Kiedyś słowem dieta określało się, to co jadamy na co dzień. Teraz dietą nazywamy specjalnie ułożony plan żywieniowy mający na celu pomóc nam zrzucić zbędne kilogramy. I tak zapętlamy się w tym. Stosujemy dietę, chudniemy i wracamy z efektem jojo. W dużej ilości przypadków tak się dzieje. Po skończonej diecie często wraca się do starych nawyków lub nieumiejętnie zamienia się ja na normalne jedzenie. Dla mnie ''dieta'' to mój nowy styl życia. Zmiana nawyków przede wszystkim. Poprzez wykluczenie sporej ilości nie potrzebnych nam produktów także możemy chudnąć. Ja zaczynałam dzień od obiadu. I tu już pomijałam dwa śniadania. Obecnie na śniadanie jadam owsiankę z owocami lub otręby z jogurtem i owocami. Na drugie śniadanie jem na przemian omlet z jajek z warzywami, grahamkę z wędliną i warzywami, jajka właściwie pod każdą postacią. Następnie jest obiad. Obiady jadam normalne, wykluczyłam smażenie, jeśli już to na oleju kokosowym i tylko chwilę do ścięcia i resztę w piekarniku. Jem dużo warzyw, ryb i chudego mięsa.Wykluczyłam makarony, zastąpiłam je ryżem. Zamiast ryby w panierce wolę rybę z piekarnika. Z deserami różnie, czasami zjem owoc typu grejpfrut lub mango, czasami wspomniany wcześniej pudding Chia. Na kolację jem mój ulubiony zestaw:
A oprócz tego, zamieniłam cukier na jego brak całkowity :) Sól zwykłą na morską (nie jestem w stanie z niej zrezygnować), słodycze na owoce, orzechy i nasiona. Makaronów staram się nie jeść w ogóle, czasami od święta. Jogurty smakowe zamieniłam na jogurt naturalny z dodatkiem owoców które sama dodam. Kawę zwykła na zbożową, herbatę czarną na zieloną lub czerwoną, soki gotowe na wodę. I najważniejsze, nie jadam po 18.
Można chudnąć nie posiadając specjalnej diety i nie wracać z efektem jojo. Już raz tak schudłam, i wierze że uda mi się znów :)
.... Czyli cukier, cukier, cukier w każdej postaci. Na widok lodów, czekolady i wszystkiego co tylko trochę podniesie mnie ''na duchu'' rozpływam się jak owa czekolada w piękny letni dzień. Zajadam wszystko, powodzenia i niepowodzenia, większe i mniejsze smutki no dosłownie wszystko. A po co? Po co dziewczyno to robisz ? Nie dosyć, że w cycki nie idzie (miseczka B to potwierdza) to rośnie kolejna fałdka na brzuszku. Wystarczy trochę motywacji i koniec? Otóż nie tylko to. Człowiek od cukru odzwyczaja się około 3 miesięcy, to w teorii... A w praktyce jak pewnie nie jedna wie, wygląda to trochę inaczej. Kocham słodkie, kocham podwieczorki. Ale chyba bardziej powinnam kochać siebie czyż nie? No więc moje obżarstwo zwalczam stopniowo. Całkowite odcięcie od słodkości jest okropne- aczkolwiek skuteczne. Jak mam ogromną chęć na podwieczorek serwuję sobie pudding Chia.
Innymi razy zjadam owoca, czasami jakieś orzechy. Skoro jest na coś chrapka czemu sobie odmawiać (oczywiście nie w ogromnych ilościach rzędu jednej porcji obiadowej) ?
I tak powoli do celu żegnam moje kochane ''wspomagacze szczęścia'' i zamieniam je na prawdziwe szczęście ... I dumę, sama z siebie ... Bo w końcu wzięłam sprawy w swoje ręce ( nieważne czy to 16 czy 152 raz! ) Pozdrawiam 
