Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Opcja

Tęsknię za wiosną i świętym spokojem . Tęsknię za nic nie robieniem.

A tu sie nie da. Kawy mi zabrakło , Oczy mi się same zamykają.

Właśnie przyszedł sąsiad powiedzieć, że mam "flaka" w tylnym kole. A na dworze mróz. Dociera mnie z każdej strony. Może by tak dać sie spertyfikować jak Sezamek. Tylko tak naprawdę.

Ja to mówie ........kupka liści , zagrzebać sie w nią i przeczekać. tylko co mam przeczekiwać

Przecież i tak się od wielu rzeczy nie uwolnię . Trzeba przez to przejść i już.

Zawsze tak było w moim życiu , że bałam się , dopóki nie poznałam istoty mojego strachu. Informacja na temat rzeczy , która mnie przeraża likwiduje strach i pomaga przejść przez to co nieuniknione.

Wiele lat zajęło mi dojscie do momentu w którym zrozumiałam ,że moja otyłość to choroba .

I głównym sprawcą tej choroby jest moja własna psychika. I co było najtrudniejsze ...................że sama nie dam sobie rady ..........potrzebuje pomocy.

Zbieram informacje . Już wiem , że żadne diety nie są tak naprawdę skuteczne w moim przypadku.

Może na krótki czas , kiedy osiąga sią spektakularny efekt , ale ZAWSZE w efekcie końcowym jest  efekt jojo. I wystarczy , że zakończę diete to wolniej czy szybciej wraca zrzucona masa.

Jedynem ograniczeniem  musi być potrzeba organizmu. Ustaliłam pory posiłków . Jem powoli i tyle by nie czuć ssące głodu .............to jest najtrudniejsze bo moim problemem jest właśnie kończenie jedzenia . No i zwracam uwagi na potrzeby organizmu  czyli tak zwane zachcianki.

Jeśli mam ochote na śledzia to wcale nie znaczy , że moge być w ciąży tylko ,że jest mi potrzebne cos co jest w śledziu. to samo jest naprzykład  z cebulą  czy marchewką. Czy czymkolwiek innym. No i szukam potwierdzenia na to  ,że najlepiej jesc nasze polskie. Bo okazuje sie ,  że np. ziemniaki sa nisko kaloryczne i bardzo zdrowe- zawieraja mnóstwo witamin i minerałó . Naprzykład wit. C maja więcej niż jabłka . Tuczący może być sposób przyprawienia. Albo , że hitem żywienia jest papryka i pomidor. Z olbrzymimi ilościami potasu i innych cennych minerałów i witamin

Że fatalne wpływ na organizm maja kurczaki  z definicji przeładowane antybiotykami i hormonami . Że cudowne , chude szynki faszerowane są nitratami powodujacymi choroby serca. W mikro ilościach nieszkodliwe , ale nikt nam nie mówi , że nitraty odkładaja sie w organiźmie i kumulują. Mało który dietetyk powie nam ile potrzeba nam tłuszczu zawartego w oliwie i maśle do tego ,żeby organizm przyswoił niektóre witaminy i spalił zły cholesterol. A juz nikt nie wspomni o tym ,że nasz ukochany szmalczyk tez od czasu do czasu powinien być spozywany ze względu na unikatowe witaminy , które tylko tłuszcz zwierzęcy zawiera.

itd itd. itd.

Ta wiedza pomaga mi być rozsądna do jakieś godziny 15 - 16 . potem podświadomość wyłącza mi zdrowy rozsądek  i sie zaczyna.

Jest jeszcze jeden element tej układanki . Jak mam zajęcie , które lubie i mnie pochłania to nie musze jeść .

Ale w zimie nie miewam takowych zbyt często i popołudnia to seria działań kiedy to oszukuję sama siebie. Żle się z tym czuję. MAm "moralniaka " wielkośći Kilimandżaro , ale .................

Jest postęp , bo przestałam udawać ,że wszystko jest w porządku . A moje niechudnięcie ma nadprzyrodzone przyczyny.

Niemniej jednak , ciagle bujam się z wagą  ........góra - dół.

 Mimo ,że wychodzę z psami 3 x dziennie. W ogóle ruszam się znacznie bardziej niż 2 tygodnie temu. Mimo , że staram sie ograniczać.posiłki. Może to zima jest przyczyną. dam sobie czas do konca stycznia i zobaczę jakie efekty dadzą moje aktualne wysiłki ,

PS. Okazuje się ,że nawet choroba Skarba ma sens. Porozmawiałam z nim teraz o tym moim tyciu i po raz pierwszy usłyszałam od niego ............"ty nad tym nie pamujesz , ja wczoraj zjadłem 2 kromki a ty najpierw 3 a potem jescze 3 ..... ( Ja tego nie pamiętam , albo nie chce pamiętać. ) A za godzinę wrąbałam michę żurku z ziemniakami to było o 14.30 a o 16 zjadłaś następne 3 kromki . No a potem kolację.

