Pamiętnik odchudzania użytkownika:
Campanulla

są zawsze miłe, chociaż było fajnie. Nie, nie w Dworku Tradycja, gdzie zapłaciliśmy za 7 dni z góry , po 3  nocach zrezygnowaliśmy, kompletnie rozczarowani. Cała para tam idzie w gwizdek, tzn. w opowieści właścicielki o sobie. Reszta to zupełne nieporozumienie.  A szczytem była mielonka z puszki na śniadanie, gdzie miejscówka chwali sie regionalnymi potrawami! Udało się załatwić  pobyt w zeszłorocznym miejscu. Ach, ach i jeszcze raz ach!  I to nie przesada.  Ponieważ w dniu naszego przyjazdu wracał także mąż właścicieli. nieobecny przez koronasyfa od 3 miesięcy, w czwartek mieliśmy powitalną kolację. Przyszło kilkoro ludzi , znajomych im i nam, a podano do jedzenia:  ostrygi, krewetki, prawdziwe Matjasy, mule francuskie i , uwaga, homara, który został żywy uwieczniony na filmiku.  Do tego białe wino, wspaniały nastrój, pogoda jak marzenie . W przypadku ostryg i homara to był mój pierwszy raz , ale jaki! Wszystko było doskonałej jakości, świeże i takie smaczne. Pozostałe dni pobytu to także wędrówki. Pokonywalismy dziennie ok. 10 km. , aby wieczorami oddawać się obżarstwu. Jadłam  pyszną sałatkę z czerwonej fasoli, czerwonych winogron, pora i ociupinki majonezu ( mam zamiar ją popełnić).   Pieczone żeberko, to pamiętałam z zeszłego roku, ale nadal było absolutnie doskonałe.  Węgorz w sosie prowansalskim, na śniadanie  codziennie naleśniki, jajecznica z    jajek kur biegających.  Miejsce to wieś Biały Zdrój , czysta,  kolorowa, kolejny raz nagrodzona za  swój obraz.  Leży nad jeziorem , jest tam plaża z pomostem. Nasi gospodarze to pensjonat Lantaarn, nie ogłaszają się ze swoimi usługami, ale i tak  mają zapełnienie do końca roku. Nie pokazuje zdjęć, bo taki mam zwyczaj, można je zobaczyć w internecie, kto chce.  Tam można się poczuć jak na wakacjach u rodziny. Dziś powrót do normalności. Kolega dbający o kwiaty przyłożył się. Mój balkon jest cudny i taki obfity! Dziś na obiad zupa krem ze świeżych pomidorów  ( udało się kupić tanio), fasolka szparagowa zielona, jajko sadzone i ziemniaki z koperkiem. Na jutro planuję faszerowaną cukinię . Odwiedziłam dziś fryzjera, gdzie prawie zasnęłam. teraz tam nic nie można, więc o czytaniu gazet czy wiadomości z telefonu zapomnij. Siedziałam jak mumia, a  oczy same opadały. Po powrocie do domu werwy dostała, bo mąż pod moją nieobecność poprzestawiał meble.  Nie znoszę tego , wielokrotnie prosiłam, aby nie wykonywał takich ruchów beze mnie, w tajemnicy. Zagotowałam się.  To tyle u mnie, jutro Was odwiedzę, bo dziś trzeba wrócić meble na miejsce.  

Jedziemy w poniedziałek , znów na Pomorze Zachodnie, tym razem do miejsca niedaleko miasteczka Łobez, nazywanego Dworek Tradycja. Nowa strona znaleziona przeze mnie pn. SLOWHOP, pokazuje fantastyczne miejsca. Chciałam na Warmię i Mazury, ale muszę zapomnieć , tam brak miejsc. Kino, bo obiecałam. Film ciekawy, opisuje historie małżeństwa ze stażem 23 lata. Mąż zdecydował się odejść, a dlaczego , proszę obejrzeć. Najbardziej żal było mi syna, który został postawiony w roli łącznika, z żądaniem wyboru, po czyjej stronie stoi.  Każde małżenstwo powinno to obejrzeć i zastanowić się nad swoim związkiem. Pogoda dziś dla ogromnych fanów upałów.  Ja odpadam. Nie lubię, nie polubię i nie będę się zachwycać takimi temperaturami. Są niezdrowe i nieprzyjemne . Dziś podpisaliśmy umowę  przedwstępną  dot. sprzedaży mieszkania po rodzicach.  Szybko i sprawnie, bo bez pretensji. Rozliczenia z bratem nadal aktualne, bo brak zrozumienia dokumentów ewidentny.  Od poniedziałku ma być chłodniej, przynajmniej tam, gdzie jedziemy. Oby moje kwiaty jakoś przetrwały. Mam zestaw nawadniający, chyba pomoże. A reszta bz. Nadal budzę się koło 5, ciśnienie w normie,  cukier ok. Waga powoli spada, czyli wychodzę z pandemicznego  przyboru. Truskawki, pomidory, arbuz, surówki i duuuużo wody. Tak w większości ostatnio jadam.  

