Pamiętnik odchudzania użytkownika:
velonick

No, kiedy? Od 5 sierpnia zaczynam, a doczekać się już nie mogę. 

Wczoraj po raz pierwszy użyłam depilatora. Kupiłam to narzędzie tortur, bo dosyć mam tych maszynek i ciągłych kropeczek na nogach. Wczoraj udało mi się wydepilować z 70% włosków, bo inne były za krótkie i już miałam dość bólu. Liczę na to, że dalsze depilacje już będę mniej bolesne. Uff...

Szykujemy się do roczku synusia. Mieszanka gości różnych, nie wiedziałam więc gdzie wyprawić uroczystość. Mieszkanie małe, urobić po pachy się nie chciałam, zresztą i z dzieckiem nie bardzo jest jak. Rodzice moi zrobili nam niespodziankę i "postawili" imprezę w restauracji. Nic wielkiego, ale zawsze...teraz się zastanawiam, czy to dziwnie nie będzie. No nie wiem... w każdym razie nie wiem (jako, że kobietą jestem, ha, ha) co na siebie włożyć?

Szukam więc stroju odpowiedniego, ale przymierzając sukienki w sklepach stwierdziłam, że mimo powrotu do swego rozmiaru, ciało za bardzo galaretowate jeszcze na jakieś kuse długości. Stawiam więc na spodnie i szałową bluzkę. Może pogrzebię w szafie i coś znajdę... 

Wyciągnęłam stepper i zamierzam ćwiczyć nareszcie...

choć miły bardzo. Intensywny. Zaczęliśmy od piątkowego pobytu na mieście z dzieciakami. 

Zahaczyłam o bibliotekę i wypożyczyłam kilka książek.

Potem zupka w ogródku przy restauracji, spacer na plac zabaw i ogólnie zabrało nam to 3 godziny. Fajnie. Nie lubię w piątek wracać do domu i siedzieć. Muszę się jakoś zresetować po pracy.

Sobota jak sobota, pełna pracy i malowaliśmy balkon; niedziela przyjemna, również spędzona na powietrzu. I zleciało szybciutko. Ach, ja chcę urlop.....

Jak już pisałam moja figura wraca do normy po drugim dziecku. Już nie stresuje się codziennie - " co na siebie włożyć?", bo wchodzę w moje stare ciuchy. Jest ok. Wobec tego nie zajadam stresu i ogólnie jest lepiej. 

Zamierzam dalej rozwijać się i podjęłam się zmiany swojego życia na lepsze. Na początek:

Dom

1. Utwórz ?Kalendarz oczyszczenia domu z barachła?. Co dzień wybieraj mały obszar do ogarnięcia:
Dzień 1: porządek z czasopismami,
Dzień 2: porządek z płytami DVD,
Dzień 3: segregujemy książki,
Dzień 4: porządek z naczyniami kuchennymi itd.

2. Przestrzegaj reguły: ?Wszystko ma swoje miejsce i zawsze odkładam wszystko na swoje miejsce?. W ciągu tych 100 dni przestrzegaj 4 prostych zasad:
Gdy coś biorę, odkładam to na swoje miejsce.
Gdy coś otwieram, zamykam to.
Jeżeli coś upuszczam, podnoszę to.
Jeżeli coś zdejmuję, zawsze odwieszam z powrotem.

Szczęście

3. Wszyscy psychologowie są zgodni ? należy codziennie wypisywać od 5 do 10 rzeczy, za które jesteś wdzięczny.

4. Sporządź listę małych 20 rzeczy, które uwielbiasz robić i upewnij się, że w ciągu najbliższych 100 dni będziesz robił przynajmniej 1 dziennie. Dla mnie to jest np. pisanie artykułów. Dla Ciebie to może być czytanie książki czy spacer z psem.

5. W ciągu kolejnych 100 dni śmiej się przynajmniej raz dziennie.

Zarządzanie czasem

6. W ciągu najbliższych 100 dni zawsze miej przy sobie notes. Zapisuj do niego wszystkie myśli (sprawy, listy rzeczy do zrobienia, daty spotkań itp.), dzięki czemu oczyścisz swój umysł.

6a. Sprawdź, jak w ciągu 5 dni wykorzystujesz swój czas ? ile czasu zajmują dojazdy do pracy, sprzątanie, odpoczynek. Dzięki temu zorientujesz się jak wykorzystać pozostałe 95 dni.

