Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Nowotwór

Przykra wiadomość i dodatkowo musi Ci być strasznie ciężko, jeśli tylko Ty o tym wiesz... Życzę Wam siły, wytrwałości i wiary. I przede wszystkim zwycięstwa nad tą paskudną chorobą!

w te Swieta zycze by nowotwor okazal sie zwyklym guzkiem, ktory jest niegrozny!

Duzo sily zycze,bo lekko nie masz

Tata musi wiedzieć, a jak sam będzie chciał powiedzieć innym to powie. Sama mam raka zaawansowanego III stopień (są IV). Na początku szok, płacz, pytanie dlaczego, a dowiedziałam po operacji.

Ja bym wolala wiedziec, wtedy cala rodzina inaczej przezywa swieta i tez to szczegolny czas w kosciele, bardzo wiele kazan pomaga w takich chwilach. Wiem co mowie, moja ciocia zmarla na raka tydzien po Wielkanocy dwa.lata temu. Mam nadzieje, ze z tata bedzie dobrze, ale uwazam, ze takich rzeczy nie powinno sie zatajac.

Witam serdecznie, trzymaj się dzielnie, pamiętaj zawsze uśmiech na twarzy przy tacie choć na pewno nie raz będzie Ci trudno. Pięć lat temu wykryto u mojego taty raka jasnokomórkowego nerki. W naszym przypadku było tak, że tata nie wiedział do końca całej prawdy. Po operacji wiedział, że rak został usunięty i już go nie ma. Miał usunięte obie nerki, był dializowany. Niestety nie kwalifikował się do chemioterapii czy innej terapii onkologicznej. okrutne jest to co teraz napiszę ale to samo realne życie - starałam się tak nim kierować (podpowiadać ) by pozałatwiał na wszelki wypadek różne życiowe sprawy. Chorzy z tak zaawansowanym nowotworem jakiego sobie wyhodował żyją zwykle od 3 do 6 miesięcy. Sądzę, że dlatego że nie był do końca świadomy swojej choroby był z nami 4 lata i okrutne były na szczęście tylko 2 dni. Ale pamiętaj nie można się poddawać trzeba zrobić wszystko co możliwe czyli leczenie, terapia i musicie wszyscy starać się normalnie żyć. Nie zwieszaj niczego, nawet jeśli jedziesz z tatą do lekarza jedzenie możesz mieć w pudełku i zjeść w samochodzie. Tato też nie może zorientować, że nagle świat zaczął się kręcić tylko wokół niego. Życzę Ci wytrwałości i pamiętaj, że człowiek jest z żelaza i wiele zniesie, czerpcie z życia jak najwięcej przyjemnych chwil nawet w przyziemnych prostych sytuacjach.

Przykra wiadomosc ale teraz najwazniejsz bys byla przy nim i nie pokazala zalamania,plakac mozesz w pokoju ale lepiej jai z kims porozmawiasz. Przy tacie zawsze musisz byc pogodna i silna role sie zmienily dzis ty musisz byc wsparciem dla taty. To b.trudne ae b.wazne w walce z nowotworem , w drodze z chroba. Mimo wszystko zycze ci udanych swiat i kazdy dzien sprobuj przezyc jak ostatni czyli najpiekniej najradosniej i najcudniej jak sie da....dzieki temu dasz tacie piekne chwile...

Wiem, co czujesz. Ja półtora roku temu dowiedziałam się, że mój tata ma raka. Lekarze też radzili, żeby na początku nic mu nie mówić. Straszne to było, bo w wypisie miał nazwę choroby. A ze to niezbyt często występujacy nowotwór, nie wiedział jaka to choroba. Nawet modem od internetu schowałam, żeby nie sprawdził. Teraz bardzo dobrze się czuje i jestem dobrej myśli. Z Twoim tata na pewno wszystko będzie dobrze. Trzymaj się. Jestem z Tobą myślami

Mam nadzieje i życzę Wam z całego serca byscie wygrali z chorobą

Trzymaj się Kochana. Jakby coś, to pisz w dowolnej sprawie. W dowolny sposób.

Bardzo,bardzo współczuję! I życzę dużo siły! I mam szczerą nadzieję, że Twojemu Tacie uda się wygrać z chorobą. Trzymam kciuki!!!

trzymaj się , ja mam przeczucie ,że wyzdrowieje - naprawdę ! :)

Ja niespodziewanie przy badaniach rutynowych miałam wykrytego raka nerki złośliwego- 1 sierpnia mnie operowano, teraz jest pół roku po byłam na badaniach kontrolnych ,ale wynik mam dopiero 17 kwietnia. Do tego czasu musze sie denerwowac ,a wlasciwie juz do końca zycia muszę sie denerwowac , mój mąż miał raka złośliwego pęcherza,wycięli mu i żyje. Wyobraź sobie jak czuje sie mój syn w tej sytuacji !!! Wiem , to jest koszmar. Zrób to dla taty - i staraj sie życ normalnie . Nie ma nic gorszego niż to ,ze rodzic widzi jak dziecko sie załamuje z powodu jego choroby ,nie rób mu tego juz sam fakt ,ze on jest chory wystarczajaco go dobije. Ty musisz pokazać ,że jestes silna ,ze sobie poradzisz ,a tata może sie jeszcze wyleczyć . Pozdrawiam . Trzymaj sie !

Wiem co czujesz. Pamiętam jak mój tata zachorował i na święta miał taką przygaszoną minkę, chyba masz racje, że powiesz po świętach. Chociaż wiem ile będzie Cię to kosztować.

to jest straszne. wspolczuje bardzo :(

Bardzo przykra wiadomość.Życzę całej rodzinie dużo siły!

Ściskam ciepło i trzymam mocno kciuki - wszystko jest możliwe i trzeba w to wierzyć. Nie poddajemy się!

Ja juz stracilam tate przez nowotwor bardzo dawno temu jeszcze leczenie nie bylo tak skuteczne jak dzis niestety dlatego trzymam kciuki i wierze ze sie uda. Rodzinie bym nic nie mowila a szczegolnie jemu. Zycie z taka mysla jest bardzo trudne.

Bardzo mi przykro :( Trzymaj sie i badz dobrej mysli.

żadne słowa nie będa dobre, by pocieszyć, ale bądź silna, z tym mozna walczyc, tylko trzeba byc uswiadomionym. trzeba wierzyć i modlić się . mimo wszystko na te swięta- spokoju i radosci z czasu spedzonego z rodzina