Pamiętnik odchudzania użytkownika:
charlotte160

Hejka! 

Dzień 3 mija powoli :) Mogę powiedzieć, że nie było źle. Trochę przekroczyłam deficyt, ale jutro wyrównam :) Dzisiaj mam sporo pracy i siedzę przed komputerem od rana. Myslałam, że znajdę czas na ćwiczenia, ale się nie udało. Powoli planujemy ślub z moim eM. Ustaliliśmy, że podczas wigilii się zaręczymy. Jesteśmy razem 4 lata i planujemy slub cywilny oraz dziecko w przyszłym roku, więc wypadałoby się zaręczyć :) Chcemy to zrobić w święta, bo ten rok był okropny dla mojej rodziny i chcemy wnieść trochę radości chociaż na jego końcówkę. Oczywiście wszystko zależy od tego czy mój tata będzie już w domu na święta, bo eM chciał go oficjalnie poprosić o moją rękę. Jeśli pobyt taty w szpitalu się przedłuży to przeniesiemy zaręczyny na inny termin.

Hej! 

Wczorajszy dzień mogę uznać za udany :) Zjadłam trochę za dużo na kolację, bo czułam sie przejedzona, ale to nic. Będe miała nauczkę. Zmieściłam się w deficycie a menu było bardzo podobne do poprzedniego. Dzisiaj trochę pozmieniam, żeby się nie znudzić :) Nie wiem czy też tak macie, ale ja jak mi coś smakuje to moge jeść to codziennie nawet przez miesiąc :) Dzisiaj planuję rozpocząć treningi. Moze zacznę od skalpelu Chodakowskiej albo Mel B. 

Witam wszystkich!

Po... 6 latach wracam do odchudzania. Do 2015 roku utrzymywałam swoją idealną wagę. Później zaczęły się problemy w związku i przyszła depresja a wraz z nią otyłość 1 stopnia. W ciągu roku przytyłam 35 kilogramów i utrzymuję tą wagę do dzisiaj :( Nie zliczę ile razy podchodziłam do odchudzania. Za każdym razem pokonywało mnie moje obżarstwo... Wczoraj zaczęłam myśleć o tym wszystkim i doszłam do wniosku, że mam dosyć. Już najwyższy czas wziąć się za siebie. W przyszłym roku chcemy się starać z moim eM o dziecko. Mam zamiar w tym roku zacząć robić badania i powoli przygotowywać się do ciąży. Nie chcę zaczynać tego nowego etapu z otyłością, bo to nie będzie dobre ani dla mnie ani dla dziecka. Poza tym wiem, że jak przytyję w ciąży 20 kilogramów to już będzie dramat. Poza tym myślę o tych wszystkich ubraniach w które chciałabym się wcisnąć. Mam tyle świetnych rzeczy w szafie... a nie noszę ich bo nie mogę na siebie patrzeć.  Dzisiaj przyszły dwie nowe sukienki - piekne! Będą mnie motywować do schudnięcia. Chciałabym do świąt wyglądać w nich w miarę ładnie. Trzymajcie kciuki! Będę codziennie dodawać wpis. Dzisiaj dieta 100% Śniadanie: Tortilla z jajkiem, szynką i awokado

II śniadanie: batonik proteinowy i kawa z mlekiem

Obiad: Zupa krem z dyni i 2 kromki chleba żytniego z łososiem

Podwieczorek: Niestety drugi batonik proteinowy

Kolacja: Tortilla z pieczarkami i serem + twarożek ze szczypiorkiem

Zmieściłam się w deficycie :) 

Bardzo długo mnie tu nie było a jak wracałam to tylko na chwilę. Tym razem jednak nie mam zamiaru uciekać. Od 13 maja ćwiczę w miarę regularnie, zdrowo jem i waga powoli spada. Dzisiaj jadę po nowe spodnie bo wszystkie są za duże.  Na nowo odkryłam, że dieta to nie jest zło konieczne i można pięknie chudnąć nie rezygnując z niczego. Grunt to zmieścić się w bilansie kalorycznym.  Póki co na minusie 7 kg. Z 110 na 103. Trochę dużo czasu mi to zajęło ale jestem z siebie dumna i walczę dalej. Tym razem z regularnymi treningami i zdrową, smaczną dietą. 