A ja połowy tego nie pamiętam........mózg mi sie ewidentnie wyłacza.

Ustaliłam ze Skarbem  , że póki jest - będę wszystko przy nim zapisywać. I zobaczymy,

Ważne dla mnie jest jeszcze jedno - Skarb w koncu się zainteresował moją szamotaninią

Zauważyłam , że im bardziej akceptuję rzeczywistość , tym bardziej pogodne i komfortowe jest moje życie.

Zabrałam sie za czytanie zaległych książek ........o asertywności , kreowaniu siebie i jak nie dać się nałogom.

Mam czas. Jestem w domu ze Skarbem i na jego zawołanie , a on nie jest wymagający więc zabrałam się za książki , co to już sporo czasu czekały.

Inna sprawa , że czytanie tego , wymaga odpowiedniego nastawienia.

Nie wiem jak mnie postrzegają inni , ale wydaje mi się ,że uśmiech i spokój pomaga.

No zdarza się , że wybucham ................oj potrafie pojechać po bandzie.

Ale to rzadko i nie tak ekspresyjnie jak kiedyś.

Dużo mi dało AŻ. Mozliwość podzielenia się tym co mnie dręczy i posłuchanie , że inni mają podobne  lub nawet takie same problemy i myśli.

Człowiek jest zwierzęciem stadnym i bycie jakimkolwiek stadzie jest łatwiejsze. Mimo , że nasza kultura jest kulturą induwidualnośći.

Wciskano nam mit , że człowiek to samotna wyspa, że rodzina to obciążenie . Jak popatrzyć to dopiero druga połowa XX w. to wykształciła. Wcześniej  .....może nie tak jak ludy wschodu , gdzie wszystko robi się wspólnie bo tak łatwiej  .............. byliśmy społeczeństwem rodzinnym . Odwiedzającym się. Wspierającym.

Mit samotności jako sposobu na życie , został  chyba nam wciśnięty przez jakiegoś , lekko autystycznego dewianta.

Jest udowodnione , że natura ludzka  2 x    szybciej przyswaja zło niż dobro.

 Więc przyswiliśmy ten kretyński patent na walkę w samotności   ..............................................z samym sobą , z otoczeniem , że wszystkim. Moda, ?????????????? Właściwie to nie wiem co o tym powiedzie, oprócz tego ,że jest .

I nie ma nikogo kto by powiedział że...................... król jest nagi. Że to kosmiczna bzdura

Ja też bardzo długo  wierzyłam że dam radę SAMA.

Mówiono mi zawsze ...........................pozbieraj sie , jesteś twarda , dasz radę.

Im bardziej zbierałam się i DAWAŁAM RADĘ  .......tym było gorzej.

Teraz to widzę.

To nie znaczy , że   uważam , że powinnam rozłozyć się na czynniki pierwsze i tak zostać .............O NIE .

Tylko po prostu walka w samotnośći jest najgorszym pomysłem na życie jaki mi przyszedł do głowy  do tej pory.

I pomyśleć , że tak długo uważąłam , że nie powinnam nikogo obciążąć swoimi problemami.  Bo to nie wypada?????????

Guzik prawda. Nawet jak mi nie pomogą moi najbliżsi w danym momencie , to oswoję ich z moimi kłopotami i jak naprawdę trzeba będzie pomóc to konieczność pomocy  nie  będzie  szokiem tylko normalną reakcją. Pozatym czasem można usłyszeć od innych coś prostego i oczywistego , o czym sama nie pomyślałam. Ale w tym celu nie można odsuwać sie w samotnośc. Trzeba dzielić się sobą . ...........Oczywiście z umiarem

Robienie za sympatyczną bułeczkę przez cały czas też nie jest dobre , bo , owszem nawet nas lubią , ale niekoniecznie traktują poważnie.

Życie składa sie , że złych i dobrych chwil i nie da się wmawiać otoczeniu ,że w naszy życiu jest super.................... jak nie jest. Przestajemy być wiarygodni. 

a działa to na poziomie podświadomości.

Bo uśmiech bo słowa to jedno , a nasza mowa ciała mówi co innego.

No bo jak mnie można odebrac jak mówię z uśmiechem , że jest OK , posykując z cicha i kurcząc się jednocześnie z bólu  ( kolana) .A to najprostszy przykład

Póki co jest dobrze .Skarb śpi, w końcu dał się położyć na desce z nogami w pozycji krzesełkowej ................wrrrrrrrrrrrrrr . JAk już leżał tak z 10 min to nagle usłyszałam.........No widzisz , jak dobrze , że JA na to wpadłem , żeby tak leżeć . Jest super . Szkoda ,że ty o tym wcześniej nie pomyślałaś . Myślałam , że mu zrobię KUKU

Ale ..........................odpuściłam ..............uśmiechnęłam sie i powiedziałam .........no widzisz , co ja bym bez Ciebie zrobiła.

