Ostatnio dodane zdjęcia

aska1277
aska1277

Więcej zdjęć

Sylwetka

Poprzednia Początkowa sylwetka
Obecna Obecna sylwetka
Cel Mój cel

O mnie

chyba lepsze samopoczucie mnie sklonilo do odchudzania

Więcej o mnie

Informacje o pamiętniku:

Odwiedzin: 1072365
Komentarzy: 36990
Założony: 17 kwietnia 2012
Ostatni wpis: 24 listopada 2024

Pamiętnik odchudzania użytkownika:
aska1277

kobieta, 41 lat, Toruń

153 cm, 65.30 kg więcej o mnie

Postępy w odchudzaniu

Najskuteczniejsze odchudzanie w Polsce.

Wpisy w pamiętniku

29 września 2015 , Komentarze (4)

Ajjj najgorzej jak coś się robi na ostatnią chwile...mimo ,że o tym się wiedziało znacznie dłużej. A mianowicie chodzi o 40 rocznice ślubu Moich Rodziców....Odkładałam dzień po dniu, mówiąc sobie ,że jeszcze jest czas... a tu czasu brak. No i tak sobie wymyśliłam, ręczniki haftowane z napisem oraz obraz na płótnie z wizerunkiem rodziców w dniu ślubu i obecnie :) Jak myślicie spodoba się? Mam nadzieję,że rodzice będą zadowoleni :) Ja osobiście bym chciała taki obraz na płótnie. 

Samopoczucie hmmm teraz z innej bajki...można powiedzieć,że jest ok. Dziś zebranie u dziewczynek.....heheh ciekawe co tam będzie ciekawego....jak wejdę o 16tej to wyjdę o 19ej bajka...

Co się tyczy dietkowania , może być....chociaż chodzi za mną karpatka :)

A jesli chodzi o Pana M. toooo no właśnie chwilę dziś znowu zamieniliśmy...bo stanął na stacji aby sprawdzić czy szef przelał Mu kase na dalszą drogę... no i było tylko pytanie czy wszystko u Nas ok i ja zapytałam czy u Niego ok heheh net cholernie przerywał niestety... i się nie dogadalismy :) Może wieczorkiem gdy stanie na pauzę pogadamy dłużej.... 

Miłego popołudnia 

29 września 2015 , Komentarze (14)

Ooo szyszki nieksztaltne....sama ich nie zjadlam :) a wciagnelam 2 i reszte dziewczynki,a drugi taku talerz zawiozlam mamie i bratu :)

28 września 2015 , Komentarze (4)

Od czego zacząć?! Chcę, aby wróciła dawna Aśka... Uśmiechnięta,wesoła,zadowolona z życia,bez trosk, kłopotów, problemów..... Asiu gdzie jesteś?! Ta Asia która dbała o siebie, co nie oznacza ,że nie dbam o siebie... Chodzi mi o moją dietę, o samą satysfakcję...z diety i przygotowywania posiłków. Brakuje mi radości........z życia....

OOO właśnie Pan M. złapał neta , chwila rozmowy z Nim... odp. na moje pytanie które brzmiało " a co sie  stanie jeśli powiem co czuję? " A Pan M. odp ,że nic sie nie stanie i mam powiedzieć... i napisałam Mu ,że " Ty mnie tylko lubisz a ja Ciebie  nie tylko lubię" ( bo dotychczas oboje sobie mówiliśmy jak to my siebie bardzo lubimy...) ale czuję,że muszę to z siebie wyrzucić...,że czuję coś więcej niż bardzo Go lubię.....wóz albo przewóz, co ma być to będzie.... stawiam wszystko na jedną kartę :(... no i koniec rozmowy, bo Pan M. musiał dalej jechać.... miał chwilę przerwy.... i teraz zostaje mi czekanie aż odczyta te słowa....Czy  będę się pakowała i wracała z córką do mamy? Czy stworzymy w 4 rodzinę? Nie wiem.......A jak mi się chce płakać!!!!!!!! Powstrzymuję się, bo dziewczynki są obok :( a mam ochotę ryczeć....

28 września 2015 , Komentarze (10)

Diabli wzięli moją dietę... kurka wodna, jak ja się szybko poddaje. Jestem zła sama na siebie, no bo wiadomo na nikogo nie mogę być zła za moje porzucenie dietetyczne . Te moje foszki kiedys mnie zgubią... Wystarczy,że coś nie pójdzie po mojej myśli i bachhh. Panuję nad sobą do pewnego momentu....a później nici z diety. Wiem,że moje posiłki nigdy nie były specjalnie dietetyczne, ale mimo wszystko udawało mi się na nich chudnąć....A teraz wpadłam w jakiegoś doła i nie mam ochoty niczego przygotowywać. Może powodem jest to ,że postanowiłam napisać do Pana M. Pan M. jest za granicą...postanowiłam wykorzystać to,że nie ma na chwilę obecną neta. Napisałam  wiadomość na whatsAppie o następującej treści... "A co się stanie, gdy powiem co czuję? ". Wiem ,że odczyta to dopiero gdy będzie miał dostęp do neta. Może zachowałam się jak dzieciak...ale jakoś nie widziałam innego wyjścia na rozpoczęcie tego tematu. Czy boję się odpowiedzi? Tak owszem :( 

28 września 2015 , Komentarze (8)

27 września 2015 , Komentarze (11)