bo dziś tylko 19 stopni. Ale za to jak sie spaceruje, jest czym oddychać, bo u nas zawsze wieje.  Truskawki nadal nie są słodkie, ale bób jest. To on właśnie uzmysławia mi, że jest lato. jak ja lubie jego smak, takie dłubanko fajne i człowiek się cieszy! Dziś miałam konsultację lekarska telefoniczną. Mój doktor zawsze przywołuje przykład swojej zony, gdy chce potwierdzić jakies zjawisko chorobowe/ zdrowotne. I dziś tak było, co wprawiło mnie w doskonały humor. A ta konsultacja to z powodu mojego cisnienia. Wieczorem wysokie ( 160 skurczowe), rano rozkurczowe b. niskie ( 47).  Przemyślałam przez weekend co to może być , doszłam do wniosku, że za mało białka i magnezu. Mięsa prawie nie jadam, a ostatnio mam skurcze w  nocy. Pojawiły się też plamki białe na paznokciach.  Zaczęłam więc od soboty pić więcej, zjadłam mięso 2 X, dziś dołożyłam bób. Rano ciśnienie pokazało 120/53/59 , czyli ok. Jestem już po odwiedzeniu bulwaru,  na szczęście moje pęcherze na podbiciu stóp zeszły. Tak załatwiłam sie w sobotę!  Co za ból! Mąż kilkakrotnie przekłuwał  po odrażeniu, potem help4skin , jakoś dało rade zwalczyć Dziś śladu nie było.  Kupiłam karnet do kina, mam gwarancję, że przez pół roku  na każdy film będę mogła kupić bilety po 15zł/ szt.  A wieczorem kolejny seans, tym razem "Co przyniesie jutro".  Opowiem o nim po obejrzeniu.

ale miałam co robić. Przede wszystkim odwiedziłam rodzinę w Łebie.  Było przyjemnie, rodzinnie i wstępnie zaplanowaliśmy wspólny wyjazd w Polskę, ale to jesienią.  W Łebie mnóstwo turystów, a przecież to jeszcze nie wakacje.  Nie wiem , jak i kto pracuje.  Rozmowy rodzinne, śmiech, luz, tego mi trzeba było. Poza tym odwiedziłam stomatologa, jak co kwartał. Oj, jak ciężko im się pracuje w tych "mundurkach" ochronnych. Co do mieszkania po rodzicach, to okazało się to, czego domyślałam się, a czemu zaprzeczał brat. Kupują teściowie mojego bratanka. Niech tak będzie, bo ustalona cena nie jest zła, a ja naprawdę nie mam nic przeciw. Tylko po co kłamstwa?  Dziś bardzo gorąco, źle znoszę taką pogodę, na szczęście zaczęło padać. Tu przepraszam za moje wieszczenie, że zalania będą na południu Polski . Okazało się to faktem, czyli prognoza amerykańska sprawdza się.  Wczoraj syn przesłał zdjęcia z Poznania-  zalane torowiska, woda płynie jak rzeka.  Byliśmy też w kinie na filmie Parasite. Nie potrafię ustosunkować się  pozytywnie do pokazanej historii, i to wcale nie  po stronie bogatej rodziny. Życie na bazie oszustwa, wykorzystania naiwności, jakie to wstrętne. No i po deszczu, chociaż jakies chmury jeszcze się kłębią.   Dziś na obiad smażona polędwica z mintaja i surówka z kapusty , jeszcze młodej. Dziś kupiliśmy nowe , chłodne kołdry, bo spanie  w upały pod innymi raczej nie wychodzi.  A moje ciśnienie wieczorami skacze jak szalone, w poniedziałek ( dopiero!)  , będę miała teleporadę. Co za czasy! A prywatnie można spotkać się z lekarze bez problemu!  Jutro, albo w niedzielę namówię męża na kolejny film, tym razem pt. Co przyniesie jutro.  Ostatnio byliśmy w kinie w 4 osoby w ogromnej sali. 

