Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Tessa25

                                       Widzę ,że sama nie dam sobie rady.

.... dla przyjaciół. Na dwa dni przed świętem faktycznym, ąle pić się chce, a do roboty na kacu nikt nie pójdzie przecież. Wszystko gotowe, torcik zamówiłam ( i zjem go ze smakiem, nie zamierzam się ograniczać dziś), sałatki zrobiłam, włosy zakręciłam. Tylko w kieckę wskoczyć.
Trzymajcie kciuki, żeby wszystko się udało.
Pa, pa

koszmarną wpadkę. Tak mi dobrze szło. A szło dobrze bo latałam calutki dzień. 

.... naszym życiem.
Nie wiem czy śmiać się czy płakać.
Tak jak wczoraj obiecałam sobie i Wam drogie Vitalijki wlazłam dzisiaj nad ranem na wagę (mimo @ która daje mi w kość wyjątkowo). I zobaczyłam:
56,8 kg

czyste szaleństwo.
Lekka, radosna powróciłam do domu po pracy trochę później niż zwykle, spożyłam prawidłowe, dietetyczne śniadanko, wypiłam herbatkę i...... po godzinie zaczęłam myszkować po kuchni. :( Żeby dalej było dietetycznie namieszałam sałatki owocowej, polałam ww jogurcikiem naturalnym i pochłonęłam w ekspresowym tempie. Położyłam się spać bo noc jednak w pracy zarwana.
 A potem.....
I to by było na tyle jeśli chodzi o bycie grzeczną dziewczynką
Wstałam i pożarłam, bo o zjedzeniu nie może być mowy, kromę chleba z makrelą w sosie pomidorowym, piętkę z chleba z masełkiem, którego raczej sobie nie żałowałam, pół buły z miodem, banana z jogurtem i musli, a zakończyłam 4 ciastkami musli (sztuka 58 kcal)
Wrrrrrrr.....
Nie wiem co mnie opętało. Jakby mój mózg w ogóle nie rejestrował tego co robi ciało. Nie rzuciłam się na słodycze wcześniej, nie rzuciłam dzisiaj, zjadłam wszystko to czego sobie już od dawna odmawiałam. Tylko czemu musiałam to wszystko zjeść od razu.
Nie zapiszę tej zmiany na pasku, bo na bank szlag to dzisiaj trafił.
kolejne ważenie w środę.
Wrrrrrr......
Do urodzin 10 dni. Jestem wielka, ciężka i jest mi źle....

Do tego wszystkiego on zachowuje się tak jakby nigdy nic.....

.... tak spędzam walentynki:(
Młoda, zdrowa, niezależna finansowo, nie byle jaka w wyglądzie (bo to widać jak chłopaki się z pracy zachowują), a jednak sama...

I on....
Poza zasięgiem moim....

Generalnie powód do chandry gigant!!!
Do tego zauważyłam, że nie odwiedzam Was regularnie. Nie czytam pamiętników, nie doradzam, nie pocieszam. Po prostu schodzę na psy.
Tak sobie pomyślałam, że może to i dobrze, że w pracy siedzę. Bo nie widzę tych wszystkich snujących się po mieście par, przytulanek i wzajemnego badania migdałków na każdym kroku. Pewnie teraz niejedna z Was się moje kochane Vitalijki obrazi, ale dla kogoś z boku to tak wygląda.

Z dietą nie tak źle. Miałam się jutro raniutko zważyć na wadze elektronicznej, ale dostałam @, więc nie wiem czy sens jest. Bo cuda zobaczyć mogę. Ale bez słodyczy ciągnę już piąty dzień.I nawet mnie nie kuszą.  Więc jest się z czego cieszyć.

Z okazji dzisiejszego dnia składam wam Walentynkę:
Zakochane niech świętują i cieszą się, że są kochane, niezakochanym życzę zakochania, a wszystkim Nam ( i jednym i drugim), miłości każdej: matczynej, ojcowskiej, siostrzanej, braterskiej, przyjacielskiej.

.... ze mną.
Znowu alkohol....
Znowu gigantyczna kolacja....
Znowu kac.... moralny....
Wstręt do siebie....
Znowu postanowienie poprawy i obietnica,że do urodzin (26 luty) będzie to nieszczęsne 56 kg...

Nadal nie mogę spać...

I on....

..... niestety. A dlaczego o tym piszę???? Bo na kieliszku wina sie w ten dzień nie skończyło. 

..... o nim myśleć. To przerażające. Przecież nie mam 15 lat. A nawet, żeby się jeszcze dobić, za 3 tyg kończę 32 lata (Boże, jaka jestem stara!!!!). Przecież obiecywałam sobie: nigdy więcej zaangażowania w coś co nie ma szans.
I proszę.
Dałam ciała.
Dosłownie i w przenośni.
Wybaczcie mi, ale musiałam dziś złamać swoje zakazy.
Wino.....
Czerwone, słodkie, mołdawskie, pyszne......
Nie wiem czy pomoże mi zasnąć
Oby...

....tyle zobaczyłam dziś na wadze (1,1 kg mniej!!!!).  i to mi się śni od dwóch, nadal krótkich dla mnie nocy.