To moje śniadanka na które czekam zawsze z niecierpliwością. Są pyszne i nie tuczą chociaż na takie mogą wyglądać :)

Moim celem jest chociaż -10 kg do końca lipca. W połowie lipca czekają mnie ogromne zmiany w życiu i chciałabym w to nowe życie wejść z nowym ciałem, wysokim poczuciem własnej wartości i pewnością siebie. 

Dzisiaj dzień . Wczoraj było bardzo zdrowo i tak smacznie że aż sama sobie zazdrościłam :D Dzisiaj też jest super. Zamiast słodyczy jem orzechy i suszone śliwki jak mnie najdzie ochota na coś zakazanego. Kupiłam książkę o terapii sokowej i piję dwa soki a właściwie koktajle dziennie. Nie wiem czy sobie wkręcam czy nie ale mam wrażenie że brzuch mniej wystaje. Waga pokazała 104 dzisiaj ale mam @ więc może woda się zatrzymała, zobaczymy. Muszę się jeszcze do ćwiczeń przekonać. 

Nie jadłam od trzech dni czekolady, żelków itd. Nosi mnie, mam ochotę zjeść wszystko co mam w domu a i tak bym się tym nie  najadła bo to nie jest słodkie! Zjadłam na 2 śniadanie 2 Day Up i morele suszone a mimo to czuję chęć sięgnięcia po słodycze. Za jakaś godzinę będzie czas na obiad i opcham się warzywami z kurczakiem :P Rano zaliczyłam skalpel 20 minut, wieczorem zrobię resztę plus spacer.  Przez pracę jestem cała w stresie dzisiaj,  ledwo dycham. 

Byłam na basenie, zrobiłam tylko dwie długości basenu bo byłam z córkami. Babcia i ciocia siedziały chwilkę z nimi. Później musiałam pływać ze starszą córką tzn uczyłam ją :) Trochę się przy tym namęczyłam ale pewnie zbyt wielu kcal nie spaliłam :P Zrobię dzisiaj Skalpel. Strasznie mnie kusi żeby iść do sklepu i kupić eklerki i babeczki z galaretką... :/ Powstrzymuję się jednak. Zjadłam kawałek ciasta czekoladowego które upiekłam wczoraj - wersja zdrowa.  Na obiad zrobię chyba fileta z kurczaka z warzywami.

Już zapomniałam jak to jest zaczynać.

Tak mi się nie chce, każde ćwiczenie to niesamowita walka z samą sobą. Cel do końca lutego to 99 kg. Myslę, że to realne ale początek jest taki straszny. Wiem, że za dwa tygodnie będę z chęcią ćwiczyć a za miesiąc nie będę sobie wyobrażała dnia bez treningu. Wiem, że za miesiąc będą już efekty ale dlaczego do cholery tak mi się nie chce?

Mam już dość bycia grubą, zaprzepaściłam wszystko na co tak ciężko pracowałam 4 lata temu. Pora ogarnąć się na nowo i mam nadzieję, że mi w tym pomożecie. 

Dzisiaj dzień 1

Śniadanie: Bułka z pastą jajeczną, herbata 

II śniadanie: Koktajl z truskawek i kiwi

Obiad: 2 jajka sadzone, 3 ziemniaczki, brokuły

Podwieczorek: mały jogurt z granolą (łyżka) i 1 kiwi

Kolacja: Omlet z 2 jaj i pieczarkami, 1 kanapka 

Od ponad roku mieszkamy na swoim. D jeździ codziennie do pracy - nawet w weekendy i wraca wieczorami. Nawet jak już jest w domu to nie wiem o czym z nim rozmawiać bo wszystko wg niego jest głupie, on jest najmądrzejszy itd. Poza tym wkurza mnie z kasą ostatnio.  Dzieci cały czas są w domu bo chorują ale bawią sie w swoim pokoju lub oglądają bajki. Ja jakoś nie potrafię się bawić zabawkami. Codziennie praktycznie dzwonie do mamy ale ona ma chyba dosyć... Już nie wiem jak sobie poradzic z tą samotnością, jak znaleźć kogoś z kim będę mogła rozmawiać, wychodzić na ploteczki itd. Z dziećmi wychodzę, dobrze się z nimi bawię ale potrzebuję dorosłego towarzystwa,