Urząd skarbowy po druki SD-Z2, do Plusa, bo internet  nie działa, do komputerowego, aby pomogli przy nowej drukarce, do kina po bilety, na halę po zakupy, ponownie do komputerowego, bo coś nie styka,  do urzędu po zaświadczenie dla panicza, itd.  Nic dziwnego, że 10.000 kroków jest pestką.  Akumata sprawdziła się wspaniale, co wieczór  i rankiem relaksuję się za jej pomocą . Działa, to najważniejsze.  Zrobiłam szczawiową z młodego zielska, jak zawsze przypomina mi Mamę. Ona gotowała wspaniałe zupy , podobno odziedziczyłam ten talent. Oby! W naleśnikach też jestem coraz lepsza.  Dziś na obiad pstrąg pieczony z tymiankiem z balkonu + surówka z kapusty , kalarepki i koperku.  Na jutro przygotowałam  danie z polędwiczek indyczych, papryki, cebuli, pomidorów. Takie trochę na ostro, podam z ryżem i z ogórkiem małosolnym. Jutro będzie jeszcze rosół, to przed kinem, bo idziemy na Parasite na 12: 45, więc zjemy zupę przed .   Dużo przebywamy na powietrzu, dziś widok gwałtownie napływającej mgły  zmroził mnie. Dziwne to zjawisko, od razu zrobiło się zimno. Ludzie coraz bardziej zapominają o koronawirusie, a to wcale nie jest dobre.  Zapisałam się dodatkowo na stretching, rozciąganie mi posłuży, jestem pewna.   Po spotkaniu z bratem jestem w sumie rozbawiona. Bo jak inaczej reagować, skoro nadal nie może się ogarnąć z rozliczeniem, które mu przedstawiłam. Jak powiedział, nie ma czasu ( emeryt bez zajęcia), a  ostatnie z nim spotkanie polegało na uzgadnianiu każdego wydatku , i tak przez 4,5 godziny. Oj życie, ciężko jest, gdy ktoś uznaje, że jego niepowodzenia są zasługą innych. W poniedziałek pojedziemy na 2 dni do Łeby, nie widzielismy się z rodziną męża od 1 listopada.  Z waga nadal walczę, ale np. wczoraj wypiłam szprycerka na balkonie, zjadłam lody.  Tak jakoś wypadło, ale nie żałuję.    

Wreszcie można było skorzystać z instytucji kultury , jaką jest kino. Film "Dżentelmeni" polecam z całego serca, ubawiłam się setnie przez bite 2 godziny , dialogi odlotowe!  Tyle z wczoraj, wracam do dni poprzednich. Byliśmy  na wiecu w Gdańsku, gdzie odbyło się spotkanie z Rafałem Trzaskowskim. Lubię gościa za jego kulturę osobistą, za  brak dzielenia Polaków, za wiedzę i zaangażowanie. No i poczucie humoru, mądre i taktowne poczucie,  które dla mnie u ludzi jest bardzo ważne. Sporo ludzi, także młodzież, co było optymistyczne. Przed wiecem spotkanie u notariusza, gdzie z bratem staliśmy się współwłaścicielami . Rozmowy takie na okrągło, o bzdetach, bo nie ufam  bratu  absolutnie. Już tam wywnioskowałam, że okłamał mnie w wielu sprawach, może nie istotnych, ale jednak. Aby uniknąć (?) podatku duńskiego chce darować żonie swoją część nieruchomości. Jutro spotykamy się w banku, aby ostatecznie zlikwidować rachunek bankowy po Mamie.  Wczoraj mój panicz miał urodziny , 39 lat, za rok będzie uroczystość większa. A dziś pojechaliśmy kupić nową drukarkę, skończyło się zamówieniem internetowym, bo taniej i wiekszy wybór.  Wczoraj na obiad zrobiłam ryż gotowany z kurkumą, czyli żółty, umieściłam go w ringu, do tego surówka z kapusty typu Colesław wg. mła , ogórki małosolne i pieczony kurczak. Poprzedziłam zupą krem z zielonych szparagów. Na jutro kupiłam pieczarki Portobello, będę je faszerować szpinakiem i serem pleśniowym.  Wczoraj byliśmy na cmentarzu , odwiedzić groby rodzinne. Cmentarz witomiński w Gdyni jest pięknym parkiem, zielonym  , z pięknymi okazami drzew, z ptakami śpiewającymi boso.  Potem bulwar i spacer nad morzem, zeszło razem prawie 8 km i ponad 13.000 kroków. Tak lubię. Dziś w nocy znów bezsenność, powodu nie znam, nawet padający całą noc deszcz nie potrafił mnie uśpić.  Dziś pogoda raczej z przełomu kwietnia i maja. Mam w planie odnawianie drewnianego stołka , zabranego od rodziców. Będzie jak znalazł na balkon.