Po czym udałam sie do drugiego pokoju , zasiąść przed kompem.

I teraz jak mówię , że jest ok , to jest . Wiem , chudnięcie idzie jak po grudzie ,

Na spacerze , jak mnie Arni szarpnie to kolana mi  wyrywa , aż się chce krzyczeć, Skarb leży już drugi tydzień,

Ale zaakceptowałam tą sytuację i robię wszystko , żeby to poprawić.I wiem ,że mi sie uda  

A jak mnie dzisiaj dopadło , to po prostu się rozryczałam i Skarb mnie pocieszał . I przeszło

I dlatego teraz mogę z czystym sumieniem powiedzieć . JEST OK

Minął tydzień jak Skarb lezy , a od piątku ja zaczęłam wychodzić z psami . Wyjąc z bólu od czasu do czasu. Nie liczę niedzieli , bo wtedy sasiad powychodził.

W tak zwanym miedzy czasie,  przeszłam na AŻ , jako jedyny wyznacznik - sposób -  walki z nadwagą. Czyli unikam zapalników .......w tym jedzenia jako podstawowego zapalnika. , Mam plan posiłków i się go trzymam i najważniejszy jest dany dzień.

Czyli tu i teraz.

I są efekty. Samochdzik wyszedł z ukrycia a ja schudłam ponad 2 kg i co ważniejsze to nie skok fizjoloficzny tylko tendencja spadkowa od paru dni.    Dlatego wpisałam ten wynik. Ale muszę przyznac ,że to choroba Skarba zmusiła mnie do takiego intensywnego trybu życia.

I dzisiaj ze zdziwieniem zauważyłam ,że nogi owszem dają mi popalić , ale jakby mniej . Łatwiej mi jest taki 20 min spacer przeżyć. Może to ja dzisiaj lepiej się czuje , zobaczymy.

Prawdą jest ,że dziewczyny mi mówiły  to wszystko co teraz widzę i co działa. , Ale jak sie okazuje ..............jak nie sprawdzisz na własnej skórze to nie uwierzysz.

I jeszcze jedno dodało mi skrzydeł do walki . Zobaczyłam bezradność i zażenowanie Skarba, jak przez pierwsze dni nie mógł nic , ale to nic sam zrobić.

Teraz już sie rusza , nawet parę razy dziennie wstanie i zrobi parę kroków, ale i tak jest skazany na mnie.

Nigdy , ale to nigdy do tego nie dopuszczę.Żebym ja tak leżała odłogiem ,  To wszytko co się działo ze mną do tej pory to pikus. To co się dzieje ze Skarbem to naprawdę dramat.

Tylko czemu człowiek jest tak głupi , że musi tak oberwać od życia , żeby zacząć robić te proste i oczywiste czynności mogące poprawić komfort życia.

CZemu sama siebie okaleczyłam w tak okropny sposób.

Ale koniec tych narzekań. MAm teraz cel. Usprawnić siebie i Skarba.

Kurde . Życie jest piękne i szkada czasu na jęki.  Trzeba tak sie cieszyć jak ten koń

I hasło ......................sprawni to wolni ....................to moje motto na zawsze

Już się sama przyłapałam na kompulsywnym żarciu dzisiaj rano. To że zjadłam cieniutką kromkę maźniętą masłem z chudym białym serkiem i czerwoną papryka  to ............pikuś. Potraktowałam to jako śniadanie. Ale to że będąc na fali zeżarłam principolo w czekoladzie - max i bounty , to ewidentnie przegięcie.  Zdecydowanie przerasta mnie ta cała sytuacja.

Skarb ciagle leży, niby lepiej , ale nie wstał z łóżka od środy rano , a co za tym idzie nie wypróżniał się , bo sikanie to nie problem .............chłopy pod tym względem maja ekstra.

Co prawda rozsądnie ograniczył jedzenie .....no żeby go nie cisło. Ale póki co leży dalej.

Sąsiad powychodził mi z psami w niedzielę , ale dziś poszedł do pracy . I chyba nóg mi braknie jak Skarb nie wstanie szybko. On sobie chyba wymyślił , że jak już całkiem będzie bez bólu to wstanie. Ja zwariuję.

A jeszcze dzisiaj miałam super noc  . Połozyłam się o 23 ............o 1 w nocy obudził mnie szczek Arniego No larum prawdziwe  . Wstałam , uspokoiłam psa  i poszłam się napić , o 3 w nocy MAkaron się rozdarł żeby ją wypuścić na dwór ..............I nie ma mocnych , jak nie wstanę to włażi na poduszkę i depcze mi po twarzy  o 4.30  Felicja kazała wypuścić sie na dwór , ta z kolei ma tak przeraźliwy miauk ,że umarły potrzebował by stoperów do uszu. O 5 MAkaron się rozdarł , żeby ją wpuścić.Jak nie wpuszczę to drapie pazurami po szybie aż zęby wykręca  O 6 Arni wmelował sie na łóżko i zrobił mi językim sondę ucha.