7. Wybierz 1 zadanie o niskim priorytecie, którego możesz nie wykonywać przez najbliższe 100 dni. Zamiast tego skup się na zadaniach o wysokim priorytecie.

8. Określ 5 rzeczy, z powodu których ciągle tracisz czas. Jak domyślasz się, też można to zoptymalizować (np. grać / oglądać TV / siedzieć na Facebooku nie więcej niż 30 minut dziennie)
9. Zrezygnuj z wielozadaniowości i przez najbliższe 100 dni wykonuj tylko 1 rzecz dziennie, usuwając przy tym ?rozpraszacze?.

10. Przez najbliższe 100 dni twórz wieczorem plan kolejnego dnia.

11. Przez najbliższe 100 dni zaczynaj od najważniejszych spraw i dopiero później przystępuj do pozostałych.

12. W ciągu najbliższych 14 tygodni rób przegląd każdego tygodnia. Podczas takiego przeglądu tygodniowego odpowiedz sobie na następujące pytania:
Co udało mi się zrobić?
Z czym sobie nie poradziłem (-am)?
Co robiłem tak, jak należy?

13. W ciągu najbliższych 100 dni poświęcaj co wieczór parę minut na zrobienie porządku na biurku. Niech z rana przywita Cię idealny porządek.

14. Przez najbliższe 100 dni, zanim przejdziesz od jednego zadania do kolejnego, zadaj sobie pytanie: czy rozsądnie wykorzystuję swój czas?

źródło: internet

Podkreśliłam rzeczy w tej chwili najważniejsze dla mnie. Wczoraj  już, zamiast oglądać bezsensownie tv, posprzątałam dwie półki z moimi bluzkami.

Moja waga wraca do normy. Cieszy mnie to niezmiernie, że zmieściłam się w jedne z moich szczuplejszych dżinsów bez wciągania brzucha i spinania pośladków. Oficjalnie można powiedzieć, że wróciłam do ubrań sprzed ciąży 10 miesięcy po porodzie. Hurra !!! Moja radość jest ogromna. Oczywiście ćwiczyć trzeba, by ujędrnić to i owo, bo na plażę to ja jeszcze w tym roku swobodnie nie wyjdę (no, ale w pareo to dam radę:)) Naprawdę polecam dietę owsiankową 1 raz w tygodniu. Działa :)

Mój nastrój powoli się poprawia, ale zmęczona momentami jestem strasznie. Gotować za dużo nie gotuję bo nie mam sił. Jemy na szybko, jakiś makaron lub zupę. W ogóle, kto wymyślił gotowanie ???? Jeść lubię, ale nie gotować.

im więcej robię by schudnąć, tym bardziej tyję. Ja nie wiem co jest....

A może już mi się nie uda i lepiej pogodzić się z tym faktem, może już zawsze będę "grubawa" taka okrąglejsza, mniej atrakcyjna i w ogóle średnia i do niczego....po moim wpisie widać mój nastrój, który mnie ogarnął. Mam jakąś deprechę straszną, która nie chce przejść. Zmęczona jestem i nie radzę sobie ze sobą....ciągle tylko praca, pranie, sprzątanie, gotowanie, 2 małych dzieci, przy których trzeba WSZYSTKO zrobić, prasowanie, zbieranie rozrzuconych zabawek, prasowanie, a jeszcze pobawić się z dziećmi, w międzyczasie zmienić pracę na lepszą bo pieniędzy mało. Nie ja wysiadam, mój umysł i moje ciało już nie może....

Co robić, kiedy będzie ten lepszy czas?

1. Jeśli jesteś zadowolona ze swojego ciała i w pełni je akceptujesz znaczy że jesteś atrakcyjna.

2. Najważniejsze jest zdrowie.

3. Zdrowa dieta i regularne treningi to podstawa. Dzięki temu osiągniesz swój cel.

4. Od czasu do czasu możesz pozwolić sobie na coś nadprogramowego.

5. Nie licz kalorii, najważniejsze są proporcje białko/węglowodany/tłuszcz

6. Nie patrz na kilogramy tylko na centymetry. Możesz mierzyć również zawartość tłuszczu i mięśni w organizmie. 

7. Ćwicz i odżywiaj się tak aby spalać tłuszcz - nie "zjadaj" swoich mięśni. 