Jejku jak z tym walczyć? Ale to nie moja zazdrość, tylko dziewczynek? Jedna jest moja, druga Mojego partnera...mieszkamy razem... i gdy córka mojego partnera dostanie coś od matki to moje dziecko zazdrości strasznie.... ale żeby nie było , matka dziecka mojego partnera odzywa  przekazuje coś dziecku 2-3 razy do roku, jak się Jej przypomni ,że ma dziecko...Natomiast ojciec Mojego dziecka nie pamięta o Niej  wcale, nawet raz do roku nic dziecko od Niego nie dostanie... To przykre....Wiem,że dzieci bywają zazdrosne... ale moja wybitnie.... Kurcze obie dostają wszystko co dusza zapragnie ( oczywiście jeśli finanse pozwalają ) tłumaczę,tłumaczę.....ale nic nie dociera... Serce mi pęka...bo nie wiem jak dziecku wytłumaczyć.....Aż mnie korci,żeby napisać do ojca Mojego dziecka... ale co Mu powiem , co napiszę...i tu wielka pustka. Bo najchętniej bym powiedziała " Ty draniu krzywdzisz dziecko........." ale po Nim to spłynie .....Tak mnie serce zatyka,że aż nie mogę oddychać....a najgorsze jest to,że jestem sama z dziećmi, bo Pan M. pojechał w trasę.....

Jak uważacie pisać do Niego? A jeśli tak to co napisać?

27 września 2015 , Komentarze (9)

Jakie zdziwienie mnie wczoraj spotkało... napisała do mnie kobieta. zaproponowała przyjaźń. Pierwsza moja myśl, wal się kobieto...zaczęła pisać,że chętnie by mnie polizała,że ładną buźkę mam... kurczę ja przyciągam lesbijki?! Nie, nic do nich nie mam , pracowałam nawet z kilkoma, znam i gejów. Teraz nasuwa się pytanie czy to jakaś prowokacja ? Czy faktycznie spodobałam się kobiecie? Podejrzewam pewien podstęp,ale do końca nie mam pewności.

Jak Wy byście zareagowały na taki podryw? Dodam jeszcze ,że nie jestem zainteresowana :)

27 września 2015 , Komentarze (20)

 Haaaaaaaa tak byłam w kościele. Dziś usłyszałam,że poszłam do kościoła tylko dlatego,że dziecko ma komunię i musi chodzić na mszę… Coś w tym jest, ale nie do końca. Owszem  od czasu rozwodu czyli w ciągu ostatnich 5ciu lat byłam w kościele chyba 5 razy…Jednak teraz poczułam jakąś wewnętrzną siłę, aby iść… Takie wyciszenie, skupienie myśli tego mi było trzeba. Ale,że co mam chodzić do kościoła aby się wyciszać i skupiać? Byc może to moja droga….Jednak poniekąd to prawda chodzę , ponieważ dziecko ma komunię i trzeba dac dobry przykład..Może nie  jestem jakimś arcy przykładem, ale mimo wszystko póki mogę iść z dzieckiem to pójdę. To nie jest tak ,że ja nigdy nie chodziłam, bo jako dziecko często z rodzicami chodziliśmy, co niedziele…jednak z czasem dorastania zaniechałam tego… czy żałuję? Może troszkę. Ale ta dzisiejsza wizyta, dała mi do myślenia. 

 
Share on twitterShare on emailShare o

26 września 2015 , Komentarze (8)

Zupełnie z innej beczki... jak to jest z tym uzależnieniem od internetu... coraz więcej osób korzysta nie tylko z komputerów stacjonarnych, laptopów, tabletów ale i z telefonów....Czy to jakas plaga? Uzależnienie? Gdzie sie nie obejrzeć ktos gdzieś szpera, na przystanku, a autobusie , tramwaju, w drodze....Czy ja jestem uzależniona?  Tak ,uważam,że jestem.... Rano siedząc w łazience odpalam neta w telefonie... zerknę co kto napisał i wylogowuję sie z  neta ... Zaspokoję swoją ciekawość i heja dalej do przodu... A Wy tez tak macie?

26 września 2015 , Komentarze (4)

Stosunek do byłego męża? No właśnie jaki to ja mam stosunek .....Jesteśmy 5 lat po rozwodzie, to fakt, ale dopiero teraz dotarło do mnie, że ten człowiek nic dla mnie nie znaczy. Owszem długo po rozwodzie dochodziłam do siebie, po drodze było kilku partnerów seksualnych ale nie było to nic poważnego....Krótkie epizody....Czy jestem z nich dumna? Nie. Były mąż szybko się pocieszył,żeniąc z kolejna kobietą. dokładnie w tym samym miesiącu co My...hmmm czy to sentyment ? Kobieta z którą się związał, jest totalnym moim przeciwieństwem. Jest chudsza, wyższa,pije, pali, ma tatuaże..i jest niegrzeczna.. Widać potrzebował takiej właśnie kobiety. A jak pięknie walczył w sądzie podczas naszego rozwodu...Pani Sędzino jak kocham żonę :) heheh ale chyba miał na myśli przyszłą żonę :) No ale cóż...Czy mam żal? Tak żal będę miała do końca życia, tyle,że teraz jakoś nie złoszczę się na jego widok...Mam żal,że kłamał, oszukiwał, a mało tego brał za moimi plecami kredyty :( Żal o to ,że olał dziecko.... a na chwilę obecną zapomniał,że to dziecko istnieje. Jakim to trzeba być człowiekiem aby zapomnieć o tym,że się ma dziecko... A mało tego nawet robiliśmy badania DNA tzn w sumie do nich nie doszło bo tatuś dziecka złożył tylko pozew w prokuraturze ale na badania się nie stawił. No bo trzeba było zapłacić 2500 zł więc poleciał w kulki, a tak poważnie myślał,że się wystraszę i może powiem,że to nie Jego dziecko...a tu zonk :) dziecko jest w 100 % Jego, ponieważ był pierwszym moim partnerem seksualnym :) To na chwilę obecna tyle z cyklu " były mąż "