I tu już nie wytrzymałam.

Rozryczałam sie jak małe dziecko , wyłam, szlochałam , łkałam.  A Skarb mnie pocieszał . No ale jemu to "wsio rybka" ...............o żre relanium co mu lekarz przepisał ...........no ale jednak pocieszał on mnie a nie ja jego

Bo sie okazało ,że

po pierwsze to kondycji zero

Po drugie ......kolana mam do bani i jak polatam 3 razy dziennie z psami spinając przy tym mięśnie bo  ślisko to kolejny dzień napawa mnie takim przerażeniem ,że wpadam w doła

Po trzecie .......takie psychiczne rozterki to mnie dobijają , ja jednak miałam cudownie spokojne życie.

I co dalej . Nie wiem .

Waga  się zaparła na 145 kg . A ja sobie wmawiam , że to nie moja wina tylko .................no właśnie kogo . Nie ma na kogo zwalić. .

Więc co dalej. Nie będę sie usprawiedliwiać. Bo przed kim . Zawaliłam ......po raz kolejny.

Więc zostaje mi tylko zacząć wszystko od początku . I tym razem nie będę sie miotać , tylko postawie na AŻ

Przegladając medytacje AŻ za ostatnie kilka dni znalazłam dwie , bardzo znaczące sentencje .

Pierwsza  .......................Człowiek nie wierzy, że nie żyje według swoich przekonań

I tojest głęboko prawdziwe  , bo ile z nas robi dokładnie to co mówi , że zrobi .........lub powinno zrobić. Ja jestem najlepszym tego przykładem .

A druga

Sztuka bycia mądrym jest sztuką znajomości tego, co pominąć

Znajomy to ujął tak ................ prostota to największa mądrość. Czyli im prościej tym lepiej dla nas i naszego życia .

Nie mylić prostoty z siermiężnością

I tego się bedę trzymać.

Bez wydumek .......... w których tak jestem dobra. Bez zawijania w argumenty.

Po prostu ....................Od początku

A

Przeglądałam zdjęcia i to takie przypomnienie lata  

Od 3 lat mój mąż wychodził z psami . Ja oszczędzałam nogi. Oczywiście , czasami zdarzało mi się wyjść od wielkiego hallo , ale to naprawdę rzadko. A jak jechałam na wakacje to pies, który był ze mna po prostu biegał luzem. Bo mój pittbul się rzuca na psy i wyprowadzanie to nie kwestia chodzenia tylko kwestia szarpnięcia,  kiedy Arni wystartuje , jak zauważy wcześniej niz ja, jakiegoś psa .

A tu proszę bardzo ,  życie po raz kolejny udawadnia ,że możemy dwa razy więcej niż nam się zdaje.

Mój Skarb leży od wtorku popołudnia z wypadniętym dyskiem . Synus wyszedł jeszcze wczoraj rano z psami i .......................pojechał do pracy. No,  a trudno by było wymagać , żeby dojeżdżał 3 razy dziennie 50 km w jedna stronę , tylko po to żeby wyjść z psami.

No i zmusiło mnie . w południe  raz , w wieczór drugi.  Tak mnie to ...................no brak określenia co sie ze mna działo . Że wieczorem ............po 23 walnęłam sobie 2 kotlety panierowane z Żółtego sera z zapieczonym lekko na wierzchu resztą jajka. Do tego 2 kromki chleba.

Z ciężkim żoładkiem i ciężkimi wyrzutami sumienia - poszłam spać.

Rano, odwaliłam numer mojemu Skarbowi  pt.

Jesteś hipochondrykiem , histerykiem , a wogóle to spróbuj w końcu się ruszać.

Mój Skarb , popatrzył  i zapytał , ................a co wkurza Cię wychodzenie z psami????????????

No skręciło mnie , zaczłam....mówiąc delikatnie...............owijać w bawełnę.

I żeby wyjśc na swoje,  rzuciłam na szalę swoje doświadczenie w walce z bólem. Szantaż ????

I samej mi się głupio zrobiło.

Bardzo głupio  , tym bardziej , że zobaczyłam jak przykro jest mojemu mężowi.

Pogubiłam się . Nie wiem czy to strach  i bezradnośc czy po prostu zwykły egoizm w którym trwam już lata całe.  Ano tak . Trwam i uprawiam szantaż emocjonalny , manuplacje bliskimi  i takie tam podobne .............

Poryczałam się , jak dotarło do mnie , jak wiele złych rzeczy robiłam , kierowana egoizmem.

Lata całe powiewam przed nosem moim bliskim , jak  sztandarem następującymi rzeczami :

- że sie poświęcam bo wytrwałam przy mężu alkoholiku - no , ale nie pije juz od kilkunastu lat i to przedewszystkim jego własna zasługa

-bo wytrzymałam z wredną teściową -- kurde , ale jej juz nie ma

- Bo daję radę z chodzeniem, mimo że lekarze mówią , że powinnam na wzżku ---- ale to na własne zyczenie sobie zafundowałam i żadna zasłucha ,że chodzę.