Dzis pojechaliśmy do Gdańska, zawiozłam dokumenty do notariusza, aby wreszcie uzyskać dokumenty o nabyciu spadku. Szybko wszystko sie udało, moje wczorajsze maile doszły, ale i tak dowiozłam, co trzeba.  Potem spacer po Gdańsku, słonecznym, ciepłym i narazie bez masy turystów. Najbardziej lubię Gdańsk jesienia, tak w okolicach października, gdy jeszcze słońce grzeje. Nad Motława stoi piękna karuzela, taka staromodna, dziś kręciły sie na niej dwie starsze kobiety! Ostatnio sypiam doskonale, sny mam takie wspaniałe, że ich opowiadanie to sama przyjemność. Moja waga niestety nie jest ciekawa, bo w Ciechocinku naprawdę folgowałam sobie. Trudno, musze to zwalczyć. Wczoraj była juz krótka sesja na akumacie, nie jest źle, organizm przyzwyczaja się.  Na obiad dziś kalafior gotowany, 2 pulpety w sosie koperkowym , + własne ogórki małosolne.  Na deser truskawki z kefirem zmiksowane .  Kiedyś uważano w świecie, że kiszonki to zepsute jedzenie. Dziś kiszonki podbiły świat, nasze ogórki robią furorę, kiszona kapusta nie straszy już innych.  Lubie kiszonki, ale teraz jest pora  zielona i truskawek. Zajadam się, chociaż sa drogie. Wczoraj wymienialiśmy z mężem potrawy naszych mam, te najulubieńsze. Moje to : rosół z domowym makaronem, zupa grzybowa z suszonych grzybów, szare kluski  okraszone boczkiem. Od teściowej wybrałabym  nalesniki z twarogiem, robiła je doskonale. Moje sa dobre, nawet bardzo, ale do mistrzyni mi daleko.   Macie tez takie ulubione potrawy swoich mam?

Wróciliśmy w sobotę po południu, ale dotychczas nie było czasu na wspominki. A było cudownie! Ciechocinek zielony, spokojny, bez tłumów, ukwiecony i słoneczny. Pobyt  bardzo miły, miejsce komfortowe , wygodne i smaczne! Właścicielka  lubiła sama podać, porozmawiać, zapytać o samopoczucie, itp. Było nas 2 pary w całym obiekcie, mogliśmy być zatem dopieszczani. Zabiegi pomogły, a codzienne zanurzanie się w kąpieli borowinowej  z hydromasażem, to naprawdę relaks. Wymasowałam jeszcze stopy, a przy okazji i organy wewnętrzne, miałam też masaż tkanek głębokich, w moim przypadku bolesny jak cholera. Pomógł jednak i to najważniejsze.  Nieszawa, ta prowincjonalna Nieszawa, znów nas zauroczyła spokojem, położeniem nad samą Wisłą,  filmowym urokiem.  Popołudniami spacer albo książka w przepięknym ogrodzie, z kawą ewentualnie Aperolem. To był pierwszy od kilku lat wypoczynek , taki bez myśli co tam u rodziców, jak im zorganizować potrzeby. Wróciłam zrelaksowana i naprawdę wypoczęta. Polecam taki pobyt, taki na 7 dni, to w zupełności wystarczy. Po raz pierwszy w moim życiu nikt nie życzył z okazji Dnia Dziecka. A dziś dowiedziałam się, że zmarł  ojciec koleżanki, opiekowała się nim przez 10 lat, od końca lutego był w dps. Tę wiadomość otrzymałam, gdy akurat zaczęłam czytać nową książkę Wojciecha Chmielarza pt."Wyrwa"  , i fragment o umieraniu dzieci i rodziców. Dziś otrzymałam zamówioną  matę do akupresury, z poduszką. Nazywa się Akumata- czyli kumata mata.  To wyrób medyczny, polecony przez terapeutkę  z Ciechocinka, która sama ją stosuje na bóle kręgosłupa, kręgi szyjne. Koszt niewielki, bo niecałe 100zl , oby pomogło.  Napawam się teraz zieleniną, owocami , chociaż ich ceny powalają. Dziś zobaczyłam pół kg. bobu za 29zł.  Zakisiłam garnek  ogórków małosolnych, w domu pachnie koprem. Zajadam się truskawkami, borówkami. Przede mną jeszcze kilka dni urzędowego załatwiania, bo sprawa z mieszkaniem po rodzicach chyba wreszcie będzie finalizowana. Nie planujemy wyjazdów, będziemy wyjeżdżać , gdy najdzie nas ochota, gdy fajne miejsce znajdę. Narazie dom, codzienne morze, balkon.  Od połowy czerwca będę nadrabiać latino solo, tak aż do końca sierpnia. Też się cieszę.  Czekam jeszcze na kino, teatr, i normalna bibliotekę, taka bez kwarantanny.

