Pamiętnik odchudzania użytkownika:
niulajf321

Kiepsko u mnie z systematycznością wpisów, chociaż wiem, że to pomaga. Mimo to, gdzieś po cichu walczę. Szykował się potężny kryzys, na szczęście upały przyszły w porę i dietowo bardzo dobrze. Mam ciągle duży problem z regularnością posiłków i ich ilością, ale każdego dnia staram się o tym pamiętać. Przede wszystkim ruszyłam dupsko i spacery z psem wydłużyły się z 15 minut 3 razy dziennie, do minimum dwóch godzinnych i dwóch 15 minutowych. Czuję się o niebo lepiej,do tego sprawiłam sobie rower i po 4 latach przerwy w jeżdżeniu na nowo odkrywam jego uroki. Kilka dni temu niefortunnie ukruszył mi się ząb (jedynka:/) i w oczekiwaniu na wizytę zmuszona byłam sobie radzić trochę inaczej z jedzeniem;) Efekt był taki, że kromkę chleba kroiłam na bardzo małe , centymetrowe kawałeczki i długo przeżuwałam. Męczyłam taki posiłek około 20 minut, po czym zaskoczona odkryłam, że jestem najedzona i przy okazji stwierdziłam, że jest to nienajgorszy patent na naukę, by nie pochłaniać jedzenia w ciągu 3 minut, a normalnie jeść- bez pośpiechu i nie tak, jakby ktoś miał mi zabrać skarby z mojego talerza;) Dodatkowo koło 1,5 miesiąca temu zainstalowałam sobie na telefonie krokomierz i ze smutkiem stwierdziłam , że z trudem wyrabiam połowę z 10 tyś kroków dziennie zalecanych jako minimum. Stąd zmiana w aktywności, jednak pomocne i mobilizujące jest to cudo:)Potrzebuję w moim życiu sukcesu(!) i mam nadzieje, że jestem na jak najlepszej drodze. Będzie już tylko lepiej, we wrześniu lecę na Kretę i to jest mój dodatkowy motywator;) Postaram się pisać częściej niż raz na kilka miesięcy, ale nie obiecuję, że się uda;) Dobrej nocki i trzymam kciuki za Wasze zmagania;)

Spróbuję po raz ostatni. Jest bardzo źle. Ciężko - dosłownie; Innej możliwości nie widzę. W nic już się nie mieszczę, coraz wolniej i ociężale się poruszam,szwankuje zdrowie. Obym dała radę.

A w zasadzie moje:) Mój Mężczyzna obudził mnie dziś taką piosenką, o 5tej z minutami;) Po uroczym weekendzie w mazurskim SPA, nie mogło przydarzyć mi się nic lepszego;)No i stało się - 30 lat! Jeszcze nie tak dawno wydawało mi się, że tylko nieliczni dożywają takiego wieku;)) A tak poważnie- w piątek odebrałam książkę "Zmień swoje życie z Ewą Chodakowską" i dzisiejszy dzień traktuję jako idealny do tego, by to 30 dniowe wyzwanie rozpocząć. 30 dni, 30 treningów plus jadłospis na każdy dzień, trochę motywacji i gwarancja(!) efektów- mnie najbardziej to słowo fascynuje, bo wierzę i zamierzam wypełniać każdy dzień z ołówkiem w ręku a za miesiąc skakać( trochę wyżej niż teraz;)) z radości:) I potem kolejny miesiąc i kolejny. Postaram się w miarę regularnie umieszczać moje wrażenia z tego programu:) Zaroiło się od tych 30tek, więc mam nadzieję, że co najmniej 30kg też uda mi się w tym roku zrzucić:)Dodatkowo udało mi się w końcu zorganizować kartę Multisport, co daje mi praktycznie nieograniczone możliwości ruchu:) Życzę sobie, by ta kolejna dekada właśnie taka była- aktywna, radosna, nieograniczona własnymi myślami. Ciężkie jest życie grubasa- każda z nas, mająca większy balast do zrzucenia, doskonale to wie. Abstrahując od oczywistości, takich jak zdrowie, czy wygląd, ciężko jest głównie w tych aspektach społecznych: towarzyskich, zawodowych etc. Trudniej nawiązuje się znajomości, często nie korzysta z własnego potencjału, nie rozwija, a w pracy udowadnia, że nie jest się śmierdzącym leniem. Bywa się obiektem drwin, co tylko potęguje strach i sprzyja wycofaniu. I ja już tak nie chcę! Najwyższy czas, by zacząć smakować życie i z uśmiechem na twarzy, bez kompleksów otworzyć się na świat:) Każdej z Was tego życzę :))

3/4 SKALPELA zaliczone! Nie dałam rady więcej, nie wyrabiam! I już nic nie czuję:))