- bo jestem gruba i nie mogę schudnąć ................no to już przesada, mogę tylko opieram sie temu z całych sił. Nie chudnę bo mi się n ie chce troche wysilić

- itd itd. itd.

Wyłazi to ze mnie wszystki porami.

A jeszcze całe życie zabawiałam się w akcyjność.

A jak trzeba konsekwentnie i nudnie, to mnie aż podnosi. Rzucam w kat kupę zaczętych fajnych spraw .Często patrzę , jak ktoś inny korzysta z tego co ja zaczęłam i nie sfinalizowałam  Z czystego lenistwa i niechęci do systematycznego wysiłku

Nie wiem ,czy na palcach jednej ręki policzę rzeczy , które zaczęłam i skończyłam .........sama.

Ale i tak to wszystko co napisałam schodzi na drugi plan po tym jak weszłam na wagę i ..................znowu do góry. TAk się bujam między 145 a 146 kg przez te 4 dni.

I  miałam 2 wpadki. 

No dobra . Koniec z usprawiedliwianiem.

Zacznę od jutra znowu wszystko pisać co jem. I liczyc kalorie . No i cały ruch , czyli spalanie.

Bo te parę dni pokazały mi bardzo wyraźnie parę rzeczy i nie ma tu miejsca na spychanie w kąt.

po pierwsze - mam liczyć tylko na siebie i Skarba. Dzieci i rodzina , owszem pomogą , ale każdy ma swoje życie.

Po drugie - największą wartością jest zdrowie i sprawnośc fizyczna. Jak to jest , to dopiero wtedy inne wartości nabierają właściwego znaczenia.

Po trzecie - Moja najgorszą wadą jest mój egoizm. Jest to powód strachu , lenistwa , ranienia innych w ramach źle pojętej ochrony "własnych interesów" !!!!!

Nie prawda.

 Moją najgorszą wadą jest ciągłe usprawiedliwianie samej siebie

Bosze........ależ ja jestem durna. Po raz koleiny życie mi pokazało  , że mądra to  ja jestem jak trzeba innym radzic.

A zaczęło się kilka tygodni temu , kiedy Skarba zaczęło bardziej boleć biodro.

Przed świetami była do naprawy cała seria bardzo dużych i bardzo ciężkich telewizorów , więc się Skarb nadźwigał. No i w święta się zaczęło . Ewidentne objawy wypadnięcia dysku z bólem aż do kostki. Skarb się darł ,że durna jestem bo on wie lepiej co go boli . A boli go biodro nie  kręgosłup. Więc siedziałam cicho. Po zmasowanym ataku udał sie do lekarza , Wyszło na moje .Ewidentna dyskopatia.

Miał leżeć i szlus. Ale nie , on musiał do pracy bo jeszcze mu przyjęli parę zleceń. i nie ważne ,ż  ma L-4

We wtorek po południu padł na łóżko i próbował sie przekręcic i ..................kropka.

Już nie wstał normalnie , Krzyczał ,  płakał i różne inne sztuki robił. No i dałam się wpuścić jak małolat bez mózgu ,

Z wypadniętym dyskiem to lepiej na twardym, ale mój Skarb odwalił taka histerię ,że on może tylko w poprzek lóżka , znaczy naszego łoża małżeńskiego , bo tak go nie mniej boli i najlepiej jak to ja , a nie on walnę sie na podłogę.

tak mnie skołował , że dałam sie wpuścić. W środku nocy , bo było 12.30 układałm dzielnie  na podłodze 2 stare kołdry ( jedna podprowadziłam psu ) i na to moją poduszkę i kołdrę . .Bo łóżko w drugim pokoju zajął  synuś ,  co to właśnie przyjechał.

O 4 rano wstałam odgnieciona we wszytkich możliwych miejscach. Siadłam no fotelu i dotarło do mnie jak dałam sie wmanewrować.

A on jeszcze rozczulał się nad tym , że mi niewygodnie.

Kurde

Ok 9 rano pojechałam do koleżanki lekarki po kolejne leki , bo wg Skarba -  Ketonal duo - nie działał. Inna sprawa ,że doczytałam się ,że nalezy stosować wyżej wymienionego , jak najmniejsza dawke , bo może spowodować zawał serca. SIC !!!!!

Jak dotarłam do koleżanki lekarki,  to dostałam taką zjebkę , jak mało kiedy. Po pierwsze wytłumaczyła mi ,że ona przez to przeszła , to znaczy przez dyskopatię - 8 miesięcy zajęło jej wyjscsie z tego  -  a Skarb to po prostu rozwleczony jest jak dzidowski bicz , albo bachor co to ma zero odporności na ból z olbrzymimi predyspozycjami do histerii.