Już drugi dzień  mogę spędzać na balkonie jakiś czas, bo popołudniowe słońce grzeje mocno. Bratki , te drobne, pięknie nadal kwitną, upojnie pachną , a kawa wśród kwiatów smakuje dodatkowo. Wczoraj wymyśliłam obiad zero waste. Zrobiłam pesto pietruszkowe z resztki podwiędłej  natki, ugotowałam makaron, resztkę przywiezioną z Poznania, zrobiłam surówkę z kawałka kapusty młodej, która się ostała z przygotowania  bigosu, a ta surówka była z kalarepką startą na dużych oczkach i z koperkiem. Koperku było sporo, surówka z sosem słodko- kwaśnym. Wyszło wszystko pyszne , chrupiące i takie zielone! Dziś z kolei ryba pieczona i sałatka z gruszką i młodych listków botwiny i rukoli.  Lubię się tak bawić. Surówkę z kalarepą będę powtarzać.  Dziś pobudka przed 6 , to chyba maj tak robi. Kawa w łóżku, śniadanie jakiś czas potem. Na codzienny spacer wyszliśmy przed 10 , nadciągała mleczna chmura, od morza szła bryza chłodna, ale przeszło bokiem. Umówiłam kolegę do podlewania kwiatów podczas naszej nieobecności, będę spokojniejsza. Szykujemy się powoli do wyjazdu  , za chwile będę piekła ciasteczka owsiane, prasowanie zrobione, odzież przemyślana, czyli jest. ok.  Często myślę o moich rodzicach, o ich ostatnich latach życia. Tak bardzo mi żal, że nie chcieli pomocy  ułatwiającej  byt. Spotkałam  sąsiadkę, pani powyżej 90 , nadal samodzielna, chociaż trud życia powoli ją przerasta.  Pytała o Mamę, tym bardziej moje myśli skumulowały się wokół rodziców.  Zaczęłam czytać książkę Łukasza Orbitowskiego pt." Kult" Świetny język. Aktualny sposób korzystania z biblioteki jest nieciekawy. Wybranych przez mnie tytułów nie było, a korzystanie z katalogu internetowego , to godziny spędzone przy komputerze. A ja lubię wziąć książkę do ręki, przeczytać na obwolucie o jej treści, zobaczyć, czy była czytana, czyli czy ma powodzenie . W dobie pandemii  i biblioteka stała się tylko pomieszczeniem  wymiany , jedynie oddaj- wydaj. Wzięłam od Mamy trochę książek , mam co czytać , przeczekam ten nieciekawy ( dla mnie) czas.

Coraz więcej chętnych na mieszkanie po rodzicach, co mnie cieszy. Mogę wybierać , a przede wszystkim nie czekam na klienta.  Dziś pada, mocno pada, a ja zjadłam już sporo słodyczy, niestety. To brak odpowiedniej ilości wody w organiźmie.  Rano pojechaliśmy po zakupy , te większe. Przy okazji zaszłam do kilku sklepów odzieżowych i zostałam właścicielką 2 sukienek letnich, 2 bluzek i jednych spodni typu bermudy. Oby tylko ciepła aura nadeszła.  Wczoraj kupiłam, jak nigdy , mielone mieszane wołowo- wieprzowe, z myślą o kotletach. I niestety, odzwyczaiłam sie zupełnie od smaku takiego mięsa, kotlety zrobiłam z dodatkami jak zawsze, ale ich smak nie odpowiadał i mi i mężowi.   Zajadłam ten absmak słodyczami, teraz muszę wypic sporo wody, bo mdli mnie. Taka głupia natura człowieka.  Za przykładem kilku z Was muszę sobie ułożyć  w łepetynie, że nie warto, że to głupota, że ciężko zrzuty zrobić.  Wstydzę się swojego zachowania.