Od czego by tu zacząć... No właśnie - słowo kluczowe brzmi: ZACZĄĆ 
Dzisiaj definitywnie zakończyłam okres świąt i przy okazji długi weekend. Oj, nie było dietetycznie - szczególnie brzuch odczuł zmianę diety. Przykre dolegliwości zaczęły wracać i samopoczucie się pogorszyło. Ważenie też sobie daruję, bo po co się denerwować niepotrzebnie 
Jak na złość pogoda spłatała figla i zatrzymała nas w domu. Spacery w czasie chlapy i padającego deszczu ze śniegiem nie należą do przyjemności a strach się było przeziębić. Ale od dzisiaj gruba krecha i plan naprawczy do wdrożenia. Chleb już upieczony a w planach powrót do diety. Wiosna nareszcie wybuchła, pora się zacząć ruszać na świeżym powietrzu i poprawić kondycję. Oby ten tydzień był spokojny i dobry pod każdym względem 
Ostatnio dodane zdjęcia
Znajomi (14)
Sylwetka
O mnie
Informacje o pamiętniku:
| Odwiedzin: | 11313 |
| Komentarzy: | 265 |
| Założony: | 26 marca 2017 |
| Ostatni wpis: | 15 lutego 2025 |
Postępy w odchudzaniu
Historia wagi
Dopiero dzisiaj dopatrzyłam się, że właśnie minął rok odkąd założyłam ten pamiętnik. 
Zleciało szybko. Dieta dla schudnięcia z konieczności przekształciła się w dietę FODMAP i zdrowe jedzenie. Najważniejsze - moje jelita i żołądek są w lepszym stanie a ja nie tyję a nawet troszkę schudłam. Mam nadzieję, że do lata pozbędę się tych upartych trzech kilogramów i zmobilizuję się do aktywności i ruchu 
Ostatnie ciężkie przeżycia jeszcze raz uświadomiły mi, że zdrowie i spokój to podstawa dobrego życia. I że trzeba się próbować uśmiechać nawet przez łzy 
Chudnięcie ze stresu wcale nie jest fajne. Bo taki stres jest zabójczy - odbiera nie tylko apetyt ale i siłę na robienie czegokolwiek. Jem przez rozsądek ale i tak mnie mdli. Człowiek chciałby uchronić swoich najbliższych od wszelkich nieszczęść ale się nie da. Można tylko być z nimi, cierpieć i próbować pocieszyć ze świadomością, że to i tak nic nie pomoże.
Śnieg za oknem i duży mróz nie nastrajają świątecznie. Już tak bardzo tęsknię do ciepła, do wiosny, do odpoczynku i do mojego M. Może przyszły tydzień będzie lepszy...
Miło jest usłyszeć od męża: jesteś kobietą mojego życia 
A że słońce pięknie dzisiaj świeci to będzie dobry dzień 
Dziwny dzień, który minął bardzo szybko. W pracy dużo zajęć, czas leciał, zdążyłam zjeść tylko dwie kanapki. Potem dentysta i obiad dopiero przed 17 
A godzinę po obiedzie miałam ochotę na zjedzenie czegoś konkretnego. Zrobiłam placuszki z płatków owsianych i mąki kukurydzianej. Trochę mnie to zapchało ale po wrzuceniu tego wszystkiego do kalkulatora wyszło mi tylko około 1300 kcal. Dojadłam jeszcze 300 - pomarańcza i żółty ser bez laktozy. I teraz nie wiem czy dam radę ćwiczyć z pełnym żołądkiem bo nie chcę żeby skończyło się refluksem i zgagą 
No nareszcie! Przełamałam się - gimnastyka zaliczona 
Razem 30 minut rozgrzewki! Myślę, że będę to powtarzać do końca tygodnia żeby nie doprowadzić do zakwasów i bólu. Czuję jak napięte mam mięśnie karku i ramion i muszę uważać, żeby nie zrobić sobie krzywdy. Lepszy taki ruch jak żaden a od czegoś trzeba zacząć. Zjedzone 1600 kcal, wypite 1,5 l Muszynianki i zielonej herbaty. Zrobi się cieplej będę pić więcej. Jest dobrze 
Po tygodniu błędów i wypaczeń wracam na dobre tory i za Joanną Kołaczkowską mogę tylko powtórzyć: było minęło, pogódź się z tym, po co to tego wracać - oka nie wyjmiesz 
Dzisiaj uruchomiłam kalkulator kalorii i po dokładnym rachunku sumienia wyszło mi, że zjadłam 1520 kcal. Myślę, że dopóki nie zacznę się więcej ruszać powinno być dobrze. A nadzieja na mniej osiadły tryb życia pojawia się wraz z ociepleniem - trzeba brać się za sprzątanie domu i podwórka. W tym tygodniu postaram się liczyć kalorie i pilnować picia wody. W czwartek dentysta i oby znowu nie było przykrych niespodzianek 
Nie wiem co się dzisiaj dzieje ale jem dużo i bardzo głupio 
Zaczęło się od zabłąkanej w biurku czekoladki a potem było tylko gorzej. Tyle tygodni na FODMAP a teraz kryzys. Już czuję reakcję brzucha. Wypiłam miętę i mam nadzieję, że jutro nie będzie większych sensacji . I nie będę zwalać winy na mróz, pełnię księżyca czy inne czary-mary. Chyba dopadło mnie "zmęczenie materiału" i muszę poczuć się niekomfortowo żeby docenić swoje dobre jedzenie. No cóż - jutro też jest dzień
Błogosławieni, którzy potrafią śmiać się z własnej głupoty albowiem będą mieć ubaw do końca życia - ks. Jan Twardowski
Jest nadzieja na wesołe życie 