9. Wykonanie w 100% planu żywieniowego i treningowego jest dowodem prawdziwej siły woli. 

10. Uwierz w siebie i zmień swoje życie na zdrowsze i lepsze !! wiem że potrafisz.

.... że tym razem się uda. 

Ja znalazłam wiosenne motywacje:

1.Powtarzam sobie: "bardziej kochasz siebie, czy te słodycze (inne jedzenie)?" I odpowiedź jest jedna: oczywiście, że siebie. I nie podjadam.

2.A jeśli już to na modłę Francuzek: tylko odrobinę. Na przykład dziś kupiłam drożdżówkę, ale dosłownie do kawy skubnęłam z niej dwa kęsy (w dodatku małe!). I koniec. Francuzki nie odmawiają sobie niczego, ale za to wszystko jedzą w małych ilościach. Proste? prościutkie! To odkrycie, wyczytane na jednym blogu, stało się dla mnie wręcz kultowym, bo od tej pory stałam się Francuzką mentalną :)))) 

"Typowa Francuzka je dobre jedzenie z uśmiechem. Polka niestety martwi się, że je źle i za dużo.
Francuzki jedzą dużo więcej owoców i warzyw niż my .
Jedzą trzy razy dziennie i na pewno nie podjadają!
Wyznają „syndrom zamka błyskawicznego” ( jak się prawie nie dopinasz to jest źle) i nie wskakują codziennie na wagę.
Celebrują jedzenie, a nie nieświadomie połykają przed telewizorem.
Piją wino regularnie, ale tylko do obiadu – najwyżej dwa kieliszki.
Chodzą piechotą wszędzie tam gdzie mogą, uwielbiają targi warzywne.
Nie stosują diety, a rozmowa o niej to „ faux pas”.
Jedzą wszystkimi pięcioma zmysłami, przez co „ mniej wydaje się więcej”.
Eksperymentują z przyprawami, starają się doprawić tę samą potrawę zawszę inaczej.
Nie jedzą niczego tzw. „ bez cukru”, „ beztłuszczowego” albo sztucznie pozbawionego naturalnego smaku. Wybierają prawdziwe jedzenie ale robią to z umiarem.
Jedzą dużo jogurtu własnej roboty.
Piją wodę w temperaturze pokojowej przez cały dzień."

Taka motywacja mi się podoba :)

we właściwym kierunku. Cieszę się, że dziś założyłam dżinsy, które jeszcze niedawno były "niedopuszczalne" na wyjście. Happy, happy :)

Tempo mam wolne, ale najważniejsze, że brzuch maleje, pupa także, a ja nie cierpię głodu. Jeszcze ze 2, 3 tygodnie bez słodyczy i będę lubić swoje odbicie w lustrze (teraz jeszcze tego nie mam).

Dziś poranek ciężki - dzieci z rana urządziły powszechny płacz - każde z innego powodu. A mamie serce krwawi, bo do pracy wyjść trzeba na czas. Na szczęście jednak udało ukoić się płacze.

Dziś znów nie dam rady pobiegać - mąż w delegacji, sama z dwójką dzieci, więc mam co robić. 

Zastanawiam się dlaczego tak długo nie pisałam nic.... hmm, a już wiem...

To od początku roku choroby przewalały się przez moja rodzinkę, najpierw od stycznia dzieci, raz starszy, potem młodszy, potem z młodszym w szpitalu, potem ja w szpitalu (masakra), potem znów starszy chory i tak upłynęły mi 2 miesiące, nawet się nie obejrzałam. Marzec zleciał tak jakoś "byle do wiosny" i "byle do świąt". A kwiecień powitał mnie z chęcią do walki z kilogramami... początek roku 2013 okazał się próbą dla rodzinnego zdrowia, ale wyszliśmy cało :)

No to ja już na diecie. Drugi poniedziałek owsiankowy.... kocham owsiankę i taki dzień, kiedy nie muszę jeść innych rzeczy to dla mnie wybawienie. (nie muszę gotować, a mąż zazwyczaj zjada "resztki" po niedzieli).

Na owsiance zresztą opieram w całości moja dietę, bo i w tygodniu stawiam na owsiane śniadania. Chyba dostałam hopla na tym punkcie, ale jakże przyjemy i zdrowy ten bzik...

Jak miło teraz, kiedy ciepło, ach...