No i  ma rację. Przepisała mu relanium i tramal.

I tyle spokoju ,że teraz to przynajmniej śpi a nie marudzi.

Tyle ,że przed chwilą poszedł do toalety.

Wrzask jaki się tam rozlegał to nie do powtórzenia.

Wrócił , padł i zaczął sie nakręcać , jęczeć , napinać. Ale juz się nie dałam. KAzałam mu spokojnie wyrównać oddech i rozluźnić mięśnie , a on dalej z prawie  płaczem , że sie nie da , że tego nie wytrzyma  i jęczy.

No to jak sie rozdarłam , jak pojechałam z nim po bandzie , zwyzywałam od rozhisteryzowanych bachorów i .........................pomogło . NAjpierw sie obraził.

Prawie ze łzami w oczach stwierdził , że ja nie wiem ,  jak to boli i niewrażliwa jestem.

To ja mu szybko przypomniałam o moich nogach. O bólu co nie daje spać . i o tym , że jak bym tak się poddawała , to od 4 lat na wózku bym była,

I się zamknął. i uspokoił . I zaczął oddychać równo, przestał sie napinać i przeszło.

ciężka pora przedemną. Naprawde chory facet w domu to wyzwanie dla każdej normalnej baby, ale rozhisteryzowany , naprawde chory facet to masakra.

I tylko jeden pozytyw z tego wynika.

Nie mam czasu ani ochoty myśłec o jedzeniu . .

Od zawsze lubiłam bawić się liczbami.

Mówi się o tym chyba........................ ścisły umysł.

Jak czegoś nie rozumiałam albo nie docierało do mnie , to jakos tak samo wychodziło , że odruchowo zmieniałam to w procenty, wykresy . No ogólnie .........liczby,

No i ostatanio siedziałam i zastanawiałam sie nad tym czemu teoretycznie nie jedząc zbyt dużo ...........jednak nie chudnę , waga stoi w miejscu i jeśli spada to naprawdę mało .

No i jak naukowo , ale tak , żebym to przyswoiła ..........wyjasnić te wahnięcia prawie do 2 kg dziennie

Wszystko w życiu można opisać liczbami , równaniami.

I tak np. by opisać nas , można pokazać takie równanie

 ( Zdrowie+ waga w normie ) + radość życia  = nasz organizm+ jedzenie i picie + X (czynnik zmienny)

No więc po kolei. Weźmy przykładowo

zjadam śniadanie  to płatki owsiane 50 gram do tego otreby owsiane 30 gram do tego papryki 20 gram , pomidora 20 gram i ogórka też 20 gram. Do tego jogurt lub kefir ok. 100 gram .

To razem jest 240 gram .

teraz drugie śniadanie marchewka, albo jogurt z ogorkiem, albo kromka chleba z czymś.

No dobra kromka chleba - 20 gram do tego serek 30 gram i pomidor 30 gram i sałata jakies 10 gram,  to już 90 gram

Teraz obiad  naprzykład . 100 gram piersi z kurczaka do tego 50 gram ziemniaka i 150 gram sałatki do obiadu z bądź czego.  to razem juz 300 gram

podwieczorek  to 150 gram jogutru i 100 gram owoców  .pod postacia galaretki . razem to 250 gram

No i ew. kolacja najprostsze co mi przychodzi do głowy to zestaw sałatkowy z gotowanej piersi kurczaka z warzywami i owocami . Jesli piersi jest 50 gram a do tego reszt jakies 150 gram to razem mamy 200 gram

Podsumujmy  ..... 240 + 90 + 300+ 250 + 200 = 1080

A ponieważ zadarza się czsem cos więcej a czasem coś mniej to zaokrąglimy to do 1100gram.

Czyli dziennie , przy nawet ostrej diecie pochłaniamy w formie produktów stałych 1,1 kg

Teraz płyny . Do śniadania kawa , potem popijam jakąś herbatke owocową. Do drugiego śniadania tez kolejny kubek płynu.

Po obiedzie szklanka mięty , do podwieczorku szklanka soku  , potem siedząc przy kompie też szklanka herbaty  i po kolacji jakie zdrowe ziółka . Czyli wypijam średnia ok 8 kubków płynów, CZasem ciut mniej , czasem ciut więcej. Zakładając ,że kubki z których piję mają nieco powyżej 250 ml objętości to wypijam średnio 2 litry płynu dziennie. zakładając ,że litr płynu to około 1 kg to dodaję sobie 2 kg dzinnie . czyli .

dziennie wkładam do mojego ciała ponad 3 kg .

Teraz muszę się ich pozbyć.

najbardziej oczywiste  ...........to pobyt w toalecie , stosowna ilośc razy dziennie  . Napewno mniej niż wynosił wsad , bo organizm część zużywa na swoje potrzeby, i z tego zostają te nie spalone w komórkach resztki - popiół, jak w piecu

 Ale resztę trzeba wydalić w formie moczu , kału i potu.

