Pamiętnik odchudzania użytkownika:
midikaa

ale tak to jest, jak się nie było do końca grzecznym i nie podchodziło uczciwie do sprawy... Cóż, muszę się z tym pogodzić i nie liczyć na cuda bo bez ciężkiej pracy cudów nie będzie. Waga właściwie stoi w miejscu, spadki w cm są największe w biuście i w udach, reszta bez większych rewelacji, ale czego się spodziewać skoro sobie tyle czasu luzowałam, prawda? Na nikogo winy przecież nie zwalę bo wina jest wyłącznie moja :)

Wczoraj znów biegałyśmy i pokonałyśmy biegiem prawie 1,5 km bez marszu więc jak na nas to już spory wyczyn :) Co prawda nie było to tak lekkie bieganie jak przedwczoraj, ale też nie było źle. Już nie sapię, dość dobrze pracuję nad oddechem, jedyne co jeszcze było wczoraj to czerwona twarz, ale i to może w końcu opanuję w miarę pozyskiwania formy. Dziś też jest plan na bieganie chociaż po wczorajszym bolą mnie potwornie uda i lekko łydki :) Zobaczymy, jak wybiegniemy. Trasę wczoraj też troszkę wydłużyłyśmy więc stawiamy sobie poprzeczkę coraz wyżej :)

Wczoraj w pracy mieliśmy kiermasz - ubrania i torebki - czasem przyjeżdża taka jedna pani - poszlam z ciekawości za jasnymi spodniami. Mówię Pani czego mi potrzeba a ona spojrzała na mnie i mówi: dla pani to jakiś mały rozmiar. Oj wiecie,że miałam ochotę ją ucałować :):):) wyszłam ze spodniami i spódnicą :)

Dziś praca w domu więc siedzimy sobie z synkiem. Pobudkę miałam o 4.20 bo córce się coś śniło i płakała, potem zażyczyła sobie picie, ale jak z nim wróciłam to już spała :) Przeszło mi przez myśl, żeby wyjść pobiegać, ale za bardzo teraz czuję nogi - może wieczorem będzie lepiej :)

miłego dnia!

przełamałam tego paskudnego lenia! Ha! tak! ja! leń nad lenie w końcu zawalczył znowu! koniec patrzenia na rosnący brzuch i resztę. Napisałam do sąsiadki i... pobiegłyśmy znowu. Ale tym razem we dwie - z tą, która kondycję ma mniej więcej taką, jak ja. Ustawiłyśmy sobie dobre tempo (przynajmniej mi się tak biegło super a i ona nie zgłaszała uwag) i pobiegłyśmy tą trasą, co na początku, przy czym nie wracając wzdłuż kanałku tylko tą samą drogą bo ruszyłyśmy po 21 i po pierwsze się ściemniało a po drugie nie wróciłybyśmy bo zjadłyby nas komary. Ogólnie zrobiłyśmy trasę 3 km i w końcu więcej biegłyśmy :) w zasadzie to czuję,że dziś byłabym w stanie nawet tę trasę zrobić i bez przeplatania jej marszem (no może jedną przerwą, ale nie chciałam przedobrzyć no i trzeba było trzymać tempo z koleżanką. Ogólnie? biegało mi się dziś CUDOWNIE i tak mogłabym biegać już zawsze. Bez zmęczenia, zadyszki, lekko i do przodu. Teraz oczywiście endorfinki buszują więc mogłabym góry przenosić, ale zamiast tego tradycyjnie brzuszki, przy czym dorzuciłam jeszcze trochę innych.
Najlepiej jakby udawało mi się wstawać o 5 i wtedy biegać bo u nas zatrzęsienie komarów a rano byłby spokój i endorfinki byłyby na początek dnia jak lekarstwo na każde zło. Ale czy mój synuś zaaprobuje taką nieobecność mamy jak on rano właśnie najbardziej lubi się przytulać i cycolić? okaże się jak uda mi się spróbować :) trzymajcie kciuki!

Dziś w ciągu dnia wybrałam się na zakupy. Baaardzo dawno nie chodziłam po "normalnych" sklepach (tylko szmateksy) bo z nadwagą nie miałam czego w nich szukać. A dziś?  w H&M kupiłam sobie żółte spodnie r. 38 (i jest luz) w Reserved białą koszulę r. 38 (i jest luz! nawet w biuście!) a w C&A mierzyłam białe rybaczki w r. 36 ale były tak dziwnie skrojone,że w udach były szerokie i jak tylko trochę by się rozciągneły to by mi wisiały więc nie wzięłam (a szkoda, bo eleganckie były więc do pracy jak znalazł). Oh jak to dobrze na duszy jak się mierzy takie ubrania! Teraz się zastanawiam czy to nie jakaś oszukiwana rozmiarówka bo na moje to ja powinnam się mieścić w 40 a czasem wydaje mi się,że jeszcze w 42 a tu taka niespodzianka :)

Witajcie,
nie jestem może wzorem kobiety ćwiczącej, ale już widzę pozytywne zmiany w okolicach brzucha po seriach brzuszków. Robię 150 brzuszków rano i wieczorem - 100 takich "nożyc" jak w Skalpelu i 50 normalnych brzuszków. No i dziś rano się obudziłam z naprawdę ładnym, płaskim (jak na mnie) brzuchem. Kurcze, nie trzeba dużo a już są zmiany. Eh, jaki to człowiek głupi. Wczorajszy dzień upłynął wzorcowo jeśli chodzi o dietę (chociaż nie jestem w stanie utrzymywać stałych godzin posiłków bo zawsze wypada mi jakieś spotkanie, które się przeciąga).

witajcie!
nie pisałam kilka dni bo w zasadzie nie miałam o czym, ale zerkałam do Was w miarę możliwości :) Dłuuuugi weekend z całą rodzinką dobiega końca, wczoraj tak zmęczyliśmy dzieciaki na DD, że dziś córcia obudziła nas prawie o 9.30. Czad dosłownie! :)

Co do mojej zwyżki wagowej, pracuję nad nią póki co dietą. Ale nie jest łatwo. Wiedziałam,że jak zacznę wracać do diety zawierającej mleko zacznie się podjadanie słodkości. Eh. Mam bardzo słabą silną wolę niestety...

Muszę, MUSZĘ wrócić do ćwiczeń. Przynajmniej na rower, ale samej mi się nie chce a jakoś sąsiadki wyciągnąć nie mogę (ale to żadna moja linia obrony). Hula stoi i się kurzy, cudak woła z garderoby o pomstę do nieba,że go tak zaniedbałam, a ja oczywiście tego wszystkiego w pełni świadoma, nadal nic z tym nie robię...

Dziś i wczoraj na sniadanko zrobiłam sobie owsiankę z truskawkami i odrobiną mleka. Ah, jakie to pyyyyszne! :)

Życzę Wam więcej silnej woli niż ja mam ostatnio! I udanej niedzieli. Nie wiem jak u Was, ale u nas pogoda nie może się zdecydować czy się ubrać w słonko czy w deszcz...