nachodziły mnie na samym początku, już niemalże nie odczuwam. Jestem z siebie dumna bo paliłam 5 lat (nałogowo - około 20 papierosów dziennie) i prawdę mówiąc nie wierzyłam, że uda mi się rzucić to w cholerę, a jednak to robię
Mimo że nie są one niezgodne z dietą, to chyba jest ich zbyt dużo... I to właśnie jest zapewne powodem tego, że waga stoi w miejscu. Czy któraś z was borykała się z podobnym problemem??? Jak sobie z tym radzić? Czy można pogodzić dietkowanie z rzucaniem palenia??? 
Wiem, że to nie mistrzostwo świata ale mine wystarcza taki wynik w zupełności!!!