I teraz wystarczy , że zostanie zachwiana gospodarka wodą i zatrzymana będzie wyżej wymieniona w organiźmie ( bo np. za bardzo solimy potrawy i zaburzenie gotowe ) , albo , że mamy ( nieładnie mówiąć ) zatwardzenie  przez 2 dni i wtedy waga skacze.

Bo przeciez to wszystko waży i zostaje w organiźmie. A potem coś robimy ............tabletki , ziółka , ogranicznie soli i znaczna część się wydala i znowu mamy skok , ale w druga stronę.

I tak jak na początku zaczęłam................traktując  nasze życie jako równanie,  to jedzenie , picie będą zmiennymi.

Żeby to unormować musimy wprowadzić jakąś stałą X.

Długo się  nad tym zastanawiałam . Próbowałam potraktować organizm jako taki stały element.

Ale nasz organizm  zmienia się  pod wpływem tych zmiennych o których wcześniej mówiłam. więc nie.  

Organizm nie może być traktowany jako stała.

I został mi tylko jeden element.

I to możemy potraktować jako podstawę. Fundament. OPOKĘ

Na tym możeny budować całą naszą drogę rozwiązania równania.

To ruch , gimnastyka, aktywność .

Każda nazwa pasuje. I w zależności jaką wartośc pod to X podstawimy , takie będzie rozwiązanie

 I to niestety na tą chwilę jest mój największym  problemem.

 Bo tak się dzieje od lat , że w zimie zachowuję sie jak niedźwiedź . Ograniczam ruch do minimum.

Kurde dobrze , że nie zasypiam snem zimowym.

Ideałem by było , żeby można to rozwiązać nie ruszając się , ale tak niestety sie nie da.

Kurde.

No i co by tutaj na początek.

No dobra , na poczatek

       ŻADNYCH POSTANOWIEŃ NOWOROCZNYCH

 A teraz po kolei.

Waga oczywiście  znowu się buja . Jak się okazuje. W moim przypadku ok 2kg , to normalka, I dopóki sie buja nie zwracam uwagi , jak np. wraca przez 3 dni do coraz mniejszej wagi to to zaczyna byc interesujące. No jak bym tak po 20 dkg dziennie zmniejszała to by było fane 6 kg na miesiąc. Ale ciiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii bo zapeszę.

W nowy rok wchodzimy z kolejnym członkiem naszej rodzinnej menażerii. Z córką zamieszkał czarny amstaff , zabrany ze schroniska i wdzięcznym imieniu - Bols.   

Cokolwiek by to znaczyło .

Synuś jak zatrzymał się na chwilę u córki przed Świętami , tak ciagle trwa u niej.

I jak tu nie wierzyć w powiedzenie ,że najtrwalsze są prowizorki.

Tym bardziej , że w tak zwanym międzyczasie curuś nogę skręciła i na konia nie wsiądzie narazie, więc synek ma pretekst, żeby zostać jeszcze chwilę i pożyć na jej koszt .

No bo musi pomóc , ktoś musi na te konia wsiadać przecież .

Skarbowi cóś wlazło w biodro i go BOLI.

A mężczyzna , którego coś naprawdę boli jest po prostu do odstrzału. Nie wiem na ile mi jeszcze starczy cierpliwośći , bo na dodatek do lekarza nie pójdzie . Jakiś atawistyczny lęk przed lekarzami wykazuje i kropka.

A jak mu tłumaczę , że ja nie wiem co mam z tym jego biodrem zrobić , bo medycyny nie kończyłam , to sie na mnie drze , że "w innych sprawach to tak sie wymądrzam , a teraz to sie nie chcę nim zająć".

I nic nie pomaga tłumaczenie , że to inne,  to tylko  podanie kropelek na żołądek, albo witaminki C na przeziębienie . Ewentualnie tabletek od bólu głowy.

Czyli to , co każda kobieta po prostu wie. On tak się boi już samego słowa ..........lekarz , że woli powywać z bólu niż pojść po radę. echhhhhhhhhhhhhhhh.

Jedyna nadzieja w tym , że skończył się ten okres świętowania i wszystko wraca do normy.

Mój organizm też będzie musiał się wyprostować. Bo musze  tu przyznać , że nie okazałam się odporna na pokusy. A każdy kęs chleba powodował atak kompulsywnego obżarstwa.

Wymiatałam lodówkę jak najlepszy  odkurzacz. A potem potrzyłam tępo na wskaźniki wagi.

I po jedynem rozzsądnym wnioskiem , który mi sie belątał w tym czasie po głowie , to była myśł ,że waga mi sie zaraz skończy bo waży tylko  do 150 kg.

I żadnych wyrzutów sumienia , tylko głeboki namysł..............gdzie kupie większą. Bo tej do 150 to już się naszukałam,

Moja podświadomośc uśiłowała mnie zdominować przez te Święta całkowicie.

Lenistwo, obżarstwo i żadnych zmian , bo to wymaga wysiłku.

Pierwsze drgnięcie było , jak w Sylwestra poleciałam do sklepu i po raz pierwszy od 4 miesięcy , oprócz normalnego bólu kolan , dopadła mnie ZADYSZKA .

Wróciłam do domu w stanie kompletnej ruiny  fizycznej i psychicznej.

I wiem już napewno czgo nie chcę.

Nie chcę zadyszki.  Brzuch mi rozdęło i ucisnęło na przeponę. Ciężko się oddycha i serce też to odczuwa. A do tego pozwoliłam sobie na parę kieliszków naleweczki i wątroba po raz pierwszy od 2 lat dała znać o sobie.

Kurde , coś tu dużo tych pierwszych od......................... razów.

No więc dość ,  biorę się za porządek.

Porządek z samą sobą.    Mam plan jak to zrobić .

Przeczytałam całość i rzuciło mi się w oczy stwierdzenie, że moja podświadomośc nie chce , żadnych zmian.

Przecież ja to wiem.

Wszystko bierze się z tego , że jak chcemy coś naprawić , to trzeba coś zmienić , a tego nie znosi nasze mniejsze Ja.

Więc malutkie kroczki.................te 20 dkg na dzień , to bardzo dobry plan.

Pogadałam z kuzynką - lekarką, Nie jest ortopedą ,ale powiedziała , że Skarb za dużo utył po rzuceniu palenie , Te ponad 20 kg , to może byc podstawowa przyczyna bólu bioder.

Więc muszę go przekonać do odchudzania.

Boszeeeeeeeeeeeeeeeeeee. Ale to będzie zabawa.

Ale......................We dwoje łatwiej , to może i mnie sie szybciej uda wprowadzić w życie moje plany.

No bo tak ......................................................................................... 

Trzeba ustalić pewien schemat - rytuał wręcz.

- Plan dnia ,

- plan żywienia,

- ćwicznia

..............i jeśli uda się  to zacząć , trzeba  konsekwentnie powtarzać ...................z napewno duzym wysiłkiem .................przez parę tygodni ,  potem jak stanie sie to rutyną , to powinno zadziałać na podświadomość,............................................................................................. Nie jako zmiana , ale jako norma --------Bardzo ważne

I wtedy się UDA

I jeszcze  jeden sprawdzony truizm , na zakonczenie

Dużo łatwiej rozwiązuje się czyjeś problemy.

A jeśli problem tłuszczu potraktuję jako czyjść ...........................

To ma sens

No to do roboty.

Obiecać, że się czegoś nie zrobi, jest najpewniejszym sposobem na świecie na to, żeby chciało się pójść i zrobić właśnie tę rzecz.  Mark Twain

No właśnie . Znalazłam dzisiaj takie stwierdzenie i może w moim przypadku to własnie jest wytłumaczenie moich problemów z tłuszczem.

 Odwróćmy sytuację. JA jak obiecam ............sobie , że coś zrobie to na bank nie chce mi sie tego robić, Przynajmniej jeśli chodzi o moje osobiste sprawy

No bo tak. Miałam ostatnio parę poważnych spraw do załatwienia . Zęby, papierosy, tusza.

I dopóki składałam obietnice ,........sobie , innym, Panu Bogu , że już się zabieram  , to podświadmonie robiłam wszystko by tego nie załatwić.

Mam to ze wszystkim.

Aż kiedyś po prostu poszłam do dentysty. Troche to trwało,  ale już nie mam szamba w paszczy.

To samo było z papierosami. Dopóki składałam obietnice, przysięgałam na wszystkie świetości , że muszę  bo zdrowie i RZUCĘ palenie , to paliłam jeszcze więcej.

Aż kiedyś kolega powiedział.................Ja nie rzuciłem palenia , tylko póki co ... przestałem palić.

No i pomyślałam i póki co przestałam palić i było to dużo prostsze niż myślałam i prawie bezbolesne .

Nie da się tak po prostu przestać jeść. Bo jak całkiem przestanę to szybko osunę się te standartowe 1,5 m pod poziom. A tego nie chcę.

Więc jak to zrobić , bo chyba tok mojego rozumowania jest prawidłowy.

Dobra. NA początek nie  muszę niczego rzucać . Ani nie muszę ograniczać.

Mogę spróbować ograniczyć lub przestać się rzucać na jedzenie. Ale niczego nie obiecuję.

Po prostu przestanę się zachowywać tak destrukcyjnie  i może mi sie uda.

A właściwie to po prostu wykreślę słowo   MUSZĘ z mojego słownika .

A słowo MOGĘ  będzie w zamian za to.

Póki co waga się zatrzymała . Rok się kończy, To i dobry moment by wprodzać jakieś nowości w swoim życiu. I mogę